Proverbios 5 - Biblia SEPT

Dúas castes de muller

¹ Meu fillo, atende á miña Sabedoría dá oído ó meu discernimento;

² dese xeito poderás gardar confidencias e os teus labios conservarán saber.

³ Os labios de muller allea pingan mel e o seu padal esvara máis có aceite;

⁴ pero ó remate amarga máis có áloe, é máis tallante ca unha espada de dous fíos;

⁵ os seus pés van descendendo para a morte, as súas pegadas van dar no Xeol;

⁶ non ten ela en conta o camiño da vida, os seus vieiros cambian, nunca ten sosego.

⁷ Polo tanto, filliño, escóitame, non te afastes das miñas razóns;

⁸ Arreda dela o teu camiño, non te achegues á porta da súa casa;

⁹ non sexa que deixes para outros o teu honor e os teus anos a un ser cruel;

¹⁰ non sexa que aproveiten os alleos o teu vigor e as túas fatigas na casa da estranxeira,

¹¹ que entón te laiarías ó virche enriba a fin, ó se che consumiren o corpo e mais as carnes;

¹² dirías daquela: "Malia de min, que aborrecín a instrución e o meu corazón desprezou a corrección!

¹³ Non quixen escoitar a voz dos meus mestres e non prestei oído ós meus ensinantes;

¹⁴ pouco faltou para me ver totalmente arruinado diante da asemblea e do consello".

¹⁵ Bebe a auga da túa cisterna, e as burbulladas do teu pozo.

¹⁶ Ias derramar pola rúa os teus regatos polas prazas as túas canles?

¹⁷ Que sexan para ti só non para as compartires cos estraños!

¹⁸ Que sexa bendita a túa fonte e goces coa compañeira da túa mocidade,

¹⁹ cerva amada, gacela xeitosa! Que os seus peitos te teñan sempre bébedo e decote te envolva o seu amor!

²⁰ Por que, meu fillo, irte axuntar coa allea? Por que abrazar o seo dunha estranxeira?

²¹ Que Deus ten diante dos ollos o proceder dos homes, enxerga todos os seus vieiros;

²² As propias culpas cazan ó malvado, enrédase nas cordas do seu pecado

²³ e morre pola súa indisciplina; será amortallado na súa necidade.