Mateo 23 - Biblia SEPT

Denuncia dos letrados e fariseos (Mc 12, 38-40; Lc 11, 37-52; 20, 45-47)

¹ Entón Xesús dirixiuse ós discípulos e mais á xente

² dicindo: Na cátedra de Moisés sentaron os letrados e mais os fariseos.

³ Facede, logo, e cumpride canto vos digan, pero non imitedes a súa conduta porque falan pero non cumpren.

⁴ Atan fardos pesados e cánganos no lombo dos outros, pero eles nin un dedo poñen para os mover.

⁵ Todo o que fan é para que os vexan: visten aparatosamente, ancheando as filacterias e as franxas dos seus mantos;

⁶ buscan os primeiros postos nos banquetes e os primeiros asentos nas sinagogas;

⁷ que lles fagan reverencias nos rueiros e que os chamen "mestre".

⁸ Pero vós non vos fagades chamar "señor mestre", pois un só é o voso Mestre, e todos vós sodes irmáns.

⁹ E a ninguén chamedes "pai" na terra porque un só é o voso Pai: o celestial.

¹⁰ Nin tampouco vos fagades chamar "dirixentes", porque un só é o voso dirixente: Cristo.

¹¹ O máis importante entre vós debe ser o voso servidor.

¹² Porque quen se enaltece será rebaixado, e quen se rebaixa será enaltecido.

^13-14 Ai de vós, letrados e fariseos hipócritas, que lles pechades ós homes o Reino dos Ceos! Nin entrades vós nin deixades entrar ós que o intentan.

¹⁵ Ai de vós, letrados e fariseos, hipócritas, que percorredes mar e terra para conseguir un prosélito; e cando o conseguides, facédelo fillo da perdición dúas veces máis ca vós!

¹⁶ Ai de vós, guías cegos, que dicides: "Se alguén xura polo templo, non pasa nada; pero se xura polo ouro do templo, fica obrigado".

¹⁷ Parvos e cegos! Que é máis importante: o ouro, ou o templo que consagra o ouro?

¹⁸ E tamén: "Se alguén xura polo altar, non pasa nada; pero se xura pola ofrenda que está enriba do altar, fica obrigado".

¹⁹ Cegos! Que é máis importante: a ofrenda, ou o altar que consagra a ofrenda?

²⁰ Quen xura polo altar, xura por el e mais por todo o que hai enriba del;

²¹ e quen xura polo templo, xura por el e mais por Aquel que o habita;

²² e quen xura polo ceo, xura polo trono de Deus e mais por Aquel que está sentado nel.

²³ Ai de vós, letrados e fariseos hipócritas, que pagádelo décimo pola menta, o anís e mais o comiño, e descoidades o máis importante da Lei: a xustiza, a misericordia e a fidelidade! Pero é isto o que hai que practicar, aínda que sen descoidar o outro.

²⁴ Guías de cegos, que coades o mosquito e tragades o camelo!

²⁵ Ai de vós, letrados e fariseos hipócritas, que limpades por fóra a copa e mais o prato, e por dentro estades ateigados de roubos e vicio!

²⁶ Fariseo cego, limpa primeiro o interior da copa para que o seu exterior fique tamén limpo.

²⁷ Ai de vós, letrados e fariseos hipócritas, que vos parecedes ós sepulcros encalados, que por fóra parecen fermosos e por dentro están cheos de ósos de mortos e de impureza!

²⁸ Tamén vós por fóra parecedes homes xustos, pero por dentro estades cheos de hipocrisía e inxustiza.

²⁹ Ai de vós, letrados e fariseos hipócritas, que lles construídes sepulcros ós profetas e adornades os monumentos dos xustos,

³⁰ e dicides: "Se vivísemos no tempo de nosos pais, nós non seriamos cómplices deles no asasinato dos profetas".

³¹ De xeito que contra vós mesmos testemuñades que sodes os fillos dos que asasinaron ós profetas.

³² Pois veña! Acabade tamén vós de encher a medida de vosos pais!

³³ Cobras, niñada de víboras! Como ides escapar da condena do inferno?

³⁴ Porque, ollade, eu mándovos profetas, sabios e letrados; a uns matarédelos e crucificarédelos, e a outros flaxelarédelos nas sinagogas, perseguíndoos de cidade en cidade.

³⁵ Así recaerá sobre vós todo o sangue inocente vertido na terra, desde o sangue de Abel, o xusto, ata o sangue de Zacarías, fillo de Baraquías, ó que matastes entre o santuario e o altar.

³⁶ Asegúrovos que todos estes crimes recaerán sobre esta xeración.

Laio por Xerusalén (Lc 13, 34-35)

³⁷ Xerusalén, Xerusalén, que matas os profetas e apedras os que che son enviados! Cantas veces quixen aconchegar os teus fillos, como a galiña aconchega os seus pitiños baixo as súas ás, e non quixeches!

³⁸ Pois mirade: a vosa casa fica desolada,

³⁹ e asegúrovos que xa non me volveredes ver desde agora ata que digades: Bendito o que vén no nome do Señor!