Xeremías 38 - Biblia SEPT

Xeremías, no pozo. Intercesión de Ébed-Mélec

¹ Xefatías, fillo de Matán, Guedalías, fillo de Paxhur, Iucal, fillo de Xelemías e Paxhur, fillo de Malaquías, oíron estes oráculos que Xeremías lle dicía a todo o pobo:

² Así fala o Señor: Quen siga vivindo nesta cidade morrerá de espada, de fame e de peste; quen se pase ós caldeos vivirá, terá como ganancia a súa respiración e a súa vida.

³ Así fala o Señor: Esta cidade será de certo entregada ó poder dos exércitos do rei de Babilonia, que a conquistará.

⁴ Entón as autoridades dixéronlle ó rei: Fágase morrer a este home, pois deste xeito está a afrouxar os ánimos dos homes de guerra que quedan nesta cidade e os ánimos de todo o exército, dicíndolles cousas coma estas. Certamente este home non está a buscar o benestar para o pobo, senón que está a buscar a súa desgraza.

⁵ O rei Sedecías repúxolles: —Aí o tendes no voso poder, pois o rei non pode nada contra vós.

⁶ Eles colleron a Xeremías e botárono na cisterna de Malaquías, príncipe real que estaba no patio da garda, baixando a Xeremías con cordas. No pozo non había auga, senón lama, e Xeremías enterrouse na lama.

⁷ Ébed—Mélec, o etíope, eunuco, que vivía no palacio do rei, oíu que puxeran a Xeremías na cisterna. Mentres o rei estaba sentado na porta de Benxamín,

⁸ saíu Ébed—Mélec do palacio real e faloulle ó rei nestes termos:

⁹ Meu señor, meu rei, estes homes cometeron unha inxustiza con todo o que lle fixeron a Xeremías, o profeta, e con botalo na cisterna; vai morrer onde está por falta de pan, xa que non hai pan na cidade.

¹⁰ Entón o rei deulle esta orde a Ébed—Mélec, o etíope: —Colle ás túas ordes tres homes destes, e sube da cisterna ó profeta Xeremías, antes de que morra.

¹¹ Ébed—Mélec colleu ás súas ordes os homes e entrou no palacio real, onde estaba o tesouro, e colleu alí farrapos de estopa e de sacos, e con cordas botoullos na cisterna a Xeremías.

¹² E díxolle Ébed—Mélec o etíope a Xeremías: —Pon os farrapos de estopa e de sacos nos sobacos por debaixo das cordas. Xeremías fíxoo así.

¹³ Tiraron de Xeremías coas cordas e subírono da cisterna; e Xeremías seguiu vivindo no patio da garda.

TRIUNFO DO PROFETA Derradeira consulta de Sedecías a Xeremías en secreto

¹⁴ O rei Sedecías mandou buscar a Xeremías, o profeta, á terceira entrada do templo do Señor. Díxolle o rei a Xeremías: —Eu quero preguntarche unha cousa: non me escondas nada.

¹⁵ Xeremías repúxolle a Sedecías: —Se cha digo, vasme matar; se che dou un consello, non me vas escoitar.

¹⁶ O rei Sedecías xuroulle en secreto a Xeremías deste xeito: —Vive o Señor que está a chegar, e que nos dá a vida que temos, que non te deixarei matar nin te entregarei nas mans destes homes que buscan acabar coa túa vida!

¹⁷ Entón Xeremías díxolle a Sedecías: —Así fala o Señor, Deus dos Exércitos, Deus de Israel: Se te rendes ós xenerais do rei de Babilonia, salvarás a túa vida, e esta cidade non será queimada; vivirás ti e mais a túa familia.

¹⁸ Pero se non te rendes ós xenerais do rei de Babilonia, entregarei esta cidade nas mans dos caldeos, que lle prenderán lume, e ti non fuxirás das súas mans.

¹⁹ O rei Sedecías, repúxolle a Xeremías: —Téñolles medo ós xudeus que se pasaron ós caldeos; poida que os caldeos me entreguen no seu poder e se burlen de min.

²⁰ Respondeulle Xeremías: —Non te entregarán; faille caso á voz do Señor, á sorte que eu che comunico, e irache ben e conservarás a túa vida.

²¹ Pero se non queres ti saír, esta é a escena que me mostrou o Señor:

²² Velaquí: as mulleres que queden no palacio real de Xudá serán entregadas ós xenerais do rei de Babilonia e isto é o que cantarán: "Enganáronte e puideron contigo os amigos da túa intimidade; enterráronche os pés na lama e volvéronse atrás".

²³ Entregaranlles ós caldeos todas as túas mulleres e os teus fillos, e ti non fuxirás das súas mans, senón que serás apresado polo rei de Babilonia, que lle prenderá lume a esta cidade.

²⁴ Entón Sedecías díxolle a Xeremías: —Que ninguén saiba esta conversa e ti non morrerás.

²⁵ E se se informan as autoridades de que falei contigo, e se logo van onda ti e che din: cóntanos o que lle dixeches ó rei, non nolo ocultes, que non te mataremos: que lle dixeches ó rei?",

²⁶ ti haslles dicir: "Estívenlle presentando ó rei a miña petición para que non me levasen á casa de Ionatán a morrer alí".

²⁷ En efecto, todas as autoridades viñeron xunto a Xeremías e preguntáronlle; pero el contestoulles en todo conforme estas instrucións que lle dera o rei. E eles quedaron mudos diante del, pois a conversa non se soubo.

²⁸ Desde entón Xeremías viviu no patio da garda ata que foi tomada Xerusalén.