Lucas 17 - Biblia SEPT

Recomendacións ós discípulos (Mt 18, 6-7. 21-22; Mc 9, 42; 11, 22-23)

¹ Díxolles ós seus discípulos: É irremediable que haxa escándalos; pero ai de quen os provoca!

² Máis lle valía que lle colgasen unha pedra de muíño no pescozo e que o largasen ó mar antes que escandalizar a un destes pequeniños.

³ Andade con coidado. Se o teu irmán che fai mal, repréndeo; se se arrepinte, perdóao.

⁴ E se te ofende sete veces no día e sete veces volve a ti dicindo: "Síntoo moito", perdóao.

⁵ Rogáronlle os apóstolos ó Señor: Auméntanos a fe!

⁶ O Señor respondeulles: Se tivésedes polo menos unha fe coma un gran de mostaza, diriádeslle a esta moreira: "Arríncate e plántate no mar", e seguro que vos obedecía.

⁷ E quen de vós que teña un criado arando ou pastoreando, lle di cando chega da veiga: "Entra axiña e ponte á mesa".

⁸ Non lle dirá máis ben: "Prepara a cea, viste a roupa de traballo e ponme a comida; e cando eu remate de comer e beber, comerás e beberás ti?"

⁹ Ou é que aínda lle vai ter que estar agradecido ó criado por facer o que lle manda?

¹⁰ Así tamén vós, cando fagades todo o que se vos mande, dicide: "Somos simples servidores: total, non fixemos máis do que tiñamos que facer".

Curación dos dez gafos

¹¹ Indo camiño de Xerusalén, mentres pasaba entre Samaría e Galilea,

¹² ó entrar nunha aldea, saíronlle ó paso dez gafos. Pararon ó lonxe,

¹³ e dando voces suplicáronlle: Xesús, Mestre, ten dó de nós.

¹⁴ El, ó velos, díxolles: Ídevos presentar ós sacerdotes. E aconteceu que cando ían para alá, quedaron limpos.

¹⁵ E un deles, ó se decatar de que estaba curado, volveu loando a Deus con grandes voces.

¹⁶ E prostrándose, rostro en terra, ós pés de Xesús, deulle as grazas. Era un samaritano.

¹⁷ Xesús dixo: Non foron dez os que quedaron limpos? Onde están os outros nove?

¹⁸ Ninguén, fóra dun estranxeiro, volveu para lle dar gloria a Deus?

¹⁹ E engadiu: Érguete e vaite: salvoute a túa fe.

A chegada do Reino de Deus (Mt 24, 23-28. 37-41)

²⁰ Preguntado polos fariseos cando chegaría o Reino de Deus, respondeulles: O Reino de Deus chegará sen deixarse sentir.

²¹ De tal xeito, que non se dirá: "Velaquí, ou velaí está"; porque a verdade é que o Reino de Deus xa está entre vós.

²² E díxolles ós seus discípulos: Virán tempos nos que arelaredes pasar un só día co Fillo do Home e non poderedes.

²³ E diranvos: "Mirádeo aí, ou aquí"; pero vós non vaiades nin corrades detrás.

²⁴ Porque coma o lóstrego brilla refulxente desde un extremo a outro do ceo, así será o Fillo do Home no seu día.

²⁵ Pero antes é preciso que padeza moito e que esta xeración o rexeite.

²⁶ O que pasou no tempo de Noé pasará tamén no tempo do Fillo do Home.

²⁷ Comían e bebían e casaban eles e elas, ata o día no que Noé entrou na arca; logo veu o diluvio e acabou con todos.

²⁸ O mesmo pasou no tempo de Lot: comían, bebían, mercaban, vendían, plantaban, construían.

²⁹ Pero cando saíu Lot de Sodoma, choveu lume e xofre do ceo, e acabou con todos.

³⁰ O mesmo pasará cando se manifeste o Fillo do Home.

³¹ Aquel día o que estea na azotea e teña as cousas dentro da casa que non baixe por elas; e o que estea na leira que tampouco non volva atrás.

³² Que vos acorde o caso da muller de Lot.

³³ Quen intente salvar a súa vida perderaa; e quen a perda salvaraa.

³⁴ Asegúrovolo: nesa noite estarán dous nunha mesma cama: levarán a un e deixarán ó outro.

^35-36 Estarán dúas moendo xuntas; levarán a unha e deixarán a outra.

³⁷ Eles preguntáronlle: Onde Señor? Respondeulles: Onde estea o cadáver xuntaranse os voitres.