Salmos 77 - Biblia SEPT

(76) O meu espírito esculca

¹ Do mestre do coro, segundo Iedutún. Salmo de Asaf.

² Ergo cara a Deus a miña voz e clamo; ergo cara a Deus a miña voz e El escóitame.

³ Busco ó Señor na hora do apuro, a miña man téndese na noite sen repouso e a miña alma refuga o consolo.

⁴ Relembrando a Deus eu son un xemido; meditando, encólleseme o alento.

⁵ Ti amárrasme as pálpebras dos ollos, estou conturbado e sen fala.

⁶ Penso nos días pasados, nas idades remotas;

⁷ relembro a música nas noites, penso para min e esculca o meu espírito.

⁸ Será que o Señor rexeita para sempre e non mostrará máis a súa bondade?

⁹ Acabaríase para sempre o seu amor e calaría polas xeracións a súa palabra?

¹⁰ Esquecería Deus a compaixón e cerraría, irado, as súas entrañas?

¹¹ Digo para min: —"A miña dor é esta: que se mudou a conduta do Altísimo".

¹² Eu recordo os feitos do Señor, lémbrome dos prodixios doutros tempos;

¹³ medito nas súas obras, cavilo nas súas fazañas.

¹⁴ Os teus camiños, Deus, son santos, quen dos deuses é grande coma Deus?

¹⁵ Ti es o Deus que fai prodixios e mostras poder ante os pobos.

¹⁶ Rescataches co teu brazo o teu pobo, os fillos de Xacob e de Xosé.

¹⁷ O vérente, Deus, as augas, ó vérente, as augas tremeron e os abismos estremeceron;

¹⁸ As nubes desfixéronse en auga, os nubeiros deron voces, voaron as túas frechas;

¹⁹ o trono foi retumbando, os lóstregos alumaron os espazos, a terra estremeceuse e tremelou.

²⁰ Abriches camiño nas augas, un carreiro nas augas caudais, sen deixares rastro dos teus pasos.

²¹ Guiaches coma un rabaño ó teu pobo, da man de Moisés e de Aharón.