Oseas 5 - Biblia SEPT

Contra os sacerdotes e os dirixentes políticos

¹ Escoitade isto, sacerdotes; prestade atención, os da casa de Israel; oíde, os da casa do rei, pois a sentencia é para vós, xa que fostes unha trampa en Mispah, e unha rede tendida no Tabor.

² Si, sentíanse profundamente afeccionados a sacrificar ás imaxes, pero eu serei quen os castigue a todos eles.

³ Eu coñezo ben a Efraím, e Israel non se me esconde. Certo que ti, Efraím, te dás agora á prostitución, si, emporcállase Israel;

⁴ As súas obras non lle permiten apartar dos seus deuses, xa que teñen dentro deles un espírito de prostitución, e ó Señor non o coñecen.

⁵ A soberbia de Israel testemuña contra el mesmo, Israel e mais Efraím están a punto de caer pola súa iniquidade, e con eles cae tamén Xudá.

⁶ Coas súas reses e vacas van buscar o Señor, pero non atopan o seu liberador.

⁷ Velaí: traizoaron ó Señor, e xeran fillos bastardos; por iso un Novo Baal devoraralles a cada un a súa herdanza.

Anuncios de castigo acerca da guerra Siro-efraimita

⁸ Tocade o corno en Guibah, a trompeta en Ramah, dade a alarma en Bet-Aven: "Olla para os perseguidos, Benxamín".

⁹ Efraím converterase nunha desolación o día do castigo. Contra as tribos de Israel anuncio eu o que é seguro.

¹⁰ Os xefes de Xudá son os que mudan os marcos: sobre eles verterei o meu noxo coma auga.

¹¹ Efraím está oprimido, quebrantada está a xustiza, aínda que quere perseguir o seu dereito;

¹² pero eu son para Efraím coma un tumor, coma podremia para a casa de Xudá.

¹³ Cando viu Efraím a súa enfermidade, e Xudá a súa chaga, foi Efraím a Asiria, e mandou emisarios ó gran rei, pero este non será capaz de curarvos, nin vos quitará a chaga.

¹⁴ Si, eu serei coma un león para Efraím e coma un cachorro de león para Xudá; eu, eu en persoa, esgazarei e marcharei; apresarei, e non haberá quen salve.

Retirada do Señor e denuncia da falsidade da liturxia penitencial de Israel

¹⁵ Voume volver ó meu santuario, ata que se sintan culpables, entón buscarán o meu rostro, cando estean na angustia; na angustia desexaranme ardentemente.