Salmos 119 - Biblia SEPT

(118) Andar coa lei de Deus

¹ (Álef) Ditosos os de conduta impecable, os que andan coa lei do Señor.

² Ditosos os que observan os seus mandatos e o buscan de todo corazón;

³ os que non cometen iniquidade, e van polos seus camiños.

⁴ Ti deches os teus preceptos para que se cumpran con esmero.

⁵ Que a miña conduta sexa firme en gardar os teus decretos.

⁶ Non sufrirei decepción, se me fixo nos teus ditados.

⁷ Loareite con recto corazón, ó aprender as túas xustas decisións.

⁸ Quero cumprir os teus mandatos, endexamais non me abandones.

⁹ (Bet) Como atinará un mozo no camiño? Gardando a túa palabra.

¹⁰ Eu búscote de todo corazón, non me deixes desviar dos teus mandatos.

¹¹ No meu corazón escondo os teus ditos, para non pecar ante ti.

¹² Bendito es ti, Señor: ensíname a túa vontade.

¹³ Cos meus labios eu anuncio toda decisión da túa boca.

¹⁴ Na túa revelación teño máis gozo ca en todas as riquezas.

¹⁵ Medito os teus decretos e fíxome nos teus vieiros.

¹⁶ Atopo consolo na túa lei e non esquezo a túa palabra.

¹⁷ (Guimel) Faille ben ó teu servo, para que viva e garde a túa palabra.

¹⁸ Abreme os ollos para que vexa as marabillas da túa lei.

¹⁹ Eu son na terra un forasteiro: non me escondas os teus mandatos.

²⁰ A miña alma esmorece, arelando sempre as túas decisións.

²¹ Ti reprendes os soberbios, malditos os que se afasten das túas ordes.

²² Arreda de min aldraxes e desprezos, pois eu gardo as túas revelacións.

²³ Aínda que os grandes senten a murmurar de min, o teu servo medita os teus mandatos.

²⁴ Os teus preceptos son a miña delicia eles son os meus conselleiros.

²⁵ (Dálet) A miña alma está apegada ó po; aléntame ti coa túa palabra.

²⁶ Expóñoche os meus camiños, para que ti me respondas e me ensines os teus preceptos.

²⁷ Instrúeme nos teus mandatos e meditarei as túas marabillas.

²⁸ A miña alma chora entristecida; confórtame ti coa túa palabra.

²⁹ Arrédame do camiño enganoso e dáme a graza da túa instrución.

³⁰ Eu elixo o camiño da verdade e fago miñas as túas decisións.

³¹ Apégame ás túas revelacións; Señor, non me decepciones.

³² Eu corro tras dos teus mandatos, pois ti ensánchasme o corazón.

³³ (He) Móstrame, Señor, a vía dos teus mandatos e seguireina ata a fin.

³⁴ Dáme entendemento para observar a túa lei, e gardareina de todo corazón.

³⁵ Diríxeme polo vieiro dos teus mandamentos, pois teño nel o meu contento.

³⁶ Inclina o meu corazón ás túas revelacións e non á miña comenencia.

³⁷ Arreda da vaidade os meus ollos e faime vivir no teu camiño.

³⁸ Confírmalle ó teu servo a túa promesa, a que leva ó teu temor.

³⁹ Tírame do oprobio que temo: os teus xuízos son amables.

⁴⁰ Mira como amo os teus mandatos; faime vivir na túa xustiza.

⁴¹ (Vau) Veña, Señor, a min o teu amor, o teu socorro, conforme a túa promesa.

⁴² Eu responderei ós que me inxurian que confío na túa palabra.

⁴³ Non quites da miña boca a palabra sincera; eu confío nas túas decisións.

⁴⁴ Gardarei a túa lei, por sempre, eternamente.

⁴⁵ Andarei con folgura, porque busco os teus mandatos.

⁴⁶ Falarei ante os reis das túas revelacións e non me avergonzarei.

⁴⁷ Fólgome cos teus mandatos e téñolles afecto.

⁴⁸ Bendigo os teus amados mandamentos e medito na túa lei.

⁴⁹ (Zain) Lembra a túa promesa ó teu servo, na que fixeches que esperase.

⁵⁰ Este é o meu conforto na aflición: que a túa palabra me dá vida.

⁵¹ Os soberbios búrlanse de min, mais eu non me arredo da túa lei.

⁵² Recordo as túas decisións doutros tempos e consólome, Señor.

⁵³ Sinto indignación contra os malvados, que abandonan a túa lei.

⁵⁴ Os teus preceptos son o meu cantar no lugar da miña peregrinación.

⁵⁵ De noite, Señor, recordo o teu nome e fágolle a garda á túa lei.

⁵⁶ Isto é o meu: observar os teus mandatos.

⁵⁷ (Jet) A miña sorte é o Señor: eu propoño observar a túa palabra.

⁵⁸ De todo corazón busco a túa presenza: apiádate de min, conforme a túa promesa.

⁵⁹ Examino os meus camiños e volvo cara á túa revelación os meus pasos.

⁶⁰ Dilixente, non demoro cumprir os teus preceptos.

⁶¹ Cínguenme os lazos dos malvados, pero eu non esquezo a túa lei.

⁶² Érgome á media noite para loarte polas túas xustas decisións.

⁶³ Son amigo dos que te temen e gardan os teus mandatos.

⁶⁴ Do teu amor, Señor, está a terra chea: móstrame os teus estatutos.

⁶⁵ (Tet) Ti dáslle bens ó teu servo, Señor, conforme a túa palabra.

⁶⁶ Dáme bo xuízo e discreción, pois eu teño fe nos teus preceptos.

⁶⁷ Antes de coñecer a aflición, eu andaba errado, pero agora observo os teus ditos.

⁶⁸ Ti es bo e dás bens: ensíname a túa vontade.

⁶⁹ Os soberbios aumentan mentiras contra min, mais eu gardo de corazón os teus preceptos.

⁷⁰ O seu corazón é craso coma sebo, para min é delicia a túa lei.

⁷¹ Foime boa a aflición, para aprender os teus mandatos.

⁷² A túa vontade é para min mellor ca milleiros de ouro e prata.

⁷³ (Yod) As túas mans fixéronme e formáronme: ensíname a coñecer os teus mandatos.

⁷⁴ Os que te temen verán e alegraranse de que eu confíe na túa palabra.

⁷⁵ Eu sei, Señor, que o teu xuízo é xusto e que tes razón de aflixirme.

⁷⁶ Que o teu amor me console, conforme llo prometiches ó teu servo.

⁷⁷ Que a túa piedade veña a min e vivirei; a túa lei é a miña alegría.

⁷⁸ Que se vexan confusos os soberbios que me aflixen sen razón; eu medito os teus preceptos.

⁷⁹ Que volvan onda min os que te temen e os que coñecen a túa revelación.

⁸⁰ Que o meu corazón sexa perfecto nas túas normas, para que non sufra decepción.

⁸¹ (Kaf) A miña alma eslumece pola túa salvación, eu confío na túa palabra.

⁸² Os meus ollos devecen pola túa promesa e din: Cando me consolarás?

⁸³ Aínda que estou coma pelica afumada, non esquezo as túas normas.

⁸⁴ Canto contan os días do teu servo? Cando ditarás sentencia contra os meus perseguidores?

⁸⁵ Os soberbios cávanme fosas, desprezando a túa lei.

⁸⁶ Os teus mandatos son firmes; axúdame, que me abouxan sen razón.

⁸⁷ Por pouco non me borran da terra, pero eu non deixo as túas normas.

⁸⁸ Polo teu amor, fai que viva e gardarei a revelación da túa boca.

⁸⁹ (Lámed) A túa palabra, Señor, é eterna, firme coma o ceo.

⁹⁰ A túa verdade mantense polas xeracións, ti fundaches a terra e permanece.

⁹¹ A túa decisión todo o sostén ata hoxe, e todo está ó teu servizo.

⁹² Se non tivese as delicias na túa lei, xa tería perecido na miseria.

⁹³ Non esquecerei xamais os teus preceptos, pois dásme a vida por eles.

⁹⁴ Eu son teu, sálvame ti; eu esculco os teus mandatos.

⁹⁵ Os malvados axexan para perderme, mais eu estou atento á túa revelación.

⁹⁶ A toda perfección lle atopo un límite, mais o teu mandamento non ten fin.

⁹⁷ (Mem) Canto amo eu a túa lei! Medito nela o día enteiro.

⁹⁸ Os teus preceptos fanme máis cordo cós inimigos, pois están sempre comigo.

⁹⁹ Avantaxo en sabedoría ós meus mestres, porque medito na túa revelación.

¹⁰⁰ Son máis asisado cós vellos, porque cumpro os teus preceptos.

¹⁰¹ De todo mal camiño arredo os pés, observando a túa palabra.

¹⁰² Non disinto das túas decisións, porque ti es quen me ensina.

¹⁰³ Que doce é ó meu padal a túa palabra! Máis doce có mel na miña boca.

¹⁰⁴ Os teus mandamentos fanme asisado, por iso aborrezo o vieiro enganoso.

¹⁰⁵ (Nun) A túa palabra é o faro dos meus pés, a luz do meu camiño.

¹⁰⁶ Xurei e cumprireino: observar as túas xustas decisións.

¹⁰⁷ As miñas coitas son moi grandes; dáme vida, Señor, conforme a túa promesa.

¹⁰⁸ Acepta, Señor, os meus votos e ensíname as túas decisións.

¹⁰⁹ A miña vida está decote exposta, pero eu non esquezo a túa lei.

¹¹⁰ Os malvados póñenme trampas, mais eu non me desvío das túas normas.

¹¹¹ A túa revelación é a miña herdanza duradeira, o gozo do meu corazón.

¹¹² Poño atención en gardar os teus preceptos, por sempre e cumpridamente.

¹¹³ (Sámek) Eu aborrezo os hipócritas e teño afecto á túa lei.

¹¹⁴ Ti es o meu refuxio, o meu escudo: eu confío na túa palabra.

¹¹⁵ Arredádevos de min, malfeitores, eu quero cumprir as normas do meu Deus.

¹¹⁶ Sostenme ti, conforme a túa promesa, e vivirei, non decepciones a miña esperanza.

¹¹⁷ Protéxeme e serei salvo; estarei sempre atento ós teus mandatos.

¹¹⁸ Ti rexeitas os que abandonan as túas normas; a súa retranca é enganosa.

¹¹⁹ Coma lixo remove os malvados, por iso eu amo a túa revelación.

¹²⁰ O meu corpo treme ante ti e venero as túas decisións.

¹²¹ (Ayin) Eu practico o dereito e a xustiza; non me entregues ós opresores.

¹²² Responde polo teu servo, que non me asoballen os soberbios.

¹²³ Os meus ollos devecen pola túa axuda e pola túa palabra xusta.

¹²⁴ Trata ó teu servo conforme o teu amor, ensíname os teus mandamentos.

¹²⁵ Eu son o teu servo: dáme intelixencia para coñecer a túa revelación.

¹²⁶ É hora de que actúes, Señor, pois violan a túa lei.

¹²⁷ Eu amo os teus mandamentos, por riba do ouro máis puro.

¹²⁸ Guíome polas túas normas e aborrezo o camiño da mentira.

¹²⁹ (Pe) A túa revelación é admirable, por iso eu a observo.

¹³⁰ A ensinanza da túa palabra reloce, fai sabios ós ignorantes.

¹³¹ Eu abro a boca e collo alento, arelando as túas normas.

¹³² Vóltate cara a min e apiádate, como fas cos que aman o teu nome.

¹³³ Afirma os meus pasos nos teus ditos e que a iniquidade non me asoballe.

¹³⁴ Rescátame da opresión dos homes e gardarei os teus preceptos.

¹³⁵ Fai brillar ante o teu servo a túa presenza e ensíname os teus mandatos.

¹³⁶ Regatos de auga corren dos meus ollos, polos que non gardan a túa lei.

¹³⁷ (Sade) Ti es xusto, Señor, e as túas decisións, rectas.

¹³⁸ Os teus mandatos son xustos, cumpridamente verdadeiros.

¹³⁹ Consómeme o celo, ó ver que o inimigo se esquece dos teus ditos.

¹⁴⁰ Os teus ditos son ben probados e o teu servo tenlles afecto.

¹⁴¹ Pouca cousa son eu e desprezable, mais dos teus preceptos non me esquezo.

¹⁴² A túa xustiza é eterna, a túa lei verdadeira.

¹⁴³ Angustias e coitas dan en min, mais os teus mandatos son a miña alegría.

¹⁴⁴ A túa revelación é sempre xusta: ensíname ti e vivirei.

¹⁴⁵ (Qof) Chámote de todo corazón; respóndeme, Señor; eu cumprirei as túas normas

¹⁴⁶ Chámote a ti; socórreme; eu observarei a túa revelación.

¹⁴⁷ Érgome ó abrente pedindo a túa axuda; eu confío na túa palabra.

¹⁴⁸ Os meus ollos adiantan as vixilias da noite, para meditar nos teus ditos.

¹⁴⁹ Escoita a miña voz, segundo o teu amor, dáme vida, Señor, conforme a túa decisión.

¹⁵⁰ Aproxímanse os que me perseguen con maldade, os que se afastan da túa lei.

¹⁵¹ Ti estás preto, Señor, e os teus preceptos son firmes.

¹⁵² Hai tempo que coñezo a túa revelación; ti asentáchela por sempre.

¹⁵³ (Res) Olla a miña dor e líbrame, pois non me esquezo da túa lei.

¹⁵⁴ Defende a miña causa e rescátame, dáme vida, conforme a túa promesa.

¹⁵⁵ A salvación está moi lonxe dos malvados que non estudan os teus preceptos.

¹⁵⁶ Grande é, Señor, a túa misericordia; dáme vida, conforme a túa decisión.

¹⁵⁷ Moitos son os meus perseguidores e opresores, mais da túa revelación non me arredo.

¹⁵⁸ Vexo os traidores e sinto noxo de que non teñan en conta os teus ditos.

¹⁵⁹ Mira que eu amo os teus decretos; dáme vida, Señor, conforme o teu amor.

¹⁶⁰ O principio da túa palabra é a verdade, as túas xustas decisións son eternas.

¹⁶¹ (Sin) Os poderosos perséguenme sen causa, pero o meu corazón respecta a túa palabra.

¹⁶² Teño na túa promesa maior ledicia cá do que atopa un grande tesouro.

¹⁶³ Aborrezo, detesto a mentira e téñolle afecto á túa lei.

¹⁶⁴ Lóuvote sete veces ó día, polas túas xustas decisións.

¹⁶⁵ Para os que aman a túa lei é todo paz, non hai para eles tropezo.

¹⁶⁶ Eu agardo, Señor, o teu socorro, mentres cumpro os teus mandatos.

¹⁶⁷ Observo a túa revelación e téñolle moito afecto.

¹⁶⁸ Gardo as túas normas e a túa revelación, todos os meus camiños están diante de ti.

¹⁶⁹ (Tau) Chegue ata ti, Señor, a miña queixa, dáme sabedoría conforme a túa palabra.

¹⁷⁰ Entre na túa presenza a miña súplica, sálvame segundo a túa promesa.

¹⁷¹ Os meus labios publicarán a túa loanza, pois ti ensínasme os teus preceptos.

¹⁷² A miña lingua pregoará a túa palabra, pois os teus decretos son xustos.

¹⁷³ Socórreme coa túa man, pois eu escollo as túas normas.

¹⁷⁴ Eu arelo, Señor, a túa salvación, a túa lei é a miña delicia.

¹⁷⁵ Que eu viva para loarte e que me axuden as túas decisións.

¹⁷⁶ Ando errante coma ovella descarreirada: terma ti do teu servo, pois eu non esquezo os teus mandatos.