Salmos 88 - Biblia SEPT

(87) Farto de males

¹ Cántiga, salmo dos coreítas. Do mestre do coro, segundo Mahalat, para cantar. De Hemán o indíxena.

² Señor, Deus, o meu salvador, a ti clamo, día e noite.

³ Chegue a ti a miña súplica, abaixa o teu oído ó meu clamor.

⁴ Estou farto de males, a miña vida á beira do abismo.

⁵ Cóntanme xa entre os que baixan ó sepulcro, son home sen remedio.

⁶ Estou abandonado entre os mortos, coma os cadáveres deitados no sepulcro, dos que xa non te lembras.

⁷ Botáchesme na cova profunda, nas tebras do abismo.

⁸ Sobre min pousa a túa indignación, todas as túas ondas me envolven.

⁹ Arredas de min ós da familia, fasme noxento para eles.

¹⁰ Estou pechado e sen saída, nubrados os ollos de pesar. Todo o día estou a te chamar, estendendo as mans cara a ti.

¹¹ Fas ti prodixios cos mortos? Érguense os defuntos a te loaren?

¹² Fálase do teu amor no sepulcro, da túa fidelidade no reino da morte?

¹³ Coñécense nas tebras as túas marabillas, a túa xustiza na terra do esquecemento?

¹⁴ Pero eu, Señor, clamo a ti, a miña oración vai de mañá ó teu encontro.

¹⁵ Por que, Señor, me rexeitas e escondes de min a túa presenza?

¹⁶ Desde neno son pobre e malpocado, dobrado de aturar os teus terrores.

¹⁷ O teu furor asobállame, consómenme os teus espantos;

¹⁸ rodéanme, coma auga, o día enteiro, asáltanme todos a un tempo.

¹⁹ Arredaches de min amigos e compañeiros, por única compaña teño as tebras.