Eoin 11 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XI. Lasarus á ṫaḃairt ag Críost o’n mbás. Coṁairle na riaġaltóirí ċun É ċur ċun báis.

¹ Agus ḃí duine dár ḃ’ainim Lasarus, ó Ḃetánia, ó ḃaile Ṁáire agus Ṁarta a drifiúr, agus ḃí sé breóite.

² B’í sin Máire do ḋoirt an ola ar an dTiġearna agus do ṫriomuiġ a ċosa le n-a gruaig agus isé a driṫáir Lasarus a bí breóite.

³ Agus do ċuir an ḃeirt driféar teaċtaireaċt ċuige ’ġá ráḋ: A Ṫiġearna, féaċ, an t-é is ionṁuin leat tá sé breóite.

⁴ Nuair airiġ Íosa an níḋ sin duḃairt sé: Ní ċun báis an ḃreóiteaċt so, aċ ċun glóire Dé, ionus go dtaḃarfaí glóire do Ṁac Dé tríṫe.

⁵ Agus dob’ ionṁuin le h-Íosa Marta agus a drifiúr Máire agus Lasarus.

⁶ Aċ nuair a ḋ’airiġ sé é ḃeiṫ breóite d’ḟan sé sa n-áit ċéadna ar feaḋ dá lá.

⁷ Ansan, tar a éis sin, duḃairt sé le n-a ḋeisgiobuil: Téiġmís go Iúdaéa airís.

⁸ Duḃairt a ḋeisgiobuil leis: A Rabbí, ḃí na Iúdaiġ a d’iarraiḋ gaḃáil do ċloċaiḃ ionat anois, agus an ḃfuilir ag dul ċun na h-áite sin airís?

⁹ D’ḟreagair Íosa: Ná fuil ḋá uair ḋéag sa lá? Má ṡiuḃlann duine sa lá ní ġeiḃeann sé baraṫuisle, mar ċíonn sé solus an tsaoġail seo.

¹⁰ Aċ má ṡiuḃlann sé sa n-oiḋċe ġeiḃeann sé baraṫuisle, óir ní’l an solus sa duine sin.

¹¹ Duḃairt sé an méid sin; agus ansan duḃairt sé leó: Tá ár gcara Lasarus ’n-a ċodla, aċ táim ag dul ċun é ḋúiseaċt.

¹² Duḃairt a ḋeisgiobuil leis, áṁ: A Ṫiġearna, má tá sé ’n-a ċodla beiḋ sé go maiṫ.

¹³ Aċ is ar a ḃás a laḃair Íosa; agus ṁeasadar-san gur ar ṡuan codlata do laḃair sé.

¹⁴ D’á ḃríġ sin duḃairt Íosa leó go soiléir: Tá Lasarus tar éis ḃáis;

¹⁵ Agus mar ġeall oraiḃ-se, ionus go gcreidfeaḋ siḃ, is maiṫ liom ná raḃas ann; aċ téiġmís ag triall air.

¹⁶ Ansan duḃairt Tomás, ar a dtugtar Didimus, le n-a ċóṁ-ḋeisgiobuil: Téiġmís-ne mar an gcéadna, ionus go ḃfaiġmís bás i n-aonḟeaċt leis.

¹⁷ Ansan do ṫáinig Íosa, agus fuair sé é agus é ċeiṫre lá sa tuama.

¹⁸ Agus ḃí Betánia i ngioraċt tímpal ċúig stad déag do Ierúsalem.

¹⁹ Agus ḃí cuid ṁór Iúdaċ tagaiṫe ag triall ar Ṁarta agus ar Ṁáire ċun sóláis a ċur orṫa i ndiaiḋ a ndriṫár.

²⁰ Agus d’airiġ Marta Íosa ḃeiṫ ag teaċt, agus d’imṫiġ sí amaċ ’n-a ċoinniḃ, agus ḃí Máire ’n-a suiḋe sa tíġ.

²¹ Ansan duḃairt Marta le h-Íosa: A Ṫiġearna, dá mbeiṫeá anso ní ḃeaḋ mo ḋriṫáir marḃ;

²² Aċ anois féin tá ḟios agam pé rud a iarrfair ar Ḋia go dtaḃarfaiḋ Dia ḋuit é.

²³ Duḃairt Íosa léi: Eireóċaiḋ do ḋriṫáir airís.

²⁴ Duḃairt Marta leis: Tá ḟios agam go n-eireóċaiḋ sé sa n-aiseiriġe an lá déanaċ.

²⁵ Duḃairt Íosa léi: Is mise an aiseiriġe agus an ḃeaṫa; an t-é a ċreideann ionam-sa, má ġeiḃeann sé bás féin, beiḋ sé beó;

²⁶ Agus gaċ duine atá beó agus do ċreideann ionam-sa ní ḃfaġaiḋ sé bás ċoiḋċe. An gcreideann tú san?

²⁷ Duḃairt sí leis: Creidim, a Ṫiġearna; creidim-se gur tusa Críost Mac Dé ḃeó, agus gur ṫáinís ar an saoġal so.

²⁸ Nuair a ḃí an ċaint sin ráiḋte aici d’imṫiġ sí agus ġlaoiḋ sí i gcogar ar a drifiúr Máire, agus duḃairt sí léi: Ṫáinig an Máiġistir, agus tá sé ag glaoḋaċ ort-sa.

²⁹ Nuair airiġ sisi an méid sin d’eiriġ sí láiṫreaċ agus ċuaiḋ sí ag triall air.

³⁰ Óir ní raiḃ Íosa tagaiṫe fós isteaċ sa ḃaile, aċ ḃí sé ’n-a stad sa n-áit ’n-a dtáinig Marta ċuige.

³¹ Agus na Iúdaiġ a ḃí sa tiġ i ḃfoċair Máire, ag cur sóláis uirṫi, nuair a ċonacadar ag eiriġe í agus ag imṫeaċt amaċ ċóṁ h-obann, do leanadar í agus duḃradar: Ag dul ċun an tuama atá sí, ċun guil a ḋéanaṁ ann.

³² Aċ nuair a ṫáinig Máire ċun na h-áite ’n-a raiḃ Íosa agus nuair a ċonaic sí é, do ċaiṫ sí í féin agá ċosaiḃ agus duḃairt sí leis: A Ṫiġearna, dá mbeiṫéa anso ní ḃeaḋ mo ḋriṫáir marḃ.

³³ Agus nuair a ċonaic Íosa ag gol í, agus na Iúdaiġ a ṫáinig i n-aonḟeaċt léi ag gol, do leig sé osna ṫeaċt ó n-a spioraid agus buaireaṁ a ṫeaċt air,

³⁴ Agus duḃairt sé: Cár ċuireaḃair é? Agus duḃradar leis: Tar, a Ṫiġearna, agus feic.

³⁵ Agus ḃí Íosa ag sileaḋ.

³⁶ Agus duḃairt na Iúdaiġ: Féaċ, cad é an cion a ḃí aige air.

³⁷ Duḃairt cuid acu, áṁṫaċ: An fear so a d’osgail súile an t-é a rugaḋ ’n-a ḋall, an aṁlaiḋ nar ḟéad sé an duine seo ċoimeád gan bás d’ḟaġáil?

³⁸ Agus ḋein Íosa osna airís, agus ṫáinig sé ċun an tuama; agus pluais ċaraige ab eaḋ an tuama, agus cloċ anuas uirṫi.

³⁹ Duḃairt Íosa: Tógaiḋ an ċloċ. Duḃairt Marta leis, drifiúr an duine ṁairb: A Ṫiġearna, tá sé bréan um an dtaca so, mar tá sé ċeiṫre lá marḃ.

⁴⁰ Duḃairt Íosa léi: Ná duḃart leat má ċreideann tú go ḃfeicfir glóire Dé?

⁴¹ Ansan do tógaḋ an ċloċ. Agus d’ḟéaċ Íosa suas agus duḃairt sé: A Aṫair, ḃeirim a ḃuiḋeaċas leat gur éistis liom.

⁴² Ḃí ḟios agam féin, áṁṫaċ, go n-éisteann tú liom i gcóṁnuiġe, aċ duḃart é sin ar son na ndaoine atá anso am’ ṫímpal, i dtreó go gcreid-fidís gur ċuiris-se uait mé.

⁴³ Tar éis na cainte sin do ráḋ ḋó do ġlaoiḋ sé do ġuṫ árd: A Lasaruis, tar amaċ.

⁴⁴ Agus ṫáinig amaċ láiṫreaċ an t-é a ḃí marḃ, agus na ceangail ḃáis ar a láṁaiḃ agus ar a ċosaiḃ, agus an t-éadaċ ar a ċeannaċaiḃ. Duḃairt Íosa leó: Sgaoiltear é agus leigtear ċun siu ḃail é.

⁴⁵ Ansan do ċreid a lán de sna Iúdaig ann, de’n ṁuintir a ṫáinig ag triall ar Ṁáire agus ar Ṁarta, agus a ċonaic na neiṫe a dein sé.

⁴⁶ Aċ d’imṫiġ cuid acu ag triall ar na Fairisíniġ agus d’innseadar dóiḃ cad a ḋein Íosa.

⁴⁷ Ansan do ċruinniġ na h-árdṡagairt agus na Fairisíniġ cóṁairle, agus deiridís: Cad ’tá againn ’á ḋéanaṁ, agus é seo ag déanaṁ a lán mírḃúiltí?

⁴⁸ Má sgaoilimíd leis ar an gcuma so creidfid na daoine go léir ann, agus tiocfaid na Róṁánaiġ agus sgriosfid siad ár dtír agus ár gcinéal.

⁴⁹ Agus ḃí aoinne aṁáin orṫa agus Caiṗas ab ainim dó, agus b’é árdṡagart na bliana san é, agus duḃairt sé leó: Ní ṫuigeann siḃ-se aon níḋ.

⁵⁰ Ní ṁaċtnuiġeann siḃ conus mar isé ḃúr leas aon duine aṁáin d’ḟáġail ḃáis ṫar ċeann an ṗobuil, agus gan an cinéal go léir do ḋul an ceal.

⁵¹ Ní uaiḋ féin, áṁṫaċ, aduḃairt sé an ċaint sin, aċ ó b’é an t-árdṡagart é do’n ḃliain, do laḃair sé targaireaċt, go raiḃ Íosa ċun báis d’ḟaġáil ar son an ċinéil;

⁵² Agus ní h-ar son an ċinéil aṁáin, aċ ċun clainne Dé a ḃí sgaipiṫe do ċruinniú i n-aon ḃuiḋin.

⁵³ Ó’n lá san amaċ, d’a ḃríġ sin, ḃíodar ag beartú an é ċur ċun báis.

⁵⁴ Uime sin níor ṡiuḃluiġ Íosa feasda go puibiliḋe ameasg na n-Iúdaċ, aċ d’imṫiġ sé isteaċ i gceanntar i n-aice an ḟásaiġ, go caṫair ar a dtugtar Eṗrem, agus d’ḟan sé ansan i ḃfoċair a ḋeisgiobul.

⁵⁵ Ansan ḃí cáisg na n-Iúdaċ go h-aċamair, agus mórán daoine ag teaċt go Ierúsalem ó’n dtuaṫ roimis an gcáisg ċun iad féin do naoṁú.

⁵⁶ Agus ḃíodar ag lorg Íosa, agus iad ag caint eatarṫa féin ’n-a seasaṁ sa teampul: Cad is dóiġ liḃ fé ndeara ḋó gan teaċt ċun lae na féile?

⁵⁷ Agus ṫug na h-árdṡagairt agus na Fairisíniġ órdú, da mbeaḋ ḟios ag aoinne cá raiḃ sé, é ḋ’innsint, i dtreó go mbéarfaidís air.