Mateo 28 - Biblia SEPT

A Resurrección (Mc 16, 1-8; Lc 24, 1-12; Xn 20, 1-10)

¹ Pasado o sábado, na alborada do primeiro día da semana, María Magdalena e mais a outra María foron visitar o sepulcro.

² Entón produciuse un grande terremoto, xa que o anxo do Señor, baixando do ceo, removeu a lousa e sentou enriba dela.

³ Tiña o aspecto dun relampo e o seu vestido era branco coma a neve.

⁴ Os gardas tremeron co medo, ficando coma mortos.

⁵ Mais o anxo díxolles ás mulleres: Non teñades medo, ben sei que buscades a Xesús o crucificado.

⁶ Non está aquí, resucitou tal como dixera. Vinde ver o sitio onde estaba.

⁷ E ide axiña dicirlles ós seus discípulos: "Resucitou de entre os mortos e vai diante de vós para Galilea: alí o veredes". Iso é o que vos tiña que dicir.

⁸ Elas marcharon do sepulcro con toda a présa, con temor pero cheas de gozo; e correron para llelo comunicaren ós seus discípulos.

⁹ Entón Xesús saíulles ó encontro dicindo: Alegrádevos. Elas, achegándose, abrazáronlle os pés e prostráronse ante el.

¹⁰ Xesús díxolles: Non teñades medo: ide avisar a meus irmáns de que marchen para Galilea, que alí me verán.

A versión dos gardas

¹¹ Mentres elas ían, algúns da garda foran á cidade para informaren ós sumos sacerdotes de canto acontecera.

¹² Eles, reuníndose cos senadores, acordaron darlles unha boa presa de cartos ós soldados,

¹³ encargándolles: Vós dicide: "os seus discípulos fórono roubar de noite, mentres nós durmiamos".

¹⁴ E, se o gobernador chega a saber algo, xa o convenceremos nós, sacándovos do apuro".

¹⁵ Eles, collendo os cartos, fixeron tal como lles mandaran. E así correu este rumor entre os xudeus ata o día de hoxe.

Misión dos discípulos (Mc 16, 14-16; Lc 24, 38. 46-48; Xn 20, 19-23)

¹⁶ Os once discípulos fóronse para Galilea ó monte onde Xesús os citara.

¹⁷ E véndoo, prostráronse ante el, aínda que algúns dubidaban.

¹⁸ Xesús, achegándose, díxolles: Déuseme todo poder no ceo e mais na terra.

¹⁹ Ide, pois, e facede discípulos meus a todos os pobos, bautizándoos no nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo;

²⁰ ensinándolles a gardar canto vos mandei. Asegúrovos que eu estarei sempre convosco ata a fin do mundo.