Proverbios 30 - Biblia SEPTPALABRAS DE AGUR 1 Palabras de Agur, fillo de Iaqueh, o de Masá. Sentencia deste home: —"Non hai Deus, non hai Deus, e estou canso, 2 pois eu son máis unha besta ca un home e non teño discernimento humano; 3 non aprendín Sabedoría nin acadei coñecemento do Santo". 4 Quen ascendeu ó ceo e de alí baixou? Quen recolleu o vento nos seus puños? Quen envolveu as augas no seu manto? Quen afincou os lindeiros da terra? Cal é o seu nome e cal o de seu fillo, acaso o sabes? 5 Toda palabra de Deus está acrisolada, El é un escudo para os que nel se refuxian. 6 Non acrecentes ren ás súas palabras, non sexa que te reprenda e sexas convencido de mentira. 7 Dúas cousas che pido, non mas negues antes de que eu morra: 8 Afasta de min a falsidade e a mentira, non me deas nin pobreza nin riqueza, déixame comer a miña ración de pan, 9 non sexa que, farto, renegue dicindo: —"Quen é ese, o Señor?"; ou que, empobrecido, roube, aldraxando o nome de Deus. 10 Non critiques o criado diante do amo, para que non te maldiga e a teñas que pagar. PROVERBIOS NUMÉRICOS 11 Hai xente que maldí ó propio pai, e non bendí á súa nai. 12 Hai xente que se ten por limpa, e non se lava da súa cotra. 13 Hai xente que se xulga a si mesma moi importante, que leva a altiveza na ollada. 14 Hai xente con espadas por dentes e coitelos por queixadas, para engulipar os pobres do país e os miserentos, arrincándoos da terra. 15 A samesuga ten dúas fillas: —"Dáme" e "Dáme"! Velaquí tres cousas que non se dan fartas, e unha cuarta que non di: —"abonda!": 16 O Xeol, o seo estéril, terra non farta de auga, lume que xamais non di: — "abonda". 17 Ollos de quen se burla do pai e aldraxa á nai anciá, que lles arrinquen os ollos os corvos e sexan comestos das aguias! 18 Tres cousas hai que me deixan abraiado, e unha cuarta que non entendo: 19 O camiño da aguia polo ceo, o camiño da cobra pola rocha, o camiño da barca pola alta mar e o camiño do varón pola doncela. 20 Tal é o xeito da adúltera: come, limpa a boca e di: —"Non fixen mal ningún". 21 Por tres cousas estremécese a terra, e aínda catro non pode aturar: 22 que un escravo chegue a gobernar, que o insensato se farte de pan, 23 que case a muller odiosa e que a criada leve a herdanza da ama. 24 Catro cousas pequechas hai na terra, e, con todo, máis sabias cós mesmos sabios: 25 As formigas, pobo feble que polo verán asegura a súa mantenza; 26 os teixugos, pobo sen poderío que no entanto furan o seu tobo nas rochas; 27 As lagostas, que non teñen rei e marchan todas ordenadas; 28 A lagarta, que a podes coller coas mans e cóase no pazo real. 29 Tres cousas hai de paso egrexio, e aínda catro de fermoso camiñar: 30 O león, o heroe de entre as feras, que diante de ninguén recúa; 31 o galo, que camiña fachendoso; tamén o arroallo; e un rei diante do seu pobo. 32 Se te ensoberbeciches por lixeireza ou adrede, man á boca! 33 pois, premes o leite e sae manteiga; premes o nariz e sae o sangue; premes a ira e sae a liorta. |
Dereitos reservados: SEPT
SOCIEDADE DE ESTUDOS, PUBLICACIÓNS E TRABALLOS (SEPT)