Marcos 7 - Biblia SEPT

Conflitos coas tradicións (Mt 15, 1-20)

¹ Reuníronse con Xesús un grupo de fariseos con algúns letrados chegados de Xerusalén,

² e viron ós discípulos comer con mans impuras, é dicir, sen antes lavaren as mans.

³ (É sabido que os fariseos e os xudeus todos non comen sen lavaren ben as mans, seguindo así as vellas tradicións;

⁴ e cando chegan da rúa, tampouco comen sen se bañaren antes; tamén están moi apegados a outras tradicións, coma o lavar vasos, xerras e bandexas).

⁵ Por iso os fariseos e mais os escribas preguntáronlle: Por que os teus discípulos non se portan conforme a tradición dos devanceiros, senón que comen con mans impuras?

⁶ El contestoulles: Que ben profetizou Isaías de vós, hipócritas, como está escrito: Este pobo hónrame cos labios, pero o seu corazón está lonxe de min.

⁷ Danme un culto inútil, porque a doutrina que ensinan non son máis que costumes humanos.

⁸ Rexeitades os mandados de Deus e agarrádesvos ás tradicións dos homes.

⁹ E dicíalles: Que ben quebrantades os preceptos de Deus, para conservar as tradicións humanas!

¹⁰ Porque Moisés dixo: Coida de teu pai e mais de túa nai, e quen abandone a seu pai ou a súa nai é reo de morte.

¹¹ Pero vós dicides: Se un home dixese a seu pai ou a súa nai "o sustento que poderías recibir de min é korbán, é dicir, vai para o Templo coma ofrenda",

¹² xa non lles permitides facer nada por eles,

¹³ invalidando o mandamento de Deus coa vosa tradición. E así facedes outras moitas cousas parecidas.

¹⁴ E convocando á xente, dicíalles: Escoitádeme todos e procurade entender.

^15-16 Nada do que hai fóra do home pode manchalo ó entrar nel; pero o que sae do home, iso si que o mancha.

¹⁷ E cando entrou na casa, despois de deixar a xente, os discípulos preguntáronlle polo significado daquilo.

¹⁸ Díxolles: E logo vós tampouco sodes capaces de entender? Non comprendedes que todo o que vén de fóra e entra no home non o pode manchar,

¹⁹ porque non penetra no seu corazón, senón no seu ventre, e de alí vai parar ó escusado? Así declaraba puros todos os alimentos.

²⁰ E continuou: O que sae de dentro, iso si que mancha;

²¹ porque de dentro, do corazón do home, xorden os malos pensamentos, as fornicacións, os roubos, os asasinatos,

²² os adulterios, as cobizas, as maldades, os fraudes, os desenfreos, as envexas, as blasfemias, a soberbia, os desatinos.

²³ Todos eses males saen de dentro e manchan o home.

VIAXE POR FÓRA DE GALILEA A muller cananea (Mt 15, 21-28)

²⁴ E foi cara á terra de Tiro. Alí meteuse nunha casa, porque non quería que ninguén o recoñecese. Pero non lle foi posible pasar inadvertido,

²⁵ pois de seguida chegou unha mulleriña que tiña unha filla posuída por un espírito malo, e botóuselle ós pés. .

²⁶ Esta muller era pagá, unha sirio - fenicia, e rogáballe que lle librase a filla do espírito malo.

²⁷ Pero el díxolle: Deixa que se farten primeiro os fillos, pois non é ben quitarlles o pan ós fillos, para botárllelo ós cans.

²⁸ Ela contestoulle: Non é, Señor; non é; pero tamén os cadeliños apañan debaixo da mesa as faragullas que deixan caer os fillos.

²⁹ El díxolle entón: Vaite, que polo que acabas de dicir xa o demo saíu da túa filla.

³⁰ E así foi: ó que chegou á casa, atopou a filla deitada na cama, libre do demo.

Curación dun xordomudo

³¹ De novo, deixando Tiro, veu dar por Sidón ó mar de Galilea, atravesando a Decápole.

³² Presentáronlle un xordomudo, e suplicáronlle que lle impuxese as mans.

³³ Xesús, separándoo da xente, meteulle os dedos nas orellas, e tocoulle a lingua con cuspe.

³⁴ Logo, erguendo os ollos ó ceo, suspirou e dixo: Effatá (ou sexa: "ábrete").

³⁵ E no instante abríronselle os oídos, e falaba perfectamente.

³⁶ Logo prohibiulles contalo a ninguén; pero canto máis llelo prohibía, máis o espallaban.

³⁷ E a xente, totalmente abraiada, comentaba: Que ben o fai todo! Fai que os xordos oian e que os mudos falen.