Proverbios 15 - Biblia SEPT

¹ Unha resposta doce alonga a cólera, unha verba ferinte acende a ira.

² A lingua dos sabios fai destilar saber, a boca dos tolos burbulla tolemia.

³ Os ollos do Señor atópanse en todo, vixiando tanto os malos como os bos.

⁴ Unha lingua apracible é árbore de vida; cando é perversa, fere no espírito.

⁵ O tolo despreza a corrección paterna, mais tórnase asisado quen ten en conta a reprensión.

⁶ No casal do xusto reina a fartura; nas ganancias do impío, a inquietude.

⁷ Labios de sabios espallan saber, o matinar do impío non acouga.

⁸ Aborrece o Señor a ofrenda dos impíos, mais a pregaria dos rectos acada o seu favor.

⁹ Aborrece o Señor a conduta do impío, mais ó que procura a xustiza tenlle amor.

¹⁰ Terá un severo castigo quen aparta do seu vieiro, e quen refuga a reprensión vai dar na morte.

¹¹ O Xeol e a perdición están ante os ollos do Señor, canto máis as mentes dos humanos!

¹² Non lle agrada ó insensato que o critiquen, nin se reúne cos sabios.

¹³ O corazón feliz alegra a cara, o sufrir interno creba o espírito.

¹⁴ O de ánimo sensible procura o saber, a boca dos necios fártase de parvadas.

¹⁵ Todos os días do desgraciado son tristes; para o de ánimo alegre, un banquete continuo.

¹⁶ Mellor é un pouquiño con temor do Señor, ca moreas de bens con inquedanza.

¹⁷ Mais vale cunca de grelos con cariño ca xato cebado con xenreira.

¹⁸ Home acalorado fai alampar a liorta, o cachazudo pon sosego na disputa.

¹⁹ O camiño do preguiceiro ten por sebe as silveiras, o vieiro do recto está ben achanzada.

²⁰ Un fillo sabio alegra a seu pai, o necio deshonra a súa nai.

²¹ A tolemia é troulada para o falto de siso, o home intelixente camiña a dereitas.

²² Onde non se fai xuntanza malógranse os planos, pero cúmprense cos moitos conselleiros.

²³ Que ledicia para un home saber responder por si! e que boa é unha palabra ó seu tempo!

²⁴ Hai un vieiro de vida —costa arriba— para o sabio, para se afastar do Xeol —costa abaixo—.

²⁵ O Señor destrúe o casal dos fachendosos, pero afinca o lindeiro da viúva.

²⁶ Aborrece o Señor as malignas matinacións, mais as verbas axeitadas son limpas.

²⁷ O famento de lucro arruína a súa casa; quen odia os regalos interesados, vivirá.

²⁸ A mente do xusto medita antes de responder, a boca dos perversos burbulla maldades.

²⁹ Apártase o Señor dos perversos, pero escoita a pregaria dos xustos.

³⁰ Uns ollos brillantes alegran o corazón, unha boa noticia fortalece os ósos.

³¹ Oído que escoita a corrección saudable, asentará no medio dos sabios.

³² Quen refuga a instrución, rexeita a vida; quen dá escoita á corrección, faise asisado.

³³ O temor do Señor é escola da Sabedoría, pois a humildade precede á gloria.