Eoin 2 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL II. Uisge á aṫarú i n’ḟíon ag Críost. Na díoltóirí á dtiomáint aige amaċ as an dteampul.

¹ Agus an tríṁaḋ lá ḃí pósaḋ d’á ḋéanaṁ i gCána, sa Ġaililí, agus ḃí máṫair Íosa ann.

² Agus ḃí cuireaḋ fáġalta ag Íosa, leis, agus agá ḋeisgiobuil, ċun na baineise.

³ Agus do ċuaiḋ d’á gcuid fíona agus duḃairt máṫair Íosa leis: Ní’l aon ḟíon acu.

⁴ Agus duḃairt Íosa léi: Cad é sin dóṁ-sa agus duit-se sin, á ḃean? Níor ṫáinig m’aimsir-se fós.

⁵ Agus duḃairt an ṁáṫair leis na seirḃísiġ: Pé rud a déarfaiḋ sé liḃ a ḋéanaṁ, deiniḋ é.

⁶ Agus ḃí sa n-áit sé daḃaċa cloiċe, a cuireaḋ ann ċun láṁ do niġe, do réir nóis na n-Iúdaċ; agus do raġaḋ dó nó trí ṁeadraiḃ ins gaċ daḃaċ díoḃ.

⁷ Duḃairt Íosa leó: Líonaiḋ na daḃaċa d’uisge. Agus do líonadar iad go bara.

⁸ Agus duḃairt Íosa leó: Tarraingiḋ anois é agus beiriḋ ag triall ar an ḃfear tiġis é. Agus do rugadar.

⁹ Agus nuair a ḃlais an fear tiġis an t-uisge agus é i n’ḟíon, agus gan a ḟios aige cá dtáinig sé (aċ a ḟios ag an luċt frioṫálṁa do ṫarraing an t-uisge), do ġlaoiḋ sé ar an ḃfear nua-ṗósta,

¹⁰ Agus duḃairt sé leis: Cuireann gaċ aoinne an fíon fóġanta an bórd ar dtúis, agus ansan, nuair a ḃíonn cuid ṁaiṫ ólta ag daoine, an fíon ná bíonn ċóṁ maiṫ. Áċ do ċoimeádais-se an fíon fóġanta go dtí so.

¹¹ Ḋein Íosa an tusnú san ar a ṁírḃúiltíḃ i gCána na Gaililí, agus do ṫaisbeáin sé a ċóṁaċt, agus do ċreid a ḋeisgiobuil ann.

¹² Ansan do ċuaiḋ sé síos go Caṗarnaum, é féin agus a ṁáṫair agus a ḃráiṫre agus a deisgiobuil, agus d’ḟanadar ann beagán laeṫanta.

¹³ Agus ḃí cáisg na n-Iúdaċ i n-aċmaireaċt, agus ċuaiḋ Íosa suas go Ierúsalem.

¹⁴ Agus fuair sé sa teampul daoine agus ba acu ’á ḋíol, agus caoire, agus colúir, agus luċt airgid do ṡóinseáil ’n-a suiḋe ann.

¹⁵ Agus ḋein sé mar ḃeaḋ sgiúirse de ṫéadaiḃ caola, agus ċomáin sé iad go léir amaċ as an dteampul, agus na caoire agus na ba, agus do sgaip sé an t-airgead ar an luċt sóinseála, agus do leag sé na búird orṫa.

¹⁶ Agus duḃairt sé leis an muintir a ḃí ag díol na gcolúr: Tógaiḋ na neiṫe sin as so, agus ná bíḋiḋ ag déanaṁ tiġe margaiḋ de tiġ m’Aṫar.

¹⁷ Ansan do ċuiṁniġ a deisgiobuil ar an níḋ atá sgríoḃṫa: Tá díogras do ṫíġe a’m iṫe.

¹⁸ Agus d’ḟreagair na Iúdaiġ agus duḃradar: Cad é an cóṁarṫa a ṫaisbeánann tú ḋúinn, fá a ndeineann tú na neiṫe seo?

¹⁹ D’ḟreagair Íosa agus duḃairt sé leó: Leagaiḋ ar lár an teampal so, agus cuirfead suas é i n-aon trí lá aṁáin.

²⁰ Agus duḃairt na Iúdaiġ: Sé bliana agus daċad a ḃíṫeas ag cur an teampail seo suas, agus cuirfir-se suas é i n-aon trí lá aṁáin?

²¹ Aċ is ar ṫeampul a ċuirp féin a duḃairt seisean an ċaint.

²² Agus nuair a d’eiriġ sé ós na mairḃ do ċuiṁniġ a ḋeisgiobuil ar conus mar a duḃairt sé an ċaint sin, agus ċreideadar an scriptiúir agus an ċaint aduḃairt Íosa.

²³ Agus nuair a ḃí sé i n-Ierúsalem sa ċáisg, lá na féile, do ċreid a lán daoine i n-a ainim nuair a ċonacadar na mírḃúiltí a ḃí aige ’á ḋéanaṁ.

²⁴ Aċ níor ṫug Íosa é féin ar iontaoíḃ dóiḃ, toisg eólus a ḃeiṫ aige ar an uile ḋuine,

²⁵ Agus toisg gan aon ġáḋ ḃeiṫ aige le teistiméireaċt ó aoinne ar aon duine; óir dob’ eól dó féin cad a ḃí sa duine.