Proverbios 13 - Biblia SEPT

¹ O fillo asisado acolle a disciplina paterna, o petulante non dá escoita á reprensión.

² Un home pode xantar abondo do froito do seu falar, mais o degoiro dos traidores é a violencia.

³ Quen garda a boca garda a vida, o laretas busca a súa ruína.

⁴ Moito arrela o nugallán, mais en van; en troques, a arela dos dilixentes vese cumprida.

⁵ Odia o xusto as verbas mentireiras, o malvado deshónrase e deshonra.

⁶ A xustiza garda ó home sen chata, a desgraza bota abaixo ó pecador.

⁷ Hai quen se fai o rico e non ten nada, e quen pasa por pobre e reborda de bens.

⁸ Algúns coa riqueza rescatan a vida, o pobre non teme as ameazas.

⁹ A luz dos xustos refulxe, a candea dos malvados esmorece.

¹⁰ O testalán fai xurdir liortas coa súa fachenda, a sabedoría está cos que se aconsellan.

¹¹ Riqueza gañada axiña pouco dura, o que a xunta pouco a pouco acrecentaraa.

¹² Esperanza aprazada fai adoecer o corazón, arela cumprida é unha árbore de vida.

¹³ Quen despreza o mandato arruínase, a quen respecta a norma iralle ben.

¹⁴ O ensino do sabio é fonte de vida que afasta das trapelas da morte.

¹⁵ O bo senso gaña favores, as maneiras dos falsos son a súa perda.

¹⁶ O astuto todo o fai con siso, o parvo espalla necidade.

¹⁷ O mensaxeiro malvado fai caer en desgraza, o mensaxeiro fiel leva curación.

¹⁸ Pobreza e vergonza para o que desbota a instrución, mais quen escoita a crítica acadará honra.

¹⁹ Desexo satisfeito, dozura para o espírito; para os necios é un horror apartarse do mal.

²⁰ Vai onda os sabios: volverás sabio; quen fai compaña ós necios, terá que sufrir.

²¹ A desfeita persegue ós pecadores, os bos son premiados con felicidade.

²² A herdanza do home bo chega ata os netos, o pecador xunta a fortuna para o xusto.

²³ Agra de ricos dá moita mantenza, mais pérdese por falta de xustiza.

²⁴ O que aforra vara, odia ó seu fillo; quen lle ten boa lei dáse présa en corrixilo.

²⁵ O xusto xanta a boca chea, o bandullo dos perversos fica baleira.