Marcos 1 - Biblia SEPT

INTRODUCIÓN Predicación de Xoán Bautista (Mt 3, 1-12; Lc 3, 1-18)

¹ Comezo do Evanxeo de Xesús Cristo, Fillo de Deus.

² Como está escrito no profeta Isaías: Mira: mándoche por diante un mensaxeiro, para que prepare o teu camiño.

³ Unha voz clama no deserto: preparade o camiño do Señor, endereitade os seus vieiros.

⁴ Presentouse Xoán no deserto bautizando: pregoando un bautismo de conversión, para lograr o perdón dos pecados.

⁵ E ía onda el xente de toda a provincia de Xudea e de Xerusalén; confesaban os seus pecados e el bautizábaos no río Xordán.

⁶ Xoán ía vestido con pelos de camelo e cun cinguideiro de coiro arredor do van, e mantíñase de saltóns e mel bravo.

⁷ E proclamaba: Detrás miña está a chegar o que é máis forte ca min, ante quen non son digno de prostrarme para lle desatar os amallós do seu calzado.

⁸ Eu bautizo con auga, pero el havos bautizar con Espírito Santo.

Bautismo de Xesús (Mt 3, 13-17; Lc 3, 21-22)

⁹ E aconteceu por aqueles días que chegou Xesús desde Nazaret de Galilea, e Xoán bautizouno no Xordán.

¹⁰ E de seguida, mentres saía da auga, viu abrirse o ceo e baixar sobre el, coma unha pomba, o Espírito Santo.

¹¹ E unha voz deixouse oír desde o ceo: Ti es o meu fillo benquerido, o meu predilecto.

As tentacións (Mt 4, 1-11; Lc 4, 1-13)

¹² Axiña o encamiñou o Espírito ó deserto.

¹³ Alí permaneceu corenta días, alí o tentou Satán; vivía entre as feras, e servíano os anxos.

PREDICACIÓN EN GALILEA A Boa Nova (Mt 4, 12-17; Lc 4, 14-15)

¹⁴ Cando prenderon a Xoán, marchou Xesús a Galilea a anunciar a Boa Nova de Deus,

¹⁵ dicindo: O tempo está cumprido, e chega o Reino de Deus; convertédevos, e crede na Boa Nova.

Os primeiros discípulos (Mt 4, 18-22; Lc 5, 1-11)

¹⁶ Camiñando pola ribeira do mar de Galilea, viu a Simón e mais a Andrés, seu irmán, largando o aparello no mar: eran pescadores.

¹⁷ Díxolles Xesús: Vide comigo, e fareivos pescadores de homes.

¹⁸ E deixando de contado o aparello, seguírono.

¹⁹ Un pouco máis adiante viu a Santiago, fillo de Zebedeo e mais a Xoán, seu irmán; estaban arranxando o aparello na barca. E de seguida os chamou.

²⁰ Eles, deixando a seu pai, Zebedeo, e mais os seus tripulantes na barca, seguírono.

Curación na sinagoga (Lc 4, 31-37)

²¹ Viñeron a Cafarnaún, e, ó chegar o sábado, púxose a ensinar na sinagoga.

²² Todos estaban abraiados da súa doutrina, pois ensinaba coma quen ten autoridade, non coma os letrados.

²³ E cadrou que había naquela sinagoga un home posuído por un mal espírito, e púxose a berrar:

²⁴ Que temos que ver contigo, Xesús de Nazaret? Seica viñeches para acabar connosco? Ben sei quen es ti: ti es o Santo de Deus.

²⁵ Xesús mandoulle: Cala, e bótate fóra dese home.

²⁶ O espírito malo sacudiuno, pegou un berro moi alto e saíu del.

²⁷ Todos ficaron pasmados, e discutían entre si, dicindo: Que é isto? Unha nova doutrina, e con autoridade; enriba, dálles ordes ós espíritos malos, e eles obedéceno.

²⁸ E a súa sona espallouse de contado por toda a rexión de Galilea.

Curación da sogra de Pedro e doutros enfermos (Mt 8, 14-17; Lc 4, 38-44)

²⁹ Despois de saír da sinagoga, foi á casa de Simón e mais de Andrés, con Santiago e Xoán.

³⁰ A sogra de Simón estaba na cama con febre, e axiña lle falaron dela.

³¹ E, achegándose, colleuna pola man e ergueuna; desapareceulle a febre e púxose a servilos.

³² Chegada a tardiña, xa de sol posto, leváronlle todos os enfermos e endemoñados;

³³ A vila enteira se amoreou na porta.

³⁴ E sandou a moitos enfermos de varias doenzas e botou moitos demoños. Pero ós demoños non os deixaba falar, porque o coñecían ben.

³⁵ Erguéndose moi cedo, aínda de noite, saíu para un lugar arredado, onde se puxo a orar.

³⁶ Simón e mais os seus compañeiros fórono seguindo,

³⁷ e cando o atoparon, dixéronlle: Todos te andan a buscar.

³⁸ El respondeu: Vaiamos a outro sitio, ás aldeas veciñas, para predicarmos tamén alí, que para isto vin.

³⁹ E foi predicando polas sinagogas de Galilea, botando fóra os demos.

Curación dun gafo (Mt 8, 2-4; Lc 5, 12-16)

⁴⁰ Acercóuselles un gafo, e rogoulle de xeonllos: Ti, se queres, pódesme limpar.

⁴¹ Xesús, estremecido, alongou a man, e tocouno, dicindo: Pois quero, queda limpo.

⁴² E no instante desapareceulle a lepra, quedando limpo.

⁴³ E despediuno, e, poñéndose moi serio, mandoulle:

⁴⁴ Mira, non lle vaias dicir nada a ninguén; preséntate ó sacerdote, e fai pola túa purificación as ofrendas mandadas por Moisés, para que lles conste.

⁴⁵ Pero, mal se foi, aquel home botouse a pregoar a nova, espallándoa de tal xeito que Xesús xa non podía entrar en vila ningunha, senón que quedaba fóra, nos arredores apartados. Pero aínda así acudían a el de todas as partes.