Salmos 35 - Biblia SEPT

(34) O oprimido espera xustiza

1 De David.

¹ De David. Ataca, Señor, ós que me atacan, combate ós que me combaten.

² Colle escudo e broquel, érguete para axudarme;

³ brande a lanza, failles fronte ós meus perseguidores, dime: —"Eu son a túa salvación".

⁴ Avergóncense e confúndanse os que buscan a miña vida; volvan avergonzados os que buscan o meu dano.

⁵ Sexan como coaño ante o vento, e que os axote o anxo do Señor.

⁶ Sexa o seu camiño tebroso e esvaradío, e que os persiga o anxo do Señor.

⁷ Sen razón téndenme redes, sen razón cávanme foxos.

⁸ Que lles veña a ruína de improviso, que os collan as redes que tenderon e que caian nos foxos que cavaron.

⁹ Eu alegrareime no Señor, gozareime co seu socorro.

¹⁰ Dirá todo o meu ser: —"Señor, quen hai coma ti, que defendes os humildes dos poderosos, os pobres e indixentes dos que os desposúen?"

¹¹ Preséntanse testemuñas violentas e interróganme sobre cousas que non sei.

¹² Páganme mal por ben, desposúenme de todo.

¹³ Pero eu, cando estaban eles enfermos, vestíame de saco, aflixíame co xaxún e inclinábame na súplica.

¹⁴ Como por amigos e irmáns andaba de aquí para alí, como en dó pola nai, estaba triste e murcho.

¹⁵ Agora, no meu tropezo, alégranse eles e xúntanse: xúntanse contra min, baten de súpeto, tronzan nun sen parar;

¹⁶ profanan e fan burla, renxen os dentes contra min.

¹⁷ Canto tempo, Señor, o estarás vendo? Sálvame a vida dos seus ruxidos, o meu ben único, dos leóns.

¹⁸ Eu dareiche grazas na asemblea, loareite ante a multitude.

¹⁹ Que non se rían de min os que sen razón me queren mal, non chisquen o ollo os que sen razón me odian.

²⁰ Endexamais non saúdan coa paz, contra a xente tranquila arman as trampas.

²¹ Abren a boca contra min, para dicir: —"Vaites, vaites! Vímolo cos nosos ollos".

²² Ti, Señor, que ves, non cales, non esteas lonxe de min.

²³ Esperta, apúrate, por mor do meu dereito, meu Deus e meu Señor, por mor da miña causa.

²⁴ Xúlgame ti, Señor, meu Deus, conforme a túa rectitude, que non se rían de min;

²⁵ que non poidan pensar: —"Moi ben, iso é o que queriamos", que non poidan dicir: —"Xa o engulipamos".

²⁶ Avergóncense e confúndanse os que se alegran do meu mal; cúbranse de aldraxe e deshonra os que se reviran contra min.

²⁷ Que canten e se alegren os que queren o meu triunfo, e que poidan dicir: —"Sexa exaltado o Señor, que quere a paz do seu servo".

²⁸ A miña lingua proclamará a túa xustiza e a túa loanza o día enteiro.