Oseas 2 - Biblia SEPT

A salvación á fin dos tempos

¹ O número dos fillos de Israel será coma a area do mar, que non se pode medir nin contar. E sucederá que no santuario no que se lles dicía "Vós non sodes o meu pobo" diráselles "Fillos do Deus vivente".

² Entón xuntaranse os fillos de Xudá cos fillos de Israel, e constituirán para si un xefe único, e rexurdirán do mundo da morte. Velaí o grande que será o día de Iezrael!

³ Dicídelles ós vosos irmáns: "Meu pobo" e ás vosas irmás: "Compadecida".

Proceso xudicial contra Israel, a esposa adúltera

⁴ Póndelle preito á vosa nai, póndello, pois nin ela é a miña muller, nin eu son o seu marido. Que retire da súa cara os signos de prostituta e de entre os seus peitos as pinturas de adúltera;

⁵ se non, deixareina en coiros, poreina coma o día en que naceu, volvereina coma deserto, fareina un pardiñeiro, e matareina de sede.

⁶ Si, non terei compaixón dos seus fillos, pois son fillos de prostitución.

⁷ Si, a súa nai prostituíuse, a que os xerou cometeu desvergonzas. Certo, dicía: "Voume tralos meus amantes, que me dan o meu pan e a miña auga, a miña lá e o meu liño, o meu aceite e o meu viño".

⁸ Por isto: velaí, voulle pór sebe de silvas ó seu camiño, vou atrancar o seu muro, para que non atope as súas corredoiras.

⁹ Correrá tralos seus amantes, pero non os atopará, buscaraos, e non os encontrará. Entón dirá: "Volvo ó meu primeiro marido, pois era máis feliz antes ca agora".

¹⁰ Ela non sabía que eu era quen lle daba o trigo e o mosto e o aceite e dáballe prata en abundancia, e ouro que empregaban para Baal.

¹¹ Por isto volverei, e quitareille o meu trigo ó seu tempo, e o meu mosto no seu momento, collerei a miña lá e o meu liño, que habían de tapar a súa nudez.

¹² Pero agora vou destapar a súas vergonzas ós ollos dos seus amantes, e ninguén ma quitará das miñas mans,

¹³ e farei cesar todas as súas ledicias: as súas festas, os seus novilunios e os seus sábados, e todas as súas asembleas de festa.

¹⁴ Tamén arrasarei as súas videiras e as súas figueiras, das que ela dicía: "Elas son a miña paga, a que me deron os meus amantes": convertereinas nunha matogueira que comerán os animais salvaxes.

¹⁵ Tamén lle pedirei contas polos días de festa en honor dos Baales cando lles facía ofrendas de incenso e se adornaba cos seus aneis e coas súas alfaias e ía tralos seus amantes mentres se esquecía de min —é o Señor quen fala—.

Fin do proceso: Anuncios de Salvación

¹⁶ Por isto, velaí, eu mesmo a vou seducir: levareina ó deserto e falareille ó seu corazón,

¹⁷ e desde alí dareille as súas viñas, e convertereille o val da Aflición en porta da Esperanza, e alí hame responder coma nos días da súa mocidade, coma o día en que subiu de Exipto.

¹⁸ E o día aquel —é o Señor quen fala— chamarasme "Meu marido", e non me volverás chamar "Baal Meu Dono"

¹⁹ Eu retirarei da súa boca os nomes dos Baales, que non volverán ser nomeados cos seus nomes.

²⁰ No día aquel farei unha alianza en favor deles, cos animais salvaxes, cos paxaros do ceo e cos réptiles do chan: romperei o arco e a espada e mais a guerra, arredándoos do país, e fareinos durmir na tranquilidade.

²¹ Casarei contigo para sempre. Casarei contigo a prezo de xustiza e de dereito, de bondade e de misericordia.

²² Casarei contigo porque me fío de ti e entón recoñecerás o Señor.

²³ O día aquel —é o Señor quen fala— eu escoitarei ó ceo, o ceo escoitará á terra,

²⁴ e a terra escoitará ó trigo, ó mosto e ó aceite, e eles escoitarán a Iezrael.

²⁵ Eu sementareino a el —"a sementeira de Deus"— para min no país, e compadecereime da Non Compadecida, e direille ó "Non meu pobo": "Ti es o Meu pobo", e el responderame: "Meu Deus".