Lucas 13 - Biblia SEPT

Parábola da figueira

¹ Naquel intre presentáronse algúns para contarlle o caso aquel de cando Pilato mesturara o sangue duns galileos co dos sacrificios que ofrecían.

² El respondeulles: Coidades que eses galileos eran máis pecadores cós demais, porque acabaron así?

³ Non tal, e asegúrovos que como non vos arrepintades acabades todos igual.

⁴ Seica pensades que aqueles dezaoito que morreron esmagados pola torre de Siloé eran máis culpables cós outros habitantes de Xerusalén?

⁵ Non tal, e asegúrovos que, se non vos arrepentides, todos acabaredes igual.

⁶ E púxolles esta parábola: Un home tiña unha figueira plantada na súa viña; foi ver se tiña froitos e non llos atopou.

⁷ Díxolle ó viñateiro: "Xa hai tres anos que veño buscar froito nesta figueira e non llo atopo. Córtaa, para que vai cansar máis a terra?"

⁸ El respondeulle: "Señor, déixaa aínda un ano máis; vou ver se eu lle cavo un pouco arredor e lle boto esterco;

⁹ A ver se así dá froito...; e, onde non, pódela cortar".

A muller dobrada

¹⁰ Un sábado estaba Xesús ensinando nunha das sinagogas.

¹¹ Había alí unha muller eivada por causa dun espírito: había dezaoito anos que estaba dobrada sen se poder endereitar.

¹² Xesús ó vela chamou por ela e díxolle: Muller, quedas ceiba da túa enfermidade.

¹³ E impúxolle as mans. Ela ficou curada no momento e empezou a loar a Deus.

¹⁴ Entón o xefe da sinagoga, indignado de que Xesús curase nun sábado, díxolle á xente: Hai seis días para traballar, vide durante eses días para que vos cure e non precisamente no sábado.

¹⁵ Replicoulle Xesús: Hipócritas! Non ceibades vós, nos sábados, o voso boi ou o voso burro, para os levar a beber?

¹⁶ E logo esta filla de Abraham, que leva dezaoito anos atada por Satán, non a imos poder ceibar por ser sábado?

¹⁷ Cando tal lles dixo ós adversarios, todos viraron rubios diante del e toda a xente se alegraba das marabillas que facía.

Parábola do gran de mostaza e mais do fermento (Mt 13, 31-33; Mc 4, 30-32)

¹⁸ E dicía tamén: Con que se parece o Reino de Deus, a que volo compararía eu?

¹⁹ Évos coma un gran de mostaza que un home sementou na súa horta; medrou e converteuse nunha árbore e os paxaros do ceo aniñaban nas súas pólas.

²⁰ E proseguiu: A que vos compararía eu o Reino de Deus?

²¹ Évos coma o fermento que unha muller botou en tres medidas de fariña ata que todo levedou.

A porta estreita (Mt 7, 13-14. 21-23; 25, 10-12)

²² Atravesaba vilas e aldeas ensinando, camiño de Xerusalén.

²³ Un preguntoulle: Señor, e logo son poucos os que se salvan? El respondeu:

²⁴ Loitade para entrardes pola porta estreita, porque vos aseguro que moitos intentarán entrar e non poderán.

²⁵ Despois que o dono da casa peche a porta e empecedes os de fóra a petar nela dicindo: "Señor, ábrenos", el responderá: "Non sei quen sodes".

²⁶ Entón empezaredes a dicir: "Se nós comemos e bebemos contigo e ti ensinaches polas nosas rúas!".

²⁷ El repetirá: "Non sei quen sodes. Arredade de min os que practicades a inxustiza!".

²⁸ Daquela habedes chorar e hanvos renxer os dentes: cando vexades que Abraham, Isaac, Xacob e todos os profetas están no Reino de Deus, e que a vós vos botan para fóra.

²⁹ E chegarán de Oriente e Occidente, do norte e do sur a sentar na mesa do Reino de Deus.

³⁰ Si, hainos que son últimos e serán os primeiros, e hainos primeiros que serán os derradeiros.

Un aviso da morte

³¹ Naquel momento chegaron uns fariseos para lle avisar: Veña, vaite de aquí, que Herodes te quere matar.

³² El respondeulles: Ídelle dicir a ese raposo: eu hoxe e mañá estou a botar os demoños fóra, e no terceiro día xa acabo.

³³ Pero hoxe, mañá e pasado mañá cómpre que siga para diante, pois non é ben que un profeta morra fóra de Xerusalén.

Lamento sobre Xerusalén (Mt 23, 37-39)

³⁴ Xerusalén, Xerusalén, que asasinas os profetas e apedras os que mandan onda ti! Cantas veces quixen aconchegar os teus fillos, como a galiña aconchega os seus pitiños baixo as ás e non quixeches!

³⁵ Pois mirade: a vosa casa fica baleira e asegúrovos que non me volveredes ver ata que exclamedes: Benia o que vén no nome do Señor!