Xeremías 36 - Biblia SEPT

PAIXÓN DE XEREMÍAS O rolo inicial dos oráculos de Xeremías

¹ No ano cuarto de Ioaquim, fillo de Ioxías, rei de Xudá, veulle a Xeremías esta palabra de parte do Señor:

² Colle un rolo limpo, e escribe nel todos os oráculos que eu che comuniquei acerca de Xerusalén e de Xudá e de todos os pobos, desde o día que che empecei a falar nos tempos de Ioxías ata o día de hoxe.

³ Tal vez escoiten os de Xudá toda a desgraza que estou pensando causarlles, de xeito que se arrepintan cada un deles do seu mal comportamento, e eu lles poida perdoar as súas iniquidades e mais os seus pecados.

⁴ Entón Xeremías chamou a Baruc, fillo de Nerías, e Baruc escribiu no rolo limpo, ó ditado de Xeremías, todos os oráculos que o Señor lle dixera.

⁵ Logo Xeremías deulle esta orde a Baruc: —Eu estou preso, non podo entrar no templo do Señor.

⁶ Vai ti e le no rolo o que escribiches ó meu ditado, todos os oráculos do Señor, na presenza de todo o pobo que se atopa no templo do Señor nun día de xaxún; leralos tamén en voz alta na presenza de todos os xudeus que veñen das súas diferentes cidades.

⁷ Tal vez a súa oración caia ben na presenza do Señor e se arrepintan cada un do seu mal comportamento, porque terrible é a cólera e furor que o Señor anunciou sobre este pobo.

⁸ Baruc, fillo de Nerías, fíxoo todo tal como lle mandou o profeta Xeremías; unha vez no templo do Señor leu no rolo todos os oráculos do Señor.

⁹ No ano quinto de Ioaquim, fillo de Ioxías, rei de Xudá, no mes noveno, convocouse un xexún na presenza do Señor para todo o pobo de Xerusalén, e para todo o pobo que, procedente das cidades de Xudá, se xuntaba en Xerusalén.

¹⁰ Unha vez no templo do Señor e na presenza de todo o pobo leu Baruc no libro todos os oráculos de Xeremías na sala do notario Guemarías, fillo de Xafán, no patio de arriba, á entrada da Porta Nova do templo do Señor.

¹¹ Miqueas, fillo de Guemarías, fillo de Xafán, escoitou todos os oráculos do Señor que estaban no escrito,

¹² e, de seguido, baixou ó palacio real, á sala do notario e alí estaban en sesión todas as autoridades: Elixamá, o notario, Delaías, fillo de Xemaías, Elnatán, fillo de Acbor, Guemarías, fillo de Xafán, Sedecías, fillo de Hananías e todas as restantes autoridades.

¹³ Miqueas contoulles todas as cousas que lle oíra ler a Baruc, cando este lía o libro na presenza do pobo.

¹⁴ Entón o consello de ministros mandou onda Baruc a Xehudí, fillo de Netanías, fillo de Xelemías, fillo de Cuxí, a que lle dixese: Colle na túa man o rolo que liches en presenza do pobo e ven. Colleu Baruc, fillo de Nerías, na súa man o rolo, e entrou onda os ministros.

¹⁵ Eles dixéronlle: —Senta e leo diante de nós. E Baruc leuno diante deles.

¹⁶ O oíren todos os oráculos, cheos de pánico, miraron uns para os outros e dixéronlle: —Ben certo, Baruc, que lle comunicaremos ó rei todos estes oráculos.

¹⁷ E a Baruc preguntáronlle: —Indícanos como recolliches por escrito da súa boca todos estes oráculos.

¹⁸ Respondeulles Baruc: —El en persoa ditábame todos estes oráculos e eu escribíaos no libro con tinta.

¹⁹ Logo, os ministros dixéronlle a Baruc: —Vai e escóndete ti xunto con Xeremías, e que ninguén saiba onde estades.

²⁰ Eles, logo que puxeron o rolo na oficina de Elixamá, o notario, entraron no patio onda o rei e contáronlle a el en persoa todas as cousas que pasaran.

²¹ Entón o rei mandou a Iehudí buscar o rolo. El colleuno na oficina de Elixamá, o notario, e o mesmo Iehudí o leu na presenza do rei e na presenza de todas as autoridades que estaban de pé ante o rei.

²² O rei estaba sentado no palacio de inverno —estaban no noveno mes— e cun braseiro aceso diante del.

²³ E cando Iehudí tiña lidas tres ou catro columnas, o rei rachábaas cun coitelo de escribán, e botábaas ó lume do braseiro, ata consumir todo o rolo no lume do braseiro.

²⁴ Nin o rei nin os seus servidores ó escoitaren todos estes oráculos se amedrentaron nin racharon os seus vestidos.

²⁵ E aínda que Elnatán, Delaías e Guemarías lle insistían ó rei para que non queimase o rolo, el non lles fixo caso.

²⁶ E o rei mandoulles a Ierahmel, príncipe real, a Seraías, fillo de Azriel, e a Xelemías, fillo de Abdel, que arrestasen a Baruc, o escribán, e mais a Xeremías, o profeta. Pero o Señor mantívoos escondidos.

²⁷ Despois que o rei queimara o rolo e mais os oráculos que Baruc escribira ó ditado de Xeremías, veulle a palabra do Señor a Xeremías nestes termos:

²⁸ —Volve a facerte con outro rolo e escribe de novo nel todos os oráculos de antes, os que había no primeiro rolo que queimou Ioaquim, rei de Xudá.

²⁹ E a Ioaquim, rei de Xudá, haslle dicir: así fala o Señor: ti queimaches aquel rolo, dicindo: Por que escribiches nel "virá o rei de Babilonia e destruirá esta capital e fará desaparecer dela homes e animais?".

³⁰ Por isto, así fala o Señor acerca de Ioaquim, rei de Xudá: —Non terá quen sente no trono de David, e o seu cadáver quedará exposto á calor durante o día e ó frío durante a noite.

³¹ Pedireille contas a el, á súa descendencia e ós seus servidores das súas iniquidades; e traerei contra eles, contra todos os habitantes de Xerusalén e contra cada un dos xudeus, toda a desgraza que lles anunciei e da que non fixeron caso.

³² Entón Xeremías colleu outro rolo e deullo a Baruc, fillo de Nerías, o escribán, que escribiu nel, ó ditado de Xeremías, todos os oráculos do libro que Ioaquim, rei de Xudá, queimara no lume. E aínda se lles engadiron a aqueles outros moitos oráculos semellantes.