Salmos 71 - Biblia SEPT

(70) Darasme vida de novo

¹ En ti, Señor, acóllome, que endexamais non me vexa confundido.

² Pola túa xustiza, líbrame, deféndeme, inclina o teu oído e sálvame.

³ Se ti a rocha do meu refuxio sempre disposta para salvarme: Ti que es a miña forte cidadela.

⁴ Rescátame, meu Deus, do poder dos malvados, do puño do criminal e do opresor.

⁵ Ti es, Señor, a miña esperanza, a miña confianza, Señor, desde a mocidade.

⁶ Desde o nacemento apóiome en ti, desde o seo materno ti es o meu amparo, a ti vai sempre o meu loor.

⁷ Para moitos convertinme en escarmento, mais ti es para min forte refuxio.

⁸ Da túa loanza está chea a miña boca, e da túa glorificación, o día enteiro.

⁹ Non me rexeites na vellez, non me abandones cando me faltan as forzas,

¹⁰ pois dirían de min os inimigos, murmurarían os que me axexan:

¹¹ —"Deus teno abandonado: perseguídeo, agarrádeo, pois non hai quen o salve".

¹² Non te afastes, Deus, de min, date présa en axudarme.

¹³ Que se vexan confusos e abatidos os que atentan contra min; que se cubran de vergonza e confusión os que buscan o meu mal.

¹⁴ Eu sigo sempre esperando, engadindo loanza á túa loanza.

¹⁵ A miña boca pregoa a túa xustiza, a túa salvación, o día enteiro. Aínda sen as poder contar,

¹⁶ falarei das fazañas do Señor: de ti, só de ti, cantarei a xustiza.

¹⁷ Desde a mocidade ensínasme ti, Deus, e aínda hoxe eu canto os teus prodixios.

¹⁸ Agora na vellez e nas canas non me abandones, meu Deus, para lle contar do teu brazo á xeración presente, e do teu poder a todas as vindeiras.

¹⁹ A túa xustiza, Deus, chega ás alturas, ti fixeches cousas grandes: quen coma ti, meu Deus?

²⁰ Ti fixéchesme probar apuros e aflicións, pero de novo me darás a vida e volverasme erguer dos abismos da terra.

²¹ Acrecerás a miña dignidade e outra vez has consolarme.

²² Eu dareiche as grazas coa arpa, meu Deus, pola túa fidelidade; tocarei para ti a cítola, Santo de Israel.

²³ Aclamarante con cantos os meus labios e esta vida que ti rescataches.

²⁴ A miña lingua cantará decote a túa xustiza, mentres fican avergonzados e confusos os que buscan o meu mal.