Mateo 12 - Biblia SEPT

O asunto das espigas no sábado (Mc 2, 23-28; Lc 6, 1-5)

¹ Naquel tempo pasou Xesús nun sábado por unhas leiras traballadas. Os seus discípulos sentiron fame e empezaron a arrincar espigas e comelas.

² Os fariseos, vendo aquilo, dixéronlle: Mira que os teus discípulos fan o que non está permitido facer no sábado.

³ El contestoulles: Seica non sabedes o que fixo David cando sentiu fame el e mais os seus acompañantes?

⁴ Entrou na casa de Deus e comeu pan do ofrecido, cousa que non lle estaba permitida a el nin ós seus acompañantes, senón só ós sacerdotes.

⁵ E non tendes lido na Lei que os sacerdotes no templo quebrantan o sábado sen por iso seren culpables?

⁶ Pois eu asegúrovos que aquí hai algo meirande có templo.

⁷ Se entendésedes ben o que significa: Misericordia quero e non sacrificios, non condenabades a estes inocentes.

⁸ Porque o Fillo do Home é Señor do sábado.

O home da man tolleita (Mc 3, 1-6; Lc 6, 6-11)

⁹ E saíndo de alí foi á sinagoga deles.

¹⁰ Había alí un home que tiña unha man tolleita e preguntáronlle para o tentar: E logo, está permitido curar en sábado?

¹¹ El respondeulles: Quen de vós que teña unha soa ovella, se lle cae en sábado nun foxo, non a colle e a saca de alí?

¹² Pois un home vale moito máis ca unha ovella: polo tanto está permitido facer ben no sábado.

¹³ E coa mesma díxolle ó home: Estende a túa man. El estendeuna e púxoselle tan sa coma a outra.

¹⁴ E con só saír, os fariseos empezaron a maquinar na maneira de acabar con el.

Xesús, o servo de Deus

¹⁵ Xesús, ó sabelo, decidiu ir para outro lado, seguido por moitos e curando a todos.

¹⁶ E mandoulles que non o descubrisen,

¹⁷ para que se cumprise o que dixera o profeta Isaías:

¹⁸ Velaquí o meu servo, o meu elixido, o meu amado, a miña regalía. Pousarei o meu Espírito sobre el, para que anuncie o dereito ás nacións.

¹⁹ Non discutirá nin berrará, ninguén oirá a súa voz polos rueiros.

²⁰ Non crebará a canivela cascada, nin apagará a torcida que fumega ata que faga triunfar o dereito:

²¹ El será a esperanza das nacións.

Xesús e Belcebul (Mc 3, 22-30; Lc 11, 14-23; 12, 10)

²² Trouxéronlle, daquela, un endemoñado cego e mudo. El curouno e o mudo falaba e vía.

²³ E todos pasmados dicían: Non será este o Fillo de David?

²⁴ Pero os fariseos, oíndo isto, dixeron: Este non bota os demos se non é co poder de Belcebul, xefe dos demos.

²⁵ El, coñecendo os seus pensamentos, díxolles: Todo reino dividido contra si mesmo fica asolado; nin pode manterse en pé unha cidade ou unha familia dividida contra si mesma.

²⁶ E se Satán bota a Satán, está dividido contra si mesmo. Como se vai manter, logo, en pé o seu reino?

²⁷ E se eu boto os demos co poder de Belcebul, os vosos fillos co poder de quen os botan? Por iso eles mesmos serán os vosos xuíces.

²⁸ Pero se boto os demos polo Espírito de Deus, vese que xa chegou a vós o Reino de Deus.

²⁹ Pois como poderá entrar alguén na casa dun home forte e roubarlle canto ten, se primeiro non ata ó home forte para logo arramplar con todo canto hai na casa?

³⁰ Quen non está comigo está contra min; e o que non recolle comigo, derrama.

³¹ Por iso asegúrovos que ós homes háselles perdoar calquera pecado e blasfemia, pero o pecado contra o Espírito non terá perdón.

³² E a quen fale contra o Fillo do Home poderáselle perdoar, pero a quen fale en contra do Espírito Santo non se lle perdoará, nin neste mundo nin no vindeiro.

A árbore e os froitos (Lc 6, 43-45)

³³ Se unha árbore é boa, dará froito bo; e se é mala, o seu froito será malo. Porque a árbore coñécese polo froito.

³⁴ Raza de víboras! Como ides falar ben sendo vós malos? Pois do que reborda o corazón fala a boca.

³⁵ O home bo saca boas cousas do tesouro da súa bondade, pero o home ruín saca cousas ruíns do pozo da súa maldade.

³⁶ Asegúrovos que toda palabra falsa que digan os homes háselles ter en conta no día do Xuízo.

³⁷ Pois polas túas palabras declararante xusto e polas túas palabras condenarante.

O sinal de Xonás (Mc 8, 11-12; Lc 11, 29-32)

³⁸ Entón, para replicar, algúns letrados e fariseos dixéronlle: Mestre, queremos ver un sinal teu.

³⁹ Respondeulles el: Unha xeración perversa e adúltera reclama un sinal! Pois non se lle dará máis sinal có de Xonás o profeta.

⁴⁰ Que así como estivo Xonás no ventre do peixe, así estará o Fillo do Home no seo da terra tres días e tres noites.

⁴¹ Os habitantes de Nínive enfrontaranse no Xuízo con esta xeración para condenala, porque se converteron cando escoitaron a predicación de Xonás; pero aquí está quen é máis ca Xonás.

⁴² A raíña do Sur enfrontarase no Xuízo con esta xeración e fará que a condenen; porque ela veu desde o cabo do mundo para escoitar a sabedoría de Salomón e aquí está quen é máis ca Salomón.

Volta do espírito malo (Lc 11, 24-26)

⁴³ Cando o espírito inmundo sae do home vai polos ermos adiante buscando acougo sen atopalo.

⁴⁴ Entón di: "Volverei á casa de onde saín", e ó chegar atopa a casa desocupada, varrida e ordenada.

⁴⁵ Entón vai, colle consigo outros sete espíritos aínda peores ca el e establécense alí; e o final daquel home acaba sendo peor có principio. Así lle vai pasar tamén a esta xeración malvada.

A nai e os irmáns de Xesús (Mc 3, 31-35; Lc 8, 19-21)

⁴⁶ Mentres Xesús lle estaba falando á xente, súa nai e mais os seus irmáns presentáronse fóra buscando o xeito de falaren con el.

⁴⁷ Díxolle un: Mira que túa nai e mais os teus irmáns están aí fóra, que te buscan para falaren contigo.

⁴⁸ El respondeu ó que llo dicía: Quen é miña nai e quen son os meus irmáns?

⁴⁹ E, sinalando coa man os seus discípulos, dixo: Velaí a miña nai e mais os meus irmáns.

⁵⁰ O que cumpre a vontade do meu Pai celestial, ese é o meu irmán, a miña irmá e mais a miña nai.