Proverbios 31 - Biblia SEPT

PALABRAS DE LEMUEL

¹ Verbas de Lemuel, rei de Masá, coas que o instruíu súa nai:

² Non, meu fillo! Non, filliño das miñas entrañas! Non, fillo das miñas promesas!

³ Non cedas o teu vigor ás mulleres nin a túa potencia ás que perden ós reis.

⁴ Non di ben cos reis, Lemuel, non di ben cos reis o beber viño, nin convén a gobernantes o licor,

⁵ non sexa que, bébedos, esquezan as leis e trastornen o dereito dos miserentos.

⁶ Dá o licor ó afundido; e viño, ós de espírito magoado,

⁷ para que beban e esquezan a miseria e non se lembren máis da súa coita.

⁸ Pronúnciate a favor do mudo e a prol da causa dos abandonados.

⁹ Abre a boca e pronuncia sentencia xusta, e defende o dereito do coitado e do pobre.

A muller de valer

¹⁰ Unha muller xeitosa quen a atopará?: o seu valer supera o das perlas.

¹¹ O seu marido pon nela a confianza e non lle han faltar ganancias;

¹² procúralle felicidade, e non desgraza, todos os días da súa vida.

¹³ Consegue lá e liño, e traballa gustosa coas súas mans;

¹⁴ é coma os barcos mercantes, traendo de lonxe a súa mantenza.

¹⁵ Érguese cando aínda é noite, dando ordes ós da casa e distribuíndo os mandatos entre as criadas.

¹⁶ Mira unha leira e mércaa, e co que producen as súas mans planta unha viña.

¹⁷ Cingue de fortaleza os seus cadrís e reafirma os seus brazos;

¹⁸ decátase de que a súa tarefa prospera e a súa candea non esmorece na noite.

¹⁹ Bota as mans á roca e os seus dedos manexan o fuso.

²⁰ Tende a palma ó indixente e achega as súas mans ó mendigo.

²¹ Non teme polos da casa cando neva, pois todos eles levan roupas dobradas.

²² Fíxose ela mesma os cobertores, e o seu vestido é de liño escolleito e púrpura.

²³ O seu marido é estimado no tribunal, cando asenta cos anciáns da bisbarra.

²⁴ Confecciona tea e véndea, e fornece de faixas ós viaxantes.

²⁵ Forza e elegancia son o seu vestido, e ri cara ó día de mañá.

²⁶ Cando abre a boca é con sabedoría, e na súa lingua hai unha instrución piadosa.

²⁷ Está pendente do ir e vir dos da casa, e non xanta un pan ocioso.

²⁸ Érguense os seus fillos e bendícena, e o marido fai a súa loanza:

²⁹ —"Hai moitas mozas de valer, mais ti véncelas a todas".

³⁰ A graza engana e a fermosura esvaece: só a muller que teme ó Señor merece ser loada.

³¹ Que falen por ela as obras das súas mans, e os seus feitos lle dean honra na praza!