Oseas 9 - Biblia SEPT

O reinado do efraimita Oseas

¹ Non te alegres, Israel! Non brinques de xúbilo, meu pobo! Pois prostituícheste apartándote do teu Deus, e amaches a paga da prostituta, sobre todas as eiras de Dagán,

² sobre a eira e o lagar de quen non é forte. O tronante e cambaleante Tirox está entronizado en Israel,

³ pero non reinará no país do Señor. Por isto Efraím terá que volver a Exipto, e en Asiria terán que comer alimentos impuros.

⁴ Non ofrendaron ó Señor libación do seu viño, nin lle presentaron os seus sacrificios. Terá un pan de loito; todos os que o comen se volverán impuros. Pois o seu pan servirá para as súas gorxas, pero non entrará na casa do Señor.

⁵ Que prepararedes para o día da xuntanza, para o día da festa do Señor?

⁶ Aínda que queiran escapar da ruína, xuntaraos Exipto, enterraraos Menfis. Aínda que a prata lles resulta cousa preciosa, as estrugas recibirana en herdanza e as silvas medran nas súas tendas.

⁷ Chegaron os días das contas, chegaron os días do desquite. Sábeo ti, Israel. O profeta está tolo, o home do espírito delira. Polo enorme da túa iniquidade, e por multiplicarse a túa hostilidade,

⁸ é o profeta, a sentinela de Efraím, quen está con Deus: (cos seus oráculos) fanlle trampa ó comportamento de Efraím, pon hostilidades no templo da súa divindade.

⁹ Corrompéronse profundamente coma nos días de Guibah pero (o Señor) lembra a súa iniquidade e pídelles contas dos seus pecados.

¹⁰ Coma un bacelo no deserto atopei eu a Israel, coma o primeiro figo maduro da figueira, vin eu os seus pais. Pero eles foron a Baal-Peor, e consagráronse á Vergonza, e volvéronse tan abominables coma o que eles amaban.

¹¹ Efraím é coma un paxaro, desaparecerá voando a gloria do seu parto, da súa matriz e da súa preñez.

¹² Aínda que críen ós seus fillos, eu privareinos de homes. Si, ai deles! cando eu deles me aparte.

¹³ Vin a Efraím marchar xunto á concubina instalada no campo, pero así entregará os seus fillos ós asasinos.

¹⁴ Dálles, Señor! Que lles vas dar? Dálles úteros sen fillos e peitos enxoitos.

¹⁵ Toda a súa maldade vén desde Guilgal, desde entón aborrecino, pola maldade das súas accións boteinos da miña casa, non os volverei amar, pois todos os seus xefes son rebeldes.

¹⁶ Efraím está ferido, a súa raíz está reseca, sen froito; aínda que dea a luz, farei morrer o froito querido das súas entrañas.

¹⁷ O meu Deus rexéitaos, pois non lle fixeron caso, e por isto andarán escapados entre as nacións.