Xeremías 1 - Biblia SEPT

Título

¹ Historia de Xeremías, fillo de Hilquías, que pertencía ós sacerdotes que había en Anatot, na bisbarra de Benxamín,

² A quen lle veu a palabra de Deus desde o tempo de Ioxías fillo de Amón, rei de Xudá, desde o ano trece do seu reinado,

³ e continuou desde o tempo de Ioaquim, fillo de Ioxías, rei de Xudá, ata acabar ós once anos do reinado de Sedecías, fillo de Ioxías, en Xudá, e ata o quinto mes do desterro de Xerusalén.

I. ORÁCULOS CONTRA XUDÁ Vocación do profeta

⁴ A palabra do Señor veume dicir:

⁵ —Antes de que te sacara do seo da túa nai, mireite; antes de lle saíres das entrañas, consagreite; constituínte profeta para as nacións.

⁶ Entón eu díxenlle: —Ai, meu Señor, Deus! Repara en que non sei falar, que son un rapaz.

⁷ Logo o Señor respondeume: —Non digas: "son un rapaz", pois a onde eu te mande, irás; o que eu che ordene, dirás.

⁸ Non lles teñas medo, Eu estou contigo para te salvar —é o Señor quen fala—.

⁹ Alongou o Señor a súa man e tocou con ela na miña boca; logo díxome: —Fíxate: poño a miña palabra na túa boca,

¹⁰ mira que hoxe te fago inspector sobre as nacións e sobre os reinos, para arrincar e derrubar, para destruír e arruinar, para construír e plantar.

¹¹ A palabra do Señor veume de novo: —Que estás a ollar, ti, Xeremías? Repuxen: —Unha vara de amendoeira é o que estou ollando.

¹² Volveume dicir o Señor: —Viches ben: eu estou alerta coa miña palabra para a cumprir.

¹³ Volveume de segundas a palabra do Señor: —Que estás a ollar? Repuxen: —Vexo un pote co lume atizado, coa boca do tiro cara ó norte.

¹⁴ Díxome o Señor: —Do norte atizarase a calamidade, sobre todos os habitantes do país.

¹⁵ Velaquí, estou para chamar a todas as dinastías do norte —é o Señor quen fala—: Virán, e cada unha afincará o trono e abrirá as portas de Xerusalén no círculo de todos os seus muros, en todas as cidades de Xudá.

¹⁶ Dictarei por medio deles as miñas sentencias por causa da maldade dos que me abandonaron, dos que adoraron a outros deuses, dos que se prostraron ante as obras das súas mans.

¹⁷ Pero ti has cinguir o teu van has erguerte e dicirlles todo o que eu che mande. Non te acovardes por medo deles, non sexa que eu te faga esmorecer diante deles.

¹⁸ Fíxate: hoxe convértote en cidade cortada a pico, en columna de ferro, en muralla de bronce, para todo o país, para os reis de Xudá e para os seus príncipes, para os seus sacerdotes e para a xente do campo.

¹⁹ Faranche guerra, pero non poderán contigo, pois contigo estou eu para te salvar é o Señor quen fala.