Xoán 1 - Biblia SEPT

PRÓLOGO: Xn 1, 1-18

¹ No principio existía a Palabra, e a Palabra estaba onda Deus, e a Palabra era Deus.

² Ela estaba no principio onda Deus.

³ Todo foi feito por ela, e sen ela non se fixo nada do que foi feito.

⁴ Nela estaba a vida, e a vida era a luz dos homes;

⁵ A luz aluma na tebra, e a tebra non a deu apagado.

⁶ Houbo un home mandado por Deus: o seu nome era Xoán.

⁷ Este veu de testemuña para dar testemuño da luz, para que todos cresen por el.

⁸ Non era el a luz, senón que veu para dar testemuño da luz.

⁹ (A Palabra) era a verdadeira luz que aluma a todo home que vén a este mundo.

¹⁰ Ela estaba no mundo, e o mundo foi feito por ela, pero o mundo non a recoñeceu.

¹¹ Veu á súa propiedade, e os seus non a acolleron.

¹² Pero a cantos a recibiron, —ós que cren no seu nome— déulle-lo poder de seren fillos de Deus.

¹³ Estes, non naceron do sangue, nin da vontade da carne, senón de Deus.

¹⁴ E a Palabra fíxose carne, e plantou entre nós a súa tenda, e nós vimos a súa gloria, gloria coma de Unixénito que vén do Pai, cheo de graza e de verdade.

¹⁵ Xoán dá testemuño del, exclamando: Este évos de quen eu dixen: "O que vén detrás miña, pasa diante miña, pois existía primeiro ca min".

¹⁶ E da súa abundancia recibimos todos nós graza e máis graza.

¹⁷ Pois a Lei deuse por medio de Moisés; a graza e a verdade realizáronse por Xesús Cristo.

¹⁸ A Deus ninguén o viu; o Unixénito, que está no seo do Pai, foi quen nolo revelou.

O LIBRO DOS SIGNOS: 1, 19-12, 50 Dobre testemuño do Bautista: 1, 19-28. 29-34

¹⁹ E este é o testemuño de Xoán cando os xudeus lle mandaron de Xerusalén sacerdotes e levitas onda el, para lle preguntar: Ti quen es?

²⁰ El declarou e non negou. Declarou: Eu non son o Cristo.

²¹ Preguntáronlle: Entón quen es ti? Es Elías? Contestou: Non son. E-lo profeta? Respondeu: Non.

²² Daquela dixéronlle: E, logo, quen es? Para que lles poidamos dar unha resposta ós que nos mandaron. Que dis de ti mesmo?

²³ El dicía: Eu son a voz do que clama no deserto, "endereitade o camiño do Señor" (como escribira o profeta Isaías).

²⁴ Algúns dos mandados eran fariseos

²⁵ e preguntáronlle: Entón por que bautizas, se non es ti o Cristo nin Elías nin o profeta?

²⁶ Xoán respondeulles: Eu bautizo con auga; mais entre vós está quen vós non coñecedes;

²⁷ o que vén detrás miña e eu non son merecente de lle desatar o amalló da sandalia.

²⁸ Todo isto pasou en Betania, pola outra banda do Xordán, onde estaba Xoán bautizando.

²⁹ O outro día, vendo a Xesús, que viña cara a el, dixo: Velaí o Año de Deus, o que arrinca o pecado do mundo!

³⁰ Este é de quen eu dixen: "Detrás miña vén un home que pasa diante miña, pois existía primeiro ca min".

³¹ Eu non o coñecía, mais para iso vin eu bautizar con auga: para mostralo a Israel.

³² E Xoán seguiu testemuñando: Eu vin o Espírito baixar do ceo coma unha pomba e pousar enriba del.

³³ Eu non o coñecía, pero o que me mandou bautizar con auga, díxome: "Cando vexas o Espírito baixar e pousar sobre un, ese é o que bautiza co Espírito Santo".

³⁴ E eu vino e dou testemuño de que este é o Fillo de Deus.

Os primeiros discípulos de Xesús: Andrés e Pedro: 1, 35-42

³⁵ O outro día estaba outra vez Xoán con dous dos seus discípulos

³⁶ e, vendo a Xesús que camiñaba, dixo: Velaquí o Año de Deus.

³⁷ Cando os dous discípulos oíron o que el falara, fóronse detrás de Xesús.

³⁸ Volveuse Xesús e, vendo que eles o seguían, preguntoulles: Que buscades? Eles respondéronlle: "Rabbí" (que quere dicir "Mestre"), onde paras?

³⁹ El díxolles: Vide e veredes. E eles foron e viron onde paraba e quedaron con el aquel día. Era contra as catro da tarde.

⁴⁰ Un dos dous que escoitaron a Xoán e seguiron a Xesús era Andrés, o irmán de Simón Pedro.

⁴¹ Vai e ó primeiro que atopa é a Simón, o seu propio irmán, e dille: Encontramos o Mesías (que quere dicir Cristo).

⁴² E levouno onda Xesús. O velo, díxolle Xesús: Ti es Simón, o fillo de Xoán. Ti haste chamar Kefas (que quere dicir Pedro).

Filipe e Natanael: 1, 43-51

⁴³ O outro día decidiu Xesús saír para a Galilea; atopou a Filipe e díxolle: Sígueme.

⁴⁴ Filipe era de Betsaida, da vila de Andrés e mais de Pedro.

⁴⁵ Atopou Filipe a Natanael e díxolle: Encontramos a aquel de quen escribiu Moisés na Lei e mais os Profetas: a Xesús, o fillo de Xosé, o de Nazaret.

⁴⁶ Contestoulle Natanael: E de Nazaret pode saír algo bo? Filipe díxolle: Ven e verás.

⁴⁷ Viu Xesús a Natanael, que se achegaba, e dixo del: Aí tedes un verdadeiro israelita, en quen non hai dobrez.

⁴⁸ Preguntoulle Natanael: E de que me coñeces? Contestoulle Xesús: Antes de que Filipe chamase por ti, xa eu te vira, cando estabas debaixo da figueira.

⁴⁹ Respondeulle Natanael: —Rabbí, ti es o Fillo de Deus, ti es o rei de Israel.

⁵⁰ Díxolle entón Xesús: Porque che dixen que te vin debaixo da figueira, xa cres? Pois cousas máis grandes has ver.

⁵¹ E concluíu: Con toda verdade volo aseguro: habedes ve-lo ceo aberto, e os anxos de Deus subindo e baixando onda o Fillo do Home.