Xoán 17 - Biblia SEPT

Oración sacerdotal de Xesús: 17, 1-26

¹ Isto dixo Xesús. Logo, erguendo os ollos ó ceo, dixo: Pai, chegou a hora: glorifica ó teu Fillo, de xeito que o fillo te glorifique a ti;

² conforme lle deches poder sobre todo home, para que dea vida eterna a todos os que ti lle deches.

³ (E nisto consiste a vida eterna: que te coñezan a ti, o único Deus verdadeiro, e a quen mandaches, Xesús Cristo).

⁴ Eu glorifiqueite na terra, rematando a obra que me deches a facer.

⁵ E agora, Pai, glorifícame onda ti, coa gloria que eu tiña onda ti, antes de que o mundo existira.

⁶ Eu manifesteite ós homes que me escolliches do mundo. Eran teus, e déchesmos, e gardaron a túa palabra.

⁷ Agora coñecen que todo canto me deches vén de ti,

⁸ pois entregueilles as palabras que ti me encomendaches e eles recibíronas; coñeceron verdadeiramente que saín de onda ti, e creron que ti me mandaches.

⁹ Eu rógoche por eles; non che rogo polo mundo, senón polos que me deches, pois perténcenche;

¹⁰ todo o meu é teu; e o teu, meu; e neles quedo eu glorificado.

¹¹ Eu xa non vou estar no mundo; pero eles quedan no mundo, mentres que eu vou onda ti. Pai santo, coida ti mesmo dos que me entregaches, para que sexan un coma nós.

¹² Cando eu estaba con eles, coidábaos no teu lugar. Ti entregáchesmos; eu agarimeinos, e ningún deles se perdeu, fóra do fillo da perdición, de xeito que se cumprise a Escritura.

¹³ Mais agora estou indo a ti, e falo estas cousas no mundo, para que teñan eles a plenitude do meu gozo.

¹⁴ Eu deilles a túa palabra, e o mundo aborreceunos, pois eles non son do mundo, como tampouco eu non son de mundo.

¹⁵ Non che pido que os tires do mundo, senón que os gardes do malo.

¹⁶ Eles non son do mundo, como eu tampouco non son do mundo.

¹⁷ Conságraos na verdade: a túa palabra é verdade.

¹⁸ Coma ti me mandaches ó mundo, así os mando eu a eles;

¹⁹ e por eles conságrome eu, para que tamén eles sexan consagrados na verdade.

²⁰ E non che rogo só por estes, senón tamén polos que han de crer en min pola palabra deles;

²¹ que todos sexan un, coma ti, Pai, en min, e eu en ti; que tamén eles sexan un en nós, para que o mundo crea que ti me mandaches.

²² E a gloria que ti me deches, déillela a eles, para que sexan un coma nós somos un.

²³ Eu neles e ti en min, para que cheguen á perfecta unidade, de xeito que o mundo recoñeza que ti me mandaches e que os amaches a eles, como me amaches a min.

²⁴ Pai, os que me deches, quero que, onde estou eu, estean tamén eles comigo, para que contemplen a miña gloria, a que ti me concediches, porque me amabas xa antes da fundación do mundo.

²⁵ Pai xusto, o mundo non te coñeceu, pero eu coñecinte, e estes coñeceron que ti me mandaches.

²⁶ Eu manifesteilles lo teu nome e llelo seguirei manifestando, para que o amor co que me amaches estea neles, e tamén eu estea neles.