Xénese 28 - Biblia SEPT

Xacob foxe a Mesopotamia

¹ Isaac chamou a Xacob e bendiciuno. Coa mesma, deulle esta orde: —"Non tomes unha cananea por muller.

² Vaite a Padán-Aram, coa familia de Betuel, o teu avó paterno, e toma muller de entre as fillas de teu tío Labán.

³ O Deus todopoderoso bendicirate, darache fecundidade e farate crecer; veraste convertido en moitas tribos.

⁴ Deus darache a bendición de Abraham, a ti e ós teus descendentes, herdarás a terra onde vives, a que Deus lle prometeu a Abraham".

⁵ Isaac despediu a Xacob, e este foise a Padán-Aram, á casa de Labán, fillo de Betuel o arameo e irmán de Rebeca, a nai de Xacob e de Esaú.

⁶ Soubo Esaú que Isaac bendicira a Xacob e que o mandara a Padán-Aram para que buscase alí muller e que ó bendicilo lle dixera que non casase cunha cananea;

⁷ e que Xacob obedecera a seu pai e súa nai, e fora a Padán-Aram.

⁸ Entón decatouse Esaú de que as cananeas lle desagradaban a seu pai Isaac.

⁹ E, coa mesma dirixiuse a Ismael e tomou por muller a Mahalat, filla de Ismael, fillo de Abraham, e irmá de Nebaiot.

Soño de Xacob en Betel

¹⁰ Xacob saíu de Beerxeba, camiño de Harán.

¹¹ Chegado a certo lugar, parou para pasar alí a noite, pois xa se puxera o sol. Colleu alí mesmo unha pedra, púxoa de cabezal e deitouse a durmir.

¹² No soño que tivo viu unha esqueira afincada na terra e co cimo tocando o ceo; por ela subían e baixaban os anxos de Deus.

¹³ Diante del viu o Señor en pé, que lle dicía: —"Eu son o Señor, Deus de teu pai Abraham e Deus de Isaac. A terra onde estás deitado dareicha para ti e para os teus descendentes.

¹⁴ Os teus descendentes serán tantos coma o po. Estenderanse cara ó occidente e cara ó oriente, cara ó norte e cara ó sur. En ti e nos teus descendentes veranse benditos os pobos todos da terra.

¹⁵ Eu estarei contigo, gardareite onde queira que te atopes e traereite outra vez a este país. Non te abandonarei, namentres non cumpra o que che teño prometido".

¹⁶ O espertar do soño dixo Xacob: —"Abofé que está o Señor neste lugar, e eu non o sabía".

¹⁷ E, tremendo, engadiu: —"Que estarrecedor este lugar! Non é senón unha casa de Deus e unha porta do ceo".

¹⁸ Xacob ergueuse cedo, colleu a pedra que puxera de cabezal, erixiuna como estela e verteu aceite enriba dela.

¹⁹ O lugar púxolle o nome de Betel, aínda que o seu antigo nome era Luz.

²⁰ Xacob fixo este voto: —"Se Deus está comigo, se me garda nesta viaxe que emprendín, se me dá pan para comer e roupa para vestir

²¹ e me volve san e salvo á casa de meu pai, o Señor será o meu Deus,

²² e esta pedra que chantei de pé será unha casa de Deus. De todos os bens que me deas, pagareiche o décimo".