Lucas 5 - Biblia SEPT

Primeiros discípulos (Mt 4, 18-22; Mc 1, 16-20)

¹ Estando el á beira do lago Xenesaret, mentres a xente se amoreaba ó seu arredor, escoitando a Palabra de Deus,

² viu dúas lanchiñas que estaban na beira do lago. Os pescadores que desembarcaran delas lavaban o aparello.

³ Subiu a unha barca, que era de Simón, rogoulle que se apartase un pouco da terra, e desde a barca, sentado, ensinaba á xente.

⁴ Cando acabou de falar, díxolle a Pedro: Voga lago a dentro, e larga o aparello para pescar.

⁵ Respondeu Simón: Mestre, pasamos a noite faenando e non demos collido un rabo de peixe, pero, xa que ti o dis, largarei o aparello.

⁶ Así o fixeron, e colleron tal cantidade de peixe que o aparello rebentaba.

⁷ Fixéronlles entón acenos ós compañeiros da outra lancha para que lles fosen botar unha man. Foron e encheron as dúas lanchas tanto que, a pouco máis, van a pique.

⁸ Vendo isto, Simón Pedro botóuselle ós pés a Xesús, dicindo: Señor, arreda de min, que eu son un pecador.

⁹ Porque tanto el coma os seus compañeiros quedaron parvos con tanto peixe como colleran naquel lance.

¹⁰ O mesmo lles pasaba a Santiago e mais a Xoán, fillos de Zebedeo, que eran compañeiros de Simón. E díxolle Xesús a Simón: Tranquilo, desde agora vas ser pescador de homes.

¹¹ Varando as barcas en terra e deixándoo todo, seguírono.

Curación dun gafo (Mt 8, 2-4; Mc 1, 40-45)

¹² Dunha vez estaban nunha vila e un home todo cuberto de lepra, vendo a Xesús, botouse rostro en terra e rogoulle: Señor, ti, se queres, pódesme limpar.

¹³ El estendeu a man e tocouno, dicindo: Pois quero, queda limpo. E no intre desapareceu a laceira.

¹⁴ Logo mandoulle que non lle dixese nada a ninguén, e engadiu: Vai, preséntate ó sacerdote e ofrece pola túa purificación o ordenado por Moisés, para que lles sirva de testemuño.

¹⁵ Pero a súa sona espallábase a cada paso máis, xuntándose moita xente para escoitalo e para que lles curase as súas doenzas.

¹⁶ Mais el retirábase ós lugares arredados para orar.

Cura a un tolleito (Mt 9, 2-8; Mc 2, 1-12)

¹⁷ Un día que estaba ensinando, había sentados algúns fariseos e letrados que chegaran de tódalas aldeas de Galilea, de Xudea e tamén de Xerusalén. E, co poder do Señor, el facía curacións.

¹⁸ Nisto uns homes trouxeron nunha padiola a un tolleito, mirando como metelo dentro para poñelo diante del.

¹⁹ Pero, non atopando por onde o meteren, debido á moita xente que había, subiron ó tellado e baixárono co leito por entre as tellas, ata deixalo no medio, diante de Xesús.

²⁰ Vendo a fe que tiñan, dixo: Home, quédanche perdoados os teus pecados.

²¹ Os letrados e mais os fariseos empezaron a razoar: Pero quen é este, que así blasfema? Quen pode perdoar os pecados, senón unicamente Deus?

²² Decatándose Xesús do que pensaban, díxolles: Que cavilades nos vosos adentros?

²³ Que é máis fácil dicir: "perdoados quedan os teus pecados", ou dicir: "érguete e anda".

²⁴ Pois, para que vexades que o Fillo do Home ten poder na terra para perdoar pecados díxolle ó tolleito: érguete, colle a padiola e vaite para a casa.

²⁵ E así foi: erguéndose no intre diante deles, colleu a padiola e foise para a súa casa, loando a Deus.

²⁶ Todos ficaron pasmados, e cheos de temor loaban a Deus, dicindo: Hoxe si que vimos cousas nunca vistas!

Vocación de Mateu (Mt 9, 9-13; Mc 2, 13-17)

²⁷ Despois disto, cando saíu, viu un recadador de impostos chamado Leví, sentado ó mostrador da contribución, e díxolle: Sígueme.

²⁸ El, deixando todo, levantouse e seguiuno.

²⁹ Leví ofreceulle na súa casa un gran banquete, e había moitos recadadores e outra xente sentados á mesa con eles.

³⁰ E os fariseos e os seus letrados refungaban, dicíndolles ós discípulos: Por que comedes e bebedes cos recadadores e pecadores?

³¹ Xesús respondeulles: Non son os sans, senón os enfermos, os que precisan médico.

³² Eu non vin chamar polos xustos, senón polos pecadores, para que se convertan.

Discusión acerca do xaxún (Mt 9, 14-17; Mc 2, 18-22)

³³ Mais eles replicáronlle: Os discípulos de Xoán xaxúan e rezan a miúdo, como tamén fan os dos fariseos, pero os teus comen e beben.

³⁴ Xesús contestoulles: E ides facer xaxuar os convidados á voda, mentres está con eles o esposo?

³⁵ Xa chegará o día no que lles leven o esposo; daquela si que xaxuarán.

³⁶ Tamén lles propuxo esta parábola: Ninguén racha un vestido novo para lle botar un remendo a un vestido vello, porque quedaría roto o novo, e no vello tampouco diría ben un remendo de pano novo.

³⁷ E tampouco ninguén bota viño novo en pelellos vellos, porque rebentarían os pelellos, deitarían o viño, e estragaríanse os pelellos.

³⁸ Xa sabedes: viño novo quere pelellos novos.

³⁹ E ninguén que proba o viño vello, quere o novo, pois dirá: é mellor o vello.