Mateo 14 - Biblia SEPT

Morte do Bautista (Mc 6, 14-30; 9, 7-9)

¹ Naquel tempo chegou a sona de Xesús ós oídos de Herodes, o tetrarca.

² Este comentou cos seus cortesáns: Ese é Xoán Bautista, que resucitou de entre os mortos con poderes milagrosos.

³ Pois Herodes prendera a Xoán, meténdoo na cadea por cousa de Herodías, muller de seu irmán Filipo.

⁴ Porque Xoán non paraba de lle dicir: Non che está permitido vivir arrimado con ela.

⁵ E aínda que Herodes o quería matar, tíñalle medo á xente, que o consideraba un profeta.

⁶ Mais, cando Herodes celebrou o seu día de anos, a filla de Herodías bailou diante de todos. E tanto lle agradou a Herodes

⁷ que lle prometeu baixo xuramento darlle o que lle pedira.

⁸ Ela, encirrada pola súa nai, díxolle: Tráeme nunha bandexa a cabeza de Xoán Bautista.

⁹ O rei entristeceuse, pero, como o xurara e por cousa dos convidados, ordenou que lla trouxesen,

¹⁰ e mandou que fosen decapitar a Xoán na cadea.

¹¹ Trouxeron a cabeza nunha bandexa e entregáronlla á rapaza, que lla levou á nai.

¹² Logo viñeron os seus discípulos recoller o corpo e sepultalo. Despois foron informar a Xesús.

Primeira multiplicación do pan (Mc 6, 30-44; Lc 9, 10-17; Xn 6, 1-14)

¹³ Cando o soubo Xesús retirouse de alí nunha barca a un lugar deserto e arredado. En canto a xente o soubo, foino seguindo por terra desde as vilas.

¹⁴ Así, cando desembarcaron, atopouse cun gran xentío. El, conmovido, curou a todos os enfermos.

¹⁵ Chegada a tarde, os discípulos foron onda el e dixéronlle: O lugar está moi arredado e a hora moi avanzada: será mellor que despidas a xente para que vaian ás aldeas e merquen comida.

¹⁶ Xesús díxolles: Non precisan marchar, dádelles vós de comer.

¹⁷ Eles responderon: Aquí non temos máis ca cinco bolos de pan e mais dous peixes.

¹⁸ Pero Xesús replicoulles: Pois, traédemos aquí.

¹⁹ E mandando recostar á xente na herba, colleu os cinco bolos e mais os dous peixes, ergueu a mirada ó ceo, dixo a bendición, partiu os bolos e déullelos ós discípulos, que á súa vez llos pasaron á xente.

²⁰ E comeron todos ata se fartaren, enchendo coas sobras doce cestas.

²¹ Os que comeron eran uns cinco mil, sen contar mulleres nin nenos.

Anda por riba da auga (Mc 6, 45-52; Xn 6, 16-21)

²² De seguida mandou ós seus discípulos que embarcasen e que fosen diante para a outra banda, mentres el despedía a xente.

²³ Despois de despedila, subiu ó monte para orar el só, e alí colleuno a anoitecida.

²⁴ E, xa a moitos metros no medio do mar, as ondas batían na barca, pois levaban o vento en contra.

²⁵ O riscar o día, Xesús foi cara a eles, camiñando polo mar.

²⁶ E, os discípulos, véndoo camiñar polo mar, asustáronse dicindo: "é unha pantasma", e, cheos de medo, empezaron a berrar.

²⁷ De seguida faloulles Xesús dicindo: Tranquilos, non teñades medo, que son eu.

²⁸ Respondeulle Pedro: Señor, se es ti, mándame que vaia onda ti, camiñando pola auga.

²⁹ El díxolle: Ven. Baixou Pedro da barca, e púxose a camiñar pola auga, dirixíndose a Xesús.

³⁰ Pero, ó sentir o vento forte, colleu medo, empezou a afundirse e púxose a berrar: Señor, sálvame!

³¹ Axiña Xesús, dándolle a man, agarrouno e díxolle: Home de pouca fe, por que dubidas?

³² E ó subiren eles á barca, quedouse o vento.

³³ Os que estaban na barca prostráronse ante el dicindo: Realmente ti es Fillo de Deus.

Curacións en Xenesaret (Mc 6, 53-56)

³⁴ Rematada a travesía, chegaron á terra de Xenesaret.

³⁵ O recoñecelo, os homes do lugar mandaron aviso a toda a comarca. Leváronlle todos os enfermos,

³⁶ rogándolle que lles deixase tocar tan sequera a orla do seu manto. E cantos o tocaron, curaron.