Salmos 9 - Biblia SEPT

Grazas a Deus que xulga os pobos

¹ Do mestre do coro, segundo "A morte do fillo". Salmo de David.

² Douche grazas, Señor, de todo corazón, proclamo as túas marabillas.

³ Alégrome, relouco contigo e canto o teu nome, Altísimo.

⁴ Os meus inimigos retroceden, caen e perecen ante ti,

⁵ pois ti defendes a miña causa, o meu dereito, sentado, xusto xuíz, no tribunal.

⁶ Ti reprendes as xentes, destrúes os malvados e borras para sempre os seus nomes.

⁷ Os inimigos acaban en ruína eterna: ti arrasas as súas cidades, pérdese a súa memoria.

⁸ O Señor aséntase firme, prepara a sede para xulgar.

⁹ El xulgará o mundo con xustiza, rexerá as nacións con equidade.

¹⁰ O Señor é abeiro dos oprimidos, o seu abeiro no tempo da angustia.

¹¹ En ti confían os que coñecen o teu nome, porque ti non abandonas os que te buscan, Señor.

¹² Cantádelle ó Señor que mora en Sión, anunciádelles ós pobos as súas obras.

¹³ El vinga o crime, lévao en conta, non lle esquece o grito dos pobres.

¹⁴ Ten dó de min, Señor, olla cómo me aflixe o inimigo. Tírame ti da man da morte,

¹⁵ para que poida cantar as túas loanzas ás portas de Sión, e celebrar xubiloso o teu socorro.

¹⁶ Os xentís afondarán na cova que cavaron, na rede que tenderon quedará preso o seu pé.

¹⁷ O Señor maniféstase para facer a xustiza; os malvados caen na propia trapela.

¹⁸ Voltan ó abismo os malvados e as xentes todas que se esquecen de Deus;

¹⁹ mais o pobre non será esquecido eternamente, non finará para sempre a esperanza do humilde.

²⁰ Érguete, Señor, que non triúnfe o home, sexan xulgadas as xentes ante ti.

²¹ Ponlles medo, Señor: aprendan as xentes que nada máis son homes.