Salmos 10 - Biblia SEPT

(11) A fachenda dos malfeitores

¹ Por que, Señor, quedas lonxe, escóndeste na hora do apuro?

² Mentres os malvados triúnfan, son asoballados os pobres, collidos nas insidias que lles traman.

³ O malvado gloríase da súa mesma cobiza, o avarento blasfema e despreza ó Señor.

⁴ Di o malvado, na súa insolencia: —"Deus non pide contas; non está". iso é todo o que pensa.

⁵ Os seus camiños prosperan, o teu xuízo queda lonxe da súa mente, búrlase dos seus adversarios.

⁶ Pensa para si: —"Non caerei, nunca na vida non terei unha desgraza".

⁷ Ten a boca chea de maldición, de inxurias e de fraude; a súa lingua encobre insidia e maldade.

⁸ Senta ó axexo nos currais para matar ás agachadas ó inocente. Cos ollos esculca os desvalidos,

⁹ Axexa nos recantos, coma león no tobo, axexa ós pobres, para os roubar, rouba a quen pilla na súa rede.

¹⁰ Agáchase, encóllese, e cae con todo o peso sobre os inocentes.

¹¹ Pensa para si: —"Deus esquécese, ten a cara tapada e non ve".

¹² Érguete, Señor; levanta, Deus, a túa man, non te esquezas dos pobres.

¹³ Por que ten que desprezar a Deus o malvado e matinar para si: —"Non pide contas?"

¹⁴ Ti mesmo podes ver os traballos e as penas, fixarte e collelos na túa man. A ti encoméndase o desvalido, ó orfo es ti quen o axuda.

¹⁵ Rompe o brazo do impío, pídelle contas da maldade, fai que desapareza.

¹⁶ O Señor reinará para sempre, e acabaranse os xentís na súa terra.

¹⁷ Ti acolles, Señor, o desexo dos pobres: confórtaos e aténdeos;

¹⁸ defende o dereito do orfo e do oprimido, e que ningún mortal exerza máis a insolencia.