Xeremías 25 - Biblia SEPT

Interpretación dos sinais dos tempos: castigo divino por mans dos caldeos

¹ O ano cuarto de Ioaquim fillo de Ioxías, rei de Xudá, que foi o ano primeiro de Nabucodonosor, rei de Babilonia, veulle a Xeremías este discurso para todo o pobo.

² O profeta Xeremías anuncioullo a todo o pobo de Xudá e a todos os veciños de Xerusalén, dicíndolles:

³ Desde o ano trece de Ioxías, fillo de Amón, rei de Xudá, ata hoxe estame vindo a palabra do Señor e véñovos falando, madrugo para falarvos; pero non facedes caso.

⁴ O Señor mandouvos os seus servos, os profetas, madrugou para mandárvolos; pero non fixestes caso nin prestastes o voso oído para escoitar.

⁵ Véñovos dicindo: "Volvédevos cada un do seu mal camiño e da ruindade dos vosos feitos e vivide na terra, que desde sempre e para sempre vos deu o Señor a vós e a vosos pais.

⁶ Non vos vaiades tras deuses alleos, nin os sirvades e adoredes, nin me enchades de ira coas obras das vosas mans, e deste xeito non vos farei mal".

⁷ Pero non me fixestes caso —é o Señor quen fala—, e enchéstesme de ira coas obras das vosas mans, para a vosa desgraza.

⁸ Por iso, así fala o Señor dos Exércitos: —Xa que non fixestes caso da miña palabra,

⁹ velaquí que eu pola miña conta —é o Señor quen fala— envíovos todas as tribos do norte e mais a Nabucodonosor, rei de Babilonia, o meu servo; heinos de traer contra esta cidade e os seus habitantes e contra todos os pobos que están ó seu arredor, e consagrareinos á destrución total; heinos converter nunha vergonza, nunha burla e nunha ruína para sempre.

¹⁰ Farei desaparecer entre eles os berros de alegría e os berros de gozo, as cántigas dos mozos, as cántigas das mozas, o ruído das pedras de moer e a luz do candil.

¹¹ Todo este país será unha desolación e un estrago, e todos estes pobos serán servos do rei de Babilonia durante setenta anos.

¹² Pero cando se cumpran os setenta anos, heilles pedir contas ó rei de Babilonia e ó seu pobo das súas iniquidades, o mesmo que ó país dos caldeos, que converterei nunha desolación para sempre.

¹³ E cumprirei con este país todas as ameazas que contra el pronunciei. Cumprirei todo o escrito neste libro, que contén o que Xeremías profetizou contra todos os pobos.

¹⁴ Xa que eles escravizaron a moitos pobos e a grandes reis, tamén eu lles pagarei conforme os seus feitos e as obras das súas mans.

O profeta failles beber a taza do viño envelenado ás nacións

¹⁵ O Señor, Deus de Israel, díxome isto: —Cólleme esta taza de viño, colle da miña man este veleno: fáillelo beber a todos os pobos, ós que eu che mando.

¹⁶ Que beban, que vomiten a borracheira, que enlouquezan ante a espada que eu boto entre eles.

¹⁷ Collín a taza da man do Señor, e deilles de beber a todos os pobos ós que o Señor me mandou.

¹⁸ Deilles de beber a Xerusalén e ás cidades de Xudá, ós seus reis e ós seus nobres, para os converter nunha ruína desoladora, en mofa e en maldición tal como hoxe están.

¹⁹ Deilles de beber ó Faraón, rei de Exipto, ós seus criados, ós seus principais, a todo o seu pobo,

²⁰ e a todos os seus sacerdotes; a todos os reis do país de Us, a todos os reis de Filistea: a Axquelón, a Gaza, a Ecrón e ó que quedaba de Axdod.

²¹ Deilles de beber a Edom, a Moab e ós amonitas:

²² A todos os reis de Tiro, a todos os reis de Sidón e ós reis da illa que está ó poñente do mar;

²³ A Dedán, a Temá e a Buz e a todos os que levan a cabeza rapada polos lados.

²⁴ A todos os reis da Arabia, e a todos os reis do poñente que viven na estepa;

²⁵ A todos os reis de Zimrí, a todos os reis de Elam e a todos os reis de Madai.

²⁶ A todos os reis do norte, ós de preto e ós de lonxe. A cada un despois do outro, e a todos os reinos que viven na superficie da terra, pero o rei de Xexac beberá despois deles.

²⁷ Haslles dicir: —así fala o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel: "Bebede, emborrachádevos, vomitade e caede, sen serdes capaces de vos ter de pé, á vista da espada que eu estou lanzando no medio de vós".

²⁸ E se refugasen coller a taza da túa man para beber, dilles: —Así fala o Señor dos Exércitos: "Beber si que haberedes beber".

²⁹ Pois se eu comezo a castigar empezando pola cidade onde se invoca o meu Nome, ides quedar vós libres? Non quedaredes libres, pois eu estou reclamando a espada contra todos os habitantes do mundo —é o Señor dos Exércitos quen fala—.

Xuízo do Señor contra as nacións e elexía polos pastores e os seus pobos

³⁰ Ti proclama contra eles todos estes oráculos e dilles: "O Señor roxe desde o alto, lanza a súa voz desde a súa santa morada; roxe contra as súas posesións, lanza berros, coma os dos que pisan no lagar, a todos os habitantes do mundo".

³¹ A devastación chega ó cabo da terra, xa que o Señor ten un preito cos pobos, está xulgando a todos os homes, e os culpables entregaraos á espada —é o Señor quen fala—.

³² Así fala o Señor dos Exércitos: —Velaí a desgraza que salta dun pobo a outro pobo, unha gran tempestade ponse en camiño desde os extremos da terra.

³³ No día aquel os feridos de morte polo Señor estenderanse dun cabo ó outro da terra; non se fará loito por eles, non serán retirados nin enterrados; quedarán de esterco sobre a tona da terra.

³⁴ Ouveade, pastores! Dade gritos! Enzoufádevos na lama, xefes do rabaño! Velaí cumpridos os vosos días para serdes degolados; eu fíxenvos nadar na fartura, pero vós caedes coma un vaso precioso.

³⁵ Perdeuse todo refuxio para os pastores, e todo escriba para os xefes do rabaño.

³⁶ Oense berros de desesperación dos pastores, ouveos dos xefes do rabaño: é o Señor quen está arruinando os seus pasteiros.

³⁷ Desaparecen os pasteiros da fartura, por causa do furor da ira do Señor.

³⁸ Coma o león deixa a súa cova, así o país vólvese unha desolación, por causa do furor do Poderoso, por causa do furor da súa ira.