Eoin 13 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XIII. Cosa a ḋeisgiobol á niġe ag Críost. Feall Iúdáis. An aiṫne nua, .i. aiṫne an ġráḋa.

¹ Roiṁ lá ḟéile na cásga, ó ḃí ḟios ag Íosa go raiḃ a ṫráṫ tagaiṫe ċun imṫeaċt as an saoġal so ag triall ar an Aṫair: ó ṫug sé gráḋ d’á ṁuíntir féin, do ġráḋuiġ sé iad go deire.

² Agus nuair a ḃí an suipéar críoċnuiġṫe, agus an diaḃal tar éis a ċur i gcroiḋe Iúdáis Iscariót, ṁic Ṡímóin go ndéanfaḋ sé é ḋíol,

³ Ó ḃí ḟios ag Íosa gaċ uile níḋ a ḃeiṫ taḃarṫa isteaċ ’n-a láiṁ dó ag an Aṫair, agus gur ó Ḋia a ṫáinig sé agus go raiḃ sé ag dul ag triall as Ḋia,

⁴ D’eiriġ sé ó’n suipéar, agus ḃain sé ḋe a ċuid éadaiġ agus ċeangail sé línéadaċ fan ċoím air féin.

⁵ Ansan ċuir sé uisge i mbáisín agus ċrom sé ar ċosaiḃ a ḋeisgiobul do niġe agus ar iad do ṫriomú leis an línéadaċ a ḃí fan ċoím air.

⁶ Ansan do ṫáinig sé go dtí Símón Peadar. Duḃairt Peadar leis: Tusa ag niġe mo ċos-sa, a Ṫiġearna?

⁷ D’ḟreagair Íosa agus duḃairt sé leis: An rud atá agam-sa ’á ḋéanaṁ ní fios duit-se anois é; beiḋ a ḟios agat ar ball, áṁṫaċ.

⁸ Duḃairt Peadar leis: Ní níġfir mo ċosa-sa ḋóṁ-sa go bráṫ. D’ḟreagair Íosa é: Mura níġead tu ní ḃeiḋ páirt agat liom.

⁹ Duḃairt Símón Peadar leis: A Ṫiġearna, ní h-aṁáin mo ċosa, aċ fós mo láṁa agus mo ċeann.

¹⁰ Duḃairt Íosa leis: An t-é a níġtear ní gáḋ a níġe aċ a ċosa agus tá sé glan ar fad. Táṫaoi-se glan, aċ ní’l siḃ go léir glan.

¹¹ Óir ḃí ḟios aige cé r’ ḃ’é an t-é a ḋíolfaḋ é; mar ġeall air sin iseaḋ a duḃairt sé: Ní’l siḃ go léir glan.

¹² Ansan, nuair a ḃí a gcosa niġte aige agus a éadaiġe curṫa uime aige, agus é ’na ṡuiḋe airís duḃairt sé leó: An ḃfuil ḟios agaiḃ cad ’tá déanta agam daoiḃ?

¹³ Glaoḋann siḃ-se orm-sa Máiġistir, agus Tiġearna, agus tá an ceart agaiḃ, óir is mé san.

¹⁴ D’á ḃríg sin, má níġeas-sa ḃúr gcosa ḋaoiḃ-se agus gur mé an Tiġearna agus an Máiġistir, is ceart daoiḃ-se, mar an gcéadna, cosa a ċéile do níġe.

¹⁵ Óir tá sampla taḃarṫa agam daoiḃ, ionus fé mar tá déanta agam-sa ḋaoiḃ-se go ndéanfad siḃ-se mar an gcéadna.

¹⁶ Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ. Ní’l an seirḃíseaċ níos mó ’na a ṁáiġistir, ’ná ní’l an t-aspol níos mó ’ná an t-é ċuir uaiḋ é.

¹⁷ Má tá ḟios agaiḃ na neiṫe sin, is aoiḃinn daoiḃ má ḋeineann siḃ iad.

¹⁸ Ní’lim ag laḃairt oraiḃ go léir; aiṫním na daoine a ṫoġas: Aċ ionus go gcóṁlíonfí an Sgríḃinn: An t-é a ḋ’iṫeann arán am’ ḟoċair árdóċaiḋ sé a ṡál am’ ċoinniḃ.

¹⁹ Táim ’ġá innsint sin daoiḃ anois roim sé, i dtreó, nuair a ṫuitfiḋ sé amaċ, go gcreidfeaḋ siḃ gur mé atá ann.

²⁰ Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ: An t-é a ġlacann aoinne a ċuirfead uaim, glacann sé mise; agus an t-é a ġlacann mise, glacann sé an t-é a ċuir uaiḋ mé.

²¹ Nuair a ḃí an méid sin ráiḋte ag Íosa ṫáiniġ buaireaṁ spioraide air agus do ḋeiṁniġ sé, agus duḃairt sé: Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, déanfaiḋ duine agaiḃ-se mise ṫaḃairt i láiṁ.

²² D’ḟéaċ na deisgiobuil ar a ċéile agus mearḃall orṫa i dtaoḃ cé air gur laḃair sé.

²³ Ṫárla go raiḃ ’n-a luiġe i n-uċt Íosa duine ḋ’á ḋeisgiobulaiḃ ba ró-ionṁuin le h-Íosa.

²⁴ Agus do ḃagair Símón Peadar ċuige sin agus duḃairt sé leis: Cé h-é an t-é adeir sé?

²⁵ D’á ḃríġ sin, duḃairt seisean, agus é ’n-a luiġe ar uċt Íosa: A Ṫiġearna, cé h-é féin?

²⁶ D’ḟreagair Íosa: An fear go dtaḃarfad-sa blúire d’arán túmṫa dó, siné é. Ansan do ṫúm sé blúire aráin agus ṫug sé d’Iúdás Iscariót mac Ṡímóin é.

²⁷ Agus i ndiaiḋ an ḃlúire aráin, ċuaiḋ Sátan isteaċ ann. Agus duḃairt Íosa leis: An níḋ atá agat ’á ḋéanaṁ, dein gan ṁoill é.

²⁸ Agus ní raiḃ ḟios ag aoinne sa cuideaċtain cad ċuige go nduḃairt sé leis é.

²⁹ Mar do ċeap cuid acu, ó ḃí an sparán ag Iúdás, gur ḃ’aṁlaiḋ aduḃairt Íosa leis: Ceannaiġ na neiṫe ṫeastóċaiḋ uainn i gcóir na féile; nó rud éigin a ṫaḃairt do sna daoine boċta.

³⁰ Aċ nuair a ġlac seisean an blúire aráin d’imṫiġ sé amaċ gan ṁoill. Agus ḃí an oiḋċe ann.

³¹ Agus nuair a ḃí sé imṫiġṫe amaċ duḃairt Íosa: Tá glóire fáġalta anois ag Mac an Duine, agus tá glóire fáġalta ann ag Dia.

³² Má tá glóire fáġalta ag Dia ann taḃarfaiḋ Dia, leis, glóire ḋó-san ann féin, agus taḃarfaiḋ sé glóire ḋó gan ṁoill.

³³ A ċlann ó, táim i nḃúr ḃfocair tamall beag fós. Beiḋ siḃ a’m lorg agus mar aduḃart leis na Iúdaiġ, An áit ’n-a ḃfuilim ag dul ní féidir daoiḃ-se teaċt ann; deirim liḃ-se anois é.

³⁴ Tá aiṫne nua agam ’á ṫaḃairt daoiḃ: go mbeaḋ gráḋ agaiḃ d’a ċéile; fé mar a ṫugas-sa gráḋ ḋaoiḃ-se go dtaḃarfaḋ siḃ-se gráḋ d’á ċéile.

³⁵ As san iseaḋ a ḋ’ aiṫneóċaid na daoine go léir gur siḃ mo ḋeisgiobuil-se, má ḃíonn gráḋ agaiḃ d’á ċéile.

³⁶ Duḃairt Símón Peadar leis: A Ṫiġearna cá ḃfuilir ag imṫeaċt? D’ḟreagair Íosa: An áit ’n-a ḃfuilim ag imṫeaċt ní féidir duit-se mé a leanṁaint ann anois; leanfir me áṁṫaċ ’n-a ḋiaiḋ so.

³⁷ Duḃairt Peadar leis: Cad ’n-a ṫaoḃ náċ féidir dom ṫú a leanṁaint anois? Taḃarfad m’anam ar do ṡon.

³⁸ D’ḟreagair Íosa é: Taḃarfair t’anam ar mo ṡon? Go deiṁin, deiṁin, adeirim leat, ní ġlaoḋfaiḋ an coileaċ sar a séanfair trí h-uaire mé.