Salmos 49 - Biblia SEPT

(48) O porvir dos satisfeitos

¹ Do mestre do coro. Salmo dos coreítas.

² Oíde isto, pobos todos, escoitade, habitantes do mundo,

³ o mesmo os humildes cós nobres, os ricos e mais os pobres.

⁴ Vou falar con sabedoría, matinar con intelixencia.

⁵ Abrirei o oído á sentencia, exporei o encuberto ó son da lira.

⁶ Por que hei ter medo da desgraza, do mal con que me rodean os meus perseguidores?

⁷ Dos que confían na riqueza e se glorían da súa fartura,

⁸ ninguén pode librarse nin pagar a Deus o seu rescate.

⁹ O prezo das súas vidas é cara por demais, está para sempre fóra do seu alcance:

¹⁰ non poderán vivir eternamente sen pasaren pola morte.

¹¹ Vese que morre o sabio e que igualmente perecen o parvo e mais o insensato.

¹² O sartego será a súa casa para sempre, a súa morada perpetua, por máis que desen ás terras os seus nomes.

¹³ O home non dura na opulencia, perece coma os animais.

¹⁴ Este é o camiño dos parvos e o porvir dos satisfeitos.

¹⁵ Coma ovellas caen no abismo, o seu pastor é a morte: cedo van aló dereitos. A súa figura desfaise, a súa morada é o abismo.

¹⁶ Mais Deus rescatará a miña vida do poder do abismo: El hame recoller.

¹⁷ Non desacougues se alguén se enriquece e aumenta os bens da súa casa,

¹⁸ pois nada levará consigo cando morra nin a súa riqueza irá tras el.

¹⁹ Aínda que en vida se gabe: —"Admiran o ben que vives",

²⁰ irá xuntarse con seus pais, que endexamais non verán a luz.

²¹ O home na opulencia non reflexiona, é coma os animais que perecen.