Salmos 137 - Biblia SEPT

(136) A beira dos ríos de Babel

¹ A beira dos ríos de Babel sentabámonos e chorabamos, lembrándonos de Sión.

² Nos salgueiros das ribeiras Penduramos as cítolas,

³ pois os nosos carcereiros pedíannos cántigas e os nosos verdugos himnos alegres: —"Cantádenos cántigas de Sión".

⁴ Como cantar un canto do Señor estando en terra allea?

⁵ Se me esquecese de ti, Xerusalén, que seque a miña man dereita;

⁶ que se apegue a miña lingua ó padal, se deixo de pensar en ti, se non poño a Xerusalén por riba de toda ledicia.

⁷ Tómalles contas, Señor, ós edomitas do día de Xerusalén, cando dicían: —"Arrasádea, arrasádea, ata os alicerces".

⁸ Babilonia estragadora, bendito quen che pague co mal que nos fixeches;

⁹ bendito quen colla os teus pícaros e os estrele contra as pedras.