Proverbios 22 - Biblia SEPT

¹ Máis vale a boa sona cá moita facenda; e o ser apreciado, cá prata e o ouro.

² Rico e pobre véñense encontrar: a ámbolos dous fíxoos o Señor.

³ O asisado ve o perigo e apártase; os docas tiran para diante, e páganas.

⁴ Tralas pegadas da humildade e do temor do Señor. veñen a facenda, a honra e a vida.

⁵ Silvas e trapelas inzan o camiño do perverso, quen mira pola súa vida apártase delas.

⁶ Afai ó mozo ó seu vieiro: aínda de vello non se apartará del.

⁷ O rico goberna nos pobres, e quen debe é escravo do que lle emprestou.

⁸ Quen sementa maldade recolle aflición, e vai dar nel mesmo a vara do seu exceso.

⁹ Os bos e xenerosos serán benditos, xa que lles deron o seu pan ós pobres.

¹⁰ Bota fóra ó cínico; rematará a liorta e cesarán a rifa e mais a aldraxe.

¹¹ O Señor ama a quen ten a mente limpa, e o de falar xeitoso ten por amigo ó rei.

¹² Os ollos do Señor protexen o saber, mais confunden as verbas dos traidores.

¹³ Pretexta o preguiceiro: —"Vai un león na rúa, e pódeme matar na encrucillada".

¹⁴ As verbas das estranxeiras son cova profunda, o que o Señor refuga vai caer nela.

¹⁵ Apégase a tolemia ó corazón do mozo, mais a vara da corrección é tal de a despegar.

¹⁶ Quen asoballa ó pobre, estao engrandecendo; quen fai regalo ó rico, estase a empobrecer.

DITOS DE SABIOS (22, 17-24, 22)

¹⁷ Inclina o oído e escoita as miñas palabras, aplica a túa mente ó meu saber,

¹⁸ pois é axeitado que as gardes no teu seo, e que as teñas prontas nos teus labios.

¹⁹ Para que poñas a túa confianza no Señor, tamén a ti vou eu instruír hoxe.

²⁰ Abofé téñoche escritos trinta ditos, consellos e ciencia por xunto,

²¹ para te informar da verdade das palabras axustadas, e poidas así traer razóns exactas a quen te envíe.

²² Non despoxes ó mendigo por ser tal nin asoballes ó pobre das portas,

²³ pois o Señor defende a súa causa e tiraralle a vida a quen malle neles.

²⁴ Non te xuntes con home enredante nin camiñes co que se alporiza,

²⁵ non sexa que te afagas ás súas mañas e vaias dar nunha trampa mortal.

²⁶ Non andes dando apertas de man nin saíndo garante de débedas;

²⁷ se non tes recursos para as saldares: por que expoñerte a que che incauten mesmo o leito?

²⁸ Non removas os lindeiros de sempre, que puxeron os teus devanceiros.

²⁹ Viches a alguén mañoso no seu oficio? —Poderá presentarse diante de reis, non servirá a xentes ignoradas.