Nehemías 10 - Biblia SEPT

Pacto do pobo

¹ En consecuencia, nós facemos un pacto firme e poñémolo por escrito. Sobre este texto selado figuran os nosos xefes, levitas e sacerdotes.

² Firmárono: Nehemías o gobernador, fillo de Hakalías e Sedecías;

³ Seraías, Azarías, Irmeías,

⁴ Paxhur, Amarías, Malaquías,

⁵ Hatux, Xebanías, Maluk,

⁶ Harim, Meremot, Obadías,

⁷ Daniel, Guinetón, Baruc,

⁸ Mexulam, Abías, Miiamín,

⁹ Maazías, Bilgai, Xemaías: tales son os sacerdotes.

¹⁰ E os levitas: Iexúa, fillo de Azanía, Binuí de entre os fillos de Henadad, Cadmiel,

¹¹ e os seus irmáns: Xebanías, Hodiías, Quelitá, Pelaías, Hanán,

¹² Milá, Rehab, Haxabías,

¹³ Zacur, Xerebías, Xebanías,

¹⁴ Hodiías, Baní, Beninú.

¹⁵ Os xefes do pobo: Parox, Pahat—Moab, Elam, Zatú, Baní,

¹⁶ Buní, Azgad, Bebai,

¹⁷ Adonías, Bigvai, Adín,

¹⁸ Ater, Ezequías, Azur,

¹⁹ Hodiías, Haxum, Besai,

²⁰ Harif, Anatot, Nebai,

²¹ Magpías, Mexulam, Hezir,

²² Mexezabel, Sadoc, Yadúa,

²³ Pelatías, Hanán, Anaías,

²⁴ Hoxea, Hananías, Haxub,

²⁵ Olohex, Pilhá, Xobeq,

²⁶ Rehúm, Haxabnah, Maseías,

²⁷ Ahías, Hanán,

²⁸ Maluc, Harim, Banah.

²⁹ O resto do pobo, os sacerdotes, levitas, porteiros, cantores, servidores e todos os que se separaran dos pobos dos outros países para serviren á Lei de Deus, as súas mulleres e fillos, todos cantos tiñan uso de razón,

³⁰ uníronse ós seus irmáns, os nobres, e xuraron solemnemente camiñar de acordo coa Lei de Deus dada pola mediación de Moisés, servo de Deus, e levar á práctica todos os preceptos, decretos e mandados do Señor.

³¹ Por conseguinte, non daremos as nosas fillas ás xentes do país, nin tomaremos as súas fillas para os nosos fillos;

³² se as xentes do país veñen con mercadorías ou calquera xénero de víveres no día de sábado, non lles compraremos cousa mentres dure o sábado e durante os días de festa, e no sétimo ano deixaremos descansar os nosos campos e pagaremos toda clase de débedas.

³³ Prometemos ademais dar un terzo de siclo ó ano para o culto do templo do noso Deus,

³⁴ para o pan da presentación, para a ofrenda perpetua, para o holocausto perpetuo, os sábados, comezos de mes, festas, para as cousas consagradas, para os sacrificios de expiación dos pecados de Israel e para toda obra da casa do noso Deus.

³⁵ Nós —os sacerdotes, os levitas e o pobo— botamos as sortes con motivo da ofrenda de leña que hai que levar á casa do noso Deus segundo as nosas familias, nos tempos fixados, ano tras ano, para acender o lume do altar do Señor o noso Deus, segundo está escrito na Lei.

³⁶ Da mesma maneira, deben levarse as primicias dos nosos eidos, as de todos os froitos de toda árbore, cada ano, para a casa do Señor,

³⁷ e os primoxénitos dos nosos fillos e do gando, como está escrito na Lei; así coma os primoxénitos das nosas grandes reses e das pequenas, que se deben levar á casa do noso Deus e ós sacerdotes en función na casa do noso Deus.

³⁸ A mellor parte da nosa fariña, das nosas ofrendas, de toda clase de froitos, do viño e do aceite, débense levar ós sacerdotes, para os almacéns da casa do noso Deus, así como tamén o décimo do noso terreo ós levitas.

³⁹ Un sacerdote, fillo de Aharón, irá canda os levitas, cando estes reciban o décimo, e tamén eles, pola súa banda, apartarán a décima parte do décimo para a casa do noso Deus e levarana ós almacéns da casa do tesouro.

⁴⁰ Pois tanto os israelitas como os levitas levan as ofrendas de trigo, de viño novo e de aceite ós almacéns, onde están tamén os trebellos do templo, dos sacerdotes que prestan servizo, dos porteiros e dos cantores. Deste xeito, non abandonaremos a casa do noso Deus.