Salmos 32 - Biblia SEPT

(31) Perdoaches a miña culpa

1 Poema de David.

¹ Poema de David. Feliz o que ten perdoada a súa culpa, encuberto o seu pecado.

² Feliz aquel a quen o Señor non lle ten en conta o seu pecado e non leva fraude no espírito.

³ Mentres calaba, consumíanseme os ósos; era un laiarme todo o día.

⁴ Día e noite a túa man pesaba sobre min e o meu vigor murchou coma no ardor do verán.

⁵ Confeseiche o meu pecado, non che escondín o meu delito; dixen para min: —"Confesarei os erros ó Señor", e ti perdoaches a miña culpa.

⁶ Por isto implorarante todos os xustos, na hora da súa angustia e a enxurrada das augas non os tocará.

⁷ Ti es o meu agarimo: gárdasme dos perigos e cínguesme co gozo do rescate.

⁸ Eu instruireite e ensinareiche o camiño que has de seguir; aconsellareite, pousarei os meus ollos sobre ti.

⁹ Non sexades coma o cabalo e o mulo, que non teñen entendemento: hai que domarlles o ímpeto coa rédea e mais co freo, doutro xeito non se acercan.

¹⁰ Moitas son as dores dos malvados, pero quen confía no Señor experimentará a súa graza.

¹¹ Alegrádevos no Señor e reloucade os xustos, aclamádeo todos os rectos de corazón.