Mateo 19 - Biblia SEPT

CAMIÑO DE XERUSALÉN O divorcio (Mc 10, 1-12)

¹ Cando terminou Xesús estes discursos, partiu de Galilea e veu para a terra de Xudea, na outra banda do Xordán.

² Seguiuno moita xente, e el púxose a lles curar alí os enfermos.

³ Chegaron onda el uns fariseos e preguntáronlle para poñéreno a proba: É lícito repudiar a muller por un motivo calquera?

⁴ El respondeu: Seica non sabedes que o Creador os fixo varón e femia desde o principio,

⁵ e que dixo: Por iso deixará o home a seu pai e mais a súa nai, unirase coa súa muller, e serán os dous unha soa carne?

⁶ De xeito que xa non son dous, senón unha soa carne. Polo tanto, o que Deus xuntou, que non o separe o home.

⁷ Preguntáronlle: E logo como é que Moisés mandou entregar o certificado de divorcio e repudiala?

⁸ El respondeu: Debido á dureza do voso corazón, permitiuvos Moisés repudiar as vosas mulleres; pero ó principio non era así.

⁹ Asegúrovos que quen repudia a súa muller (sacado que estea malvivindo) e casa con outra, comete adulterio.

¹⁰ Entón dixéronlle os discípulos: Pois se a situación do home respecto á muller é esa, casar non nos fai avío ningún.

¹¹ El contestoulles: Non todos entenden esta linguaxe, senón aqueles a quen se lles concedeu.

¹² Hainos que non poden casar, porque naceron así do ventre da súa nai; outros, porque así os fixeron os homes; e outros, porque eles mesmos se fixeron así polo Reino dos Ceos. Quen poida entender, que entenda.

Bendí os nenos (Mc 10, 13-16; Lc 18, 15-17)

¹³ Leváronlle entón uns nenos, para que lles impuxese as mans, e rezase por eles. Pero os discípulos rifábanlles.

¹⁴ Mais Xesús díxolles: Deixade que os nenos se acheguen a min, non llelo privedes, porque deles é o Reino dos Ceos.

¹⁵ E despois de lles impoñer as mans, marchou de alí.

O mozo rico (Mc 10, 17-22; Lc 18, 18-23)

¹⁶ Nisto acercouse un para lle preguntar: Mestre, que teño que facer de bo para acadar a vida eterna?

¹⁷ El contestoulle: Por que me preguntas acerca do bo? Soamente Un é Bo. E se queres entrar na vida, garda os mandamentos.

¹⁸ El preguntoulle: Cales? Non matarás, non cometerás adulterio, non roubarás, non darás falso testemuño;

¹⁹ honra a teu pai e a túa nai, e ama ó teu próximo coma a ti mesmo.

²⁰ O mozo contestou: Todas esas cousas xa as gardo. Que é o que me falta?

²¹ Respondeulle Xesús: Se queres ser perfecto, vai, vende canto tes, e dállelo ós pobres, e terás un tesouro no ceo; e despois, ven e sígueme.

²² Oíndo estas cousas, o mozo marchou moi aflixido: tiña moitos bens.

O perigo das riquezas (Mc 10, 23-31; Lc 18, 24-30)

²³ Entón díxolles Xesús ós seus discípulos: Asegúrovos que lles vai ser difícil ós ricos entrar no Reino dos Ceos;

²⁴ volvo a asegurarvos; é máis fácil para un camelo pasar polo ollo dunha agulla que para un rico entrar no Reino dos Ceos.

²⁵ Oíndo aquilo, os discípulos aínda estaban máis abraiados e comentaron: Pero logo, quen se vai poder salvar?

²⁶ Mirando para eles fixamente, díxolles: Si, para os homes é imposible; pero para Deus todo é posible.

²⁷ Entón interveu Pedro dicindo: Pois nós deixámolo todo, e seguímoste. Que nos vai tocar?

²⁸ Xesús respondeu: Asegúrovos que vós, os que me seguistes, cando chegue o mundo novo e o Fillo do Home sente no trono da súa gloria, sentaredes en doce tronos para xulgardes as doce tribos de Israel.

²⁹ E todo aquel que deixou casas ou irmáns ou pai ou nai ou fillos ou leiras, por causa do meu nome, recibirá cen veces máis e herdará a vida eterna.

Parábola dos xornaleiros da viña

³⁰ E hai moitos que son os primeiros e serán os últimos; e moitos que son os últimos e serán os primeiros.