Salmos 68 - Biblia SEPT

(67) Desde Sinaí ó santuario

¹ Do mestre do coro. Salmo de David, cántiga.

² Érguese Deus e dispérsanse os seus inimigos, foxen da súa presenza os adversarios.

³ Disípanse coma fume que esvaece, coma cera que co lume derrete. Así perecen diante de Deus os malvados,

⁴ pero os xustos alégranse, exultan na súa presenza, reloucan de contento.

⁵ Loade o Señor, cantade o seu nome, abride camiño ó que cabalga polas gándaras. Chámase Señor: exultade diante del.

⁶ Os orfos teñen un pai, as viúvas un vingador: Deus na súa morada santa.

⁷ Deus dálles fogar ós solitarios, libra os presos e enriquéceos, mentres os rebeldes quedan en terra reseca.

⁸ Cando saías, Deus, á fronte do teu pobo e avanzabas polo deserto,

⁹ A terra tremeu e os ceos destilaron, diante do Deus do Sinaí, diante do Deus de Israel.

¹⁰ Vertiches, Deus, chuvia xenerosa, fortaleciches a herdade extenuada.

¹¹ O teu rabaño apousentou no lugar que ti, Deus, dispuxeras na túa bondade para os pobres.

¹² O Señor dá a palabra e miles de mensaxeiros pregoan a boa nova.

¹³ Foxen os xefes do exército, foxen; e mentres vós descansades nos pasteiros, as mulleres da casa reparten o botín:

¹⁴ pombas de ás de prata, plumas de ouro brillante.

¹⁵ Mentres o Todopoderoso dispersa alí ós reis, cae a neve no Salmón.

¹⁶ Montañas altas, montañas de Baxán, montañas esgrevias, montañas de Baxán,

¹⁷ por que, montañas esgrevias, ollades con envexa o monte que Deus elixiu para a súa morada? O Señor habitará por sempre nel!

¹⁸ Os carros de Deus son miles de milleiros, o Señor vén neles do Sinaí ó santuario.

¹⁹ Subiches á altura e levaches cativos, colliches tributo en homes, tamén homes rebeldes, para a túa morada, Señor Deus.

²⁰ Bendito sexa o Señor, cada día: Deus, o noso salvador, coida de nós,

²¹ Deus é para nós un Deus que salva, no Señor Deus temos escape da morte.

²² Deus esmagalles a cabeza ós inimigos, o cranio ós que camiñan na maldade.

²³ O Señor di: —"Traereinos de Baxán, traereinos do profundo do mar,

²⁴ para que tingas os pes no sangue do inimigo, e a lingua dos teus cans teña tamén a súa parte".

²⁵ Vense, Deus, ás túas procesións, as procesións do meu Deus, do meu rei, no santuario.

²⁶ Diante van os cantores, detrás os que tocan as arpas, no medio as doncelas, tocando pandeiros.

²⁷ Bendicide a Deus en coros, ó Señor desde a orixe de Israel.

²⁸ Alí dirixe Benxamín, o máis novo, os xefes de Xudá coas súas tropas, os xefes de Zebulón e de Naftalí.

²⁹ Desprega, Deus, o teu poder, o poder que despregas por nós,

³⁰ e ó teu templo de Xerusalén traeranche presentes os reis.

³¹ Ameaza á fera do canaval, á tropa de touros e xovencos das nacións. Que se sometan, pagándoche tributo, dispersa os pobos guerreiros.

³² Que veñan os magnates de Exipto e que Etiopía estenda cara a Deus as súas mans.

³³ Loade a Deus, reinos da terra, cantade salmos ó Señor,

³⁴ o que cabalga polos ceos, polos ceos antigos, o que lanza a súa voz, a súa voz potente.

³⁵ Recoñecédelle a Deus o poder a súa maxestade brilla en Israel, e sobre as nubes o seu poder.

³⁶ Desde o seu santuario Deus móstrase terrible: o Deus de Israel é quen lle dá forza e vigor ó seu pobo. Bendito sexa Deus!