Levítico 25 - Biblia SEPT

O Ano sabático

¹ Faloulle o Señor a Moisés no monte Sinaí:

² —"Dilles ós israelitas: Cando entredes na terra, que eu vos hei dar, darédeslle a esta terra un repouso sabático en honor do Señor.

³ Durante seis anos sementarás os teus eidos, podarás a túa viña e recollerás os seus froitos.

⁴ O sétimo ano será de repouso total en honra do Señor para esa terra; nin sementarás lo teu eido nin podarás a túa viña.

⁵ Non segarás o que naza sen que fose sementado, nin vendimarás as uvas que naceron na viña sen ser traballada. Será un repouso total para a terra.

⁶ O que produza a terra no ano sabático, chegará para alimentarvos a ti, ó teu criado, a túa criada, ó teu xornaleiro, ó teu parceiro e a todos os forasteiros que moran contigo.

⁷ Tamén para a túa facenda e para todo o gando que vive no país, servirá de alimento tan só o que a terra produza de seu.

O Xubileu

⁸ Contarás sete semanas de anos, isto é, sete veces sete anos, que serán para ti unha semana de semanas de anos, é dicir, corenta e nove anos.

⁹ Farás soar o corno do xubileu no décimo día do sétimo mes: no día grande da expiación faredes resoar o corno en todo o voso país.

¹⁰ Santificaredes o ano cincuenta e promulgaredes unha gran liberación para todo o país e para todos os seus habitantes. Será para vós o gran xubileu, cada un volverá ser dono de todos os seus eidos, e cada persoa tornará á súa familia.

¹¹ Cada ano cincuenta será para vós Ano Xubilar. Non sementaredes nin segaredes o que naza de seu, nin vendimaredes as uvas nacidas.

¹² O Xubileu será para vós tempo santo. Comeredes só o que produza a terra.

¹³ Neste ano do xubileu cada un tornará a ser dono da súa herdanza.

¹⁴ Cando vendades unha herdade a un veciño ou cando lle compredes un eido, que ninguén estafe a seu irmán.

¹⁵ Pagaraslle ó teu próximo segundo o número de anos transcorridos desde o xubileu, e el venderache no prezo que corresponda co número de colleitas que restan:

¹⁶ se son moitos anos, pagarás máis a compra; se son poucos anos pagarás menos, pois o que vende só che vende o número de colleitas.

¹⁷ Non vos defraudedes uns ós outros, temeredes o voso Deus. Eu son o Señor, o voso Deus.

¹⁸ Cumpriredes os meus estatutos e gardaredes os meus mandamentos, e faredes o que eu vos ordeno, para que habitedes en paz no voso país.

¹⁹ A terra daravos o seu froito, para que comades a fartar e para que habitedes nela en paz.

²⁰ Se preguntardes: Que comeremos no ano sétimo, se nin podemos sementar, nin recoller os nosos campos?,

²¹ eu heivos mandar as miñas bendicións no ano sexto, e a terra havos dar unha colleita de abondo para tres anos.

²² Cando sementedes no ano oitavo, comeredes da colleita vella ata que veña a nova.

²³ Non venderedes as herdades para sempre, pois a terra é miña, e vós sodes peregrinos e forasteiros onda min.

²⁴ A toda a terra da vosa propiedade respectarédeslle o dereito de rescate.

²⁵ Se teu irmán se endebeda e se ve precisado de vender un dos seus eidos, o parente máis achegado del poderá rescatar a venda de seu irmán.

²⁶ Se un calquera de vós non tivese ningún parente, pero co seu traballo chegase a recadar cartos de abondo para pagar o rescate,

²⁷ descontará os anos transcorridos desde a venda, devolveralle o resto ó comprador e recuperará así a propiedade do seu eido.

²⁸ Se, non obstante, non adquire diñeiro abondo para o rescate, a cousa vendida quedará no poder do que a mercou ata o ano xubilar; pero ó chegar o Xubileu tornará a ser do primeiro dono.

Propiedade das casas

²⁹ Cando alguén venda unha casa habitable en cidade amurallada, terá dereito a volver o trato atrás durante todo o primeiro ano desde a venda. Nese tempo poderá ser rescatada.

³⁰ Se non se rescata durante todo ese ano, esa casa situada dentro da cidade amurallada pertencerá para sempre ó comprador e ós seus herdeiros, e non terá dereito a ser rescatada no Xubileu.

³¹ Con todo, as casas de aldeas, que non teñen muros arredor, serán consideradas coma terras: estarán baixo o dereito de rescate, e terán que ser devoltas no Xubileu.

³² As cidades levíticas, nas que teñan os levitas casas en propiedade, conservarán o dereito de rescate a perpetuidade.

³³ Se alguén lle compra a un levita a casa que teña dentro de cidade pertencente ós levitas, a compra só será valedoira ata o Xubileu. O chegar o Xubileu, a casa vendida quedará libre, porque as casas das cidades dos levitas son propiedade deles no medio dos fillos de Israel.

³⁴ Tampouco poderá ser vendido o terreo de arredor destas casas nestas cidades, porque é propiedade perpetua deles.

³⁵ Se un irmán teu se endebeda e non ten con que che pagar, manteralo coma se fose o teu hóspede ou forasteiro, e vivirá contigo.

³⁶ Non lle esixirás rendas nin usuras, senón que temerás o teu Deus e deixarás vivir contigo ó teu irmán.

³⁷ Non lle emprestarás cartos a réditos, nin lle darás a comida por diñeiro.

³⁸ Eu son o Señor, o voso Deus, que vos saquei da terra de Exipto e deivos o país de Canaán para ser o voso único Deus.

Liberación dos escravos

³⁹ Se tes de veciño algún irmán teu, que por caer na pobreza, ten que se che vender a ti, non lle imporás traballos de escravo:

⁴⁰ vivirá na túa casa coma se fose un xornaleiro ou forasteiro, e servirate ata o ano do Xubileu.

⁴¹ Entón sairá libre de onda ti, el e mais os seus fillos, tornará á súa familia e recuperará a herdanza de seus pais.

⁴² Pois son servos meus, saqueinos eu de Exipto, e non poderán ser vendidos coma escravos.

⁴³ Non o maltratarás, senón que temerás o teu Deus.

⁴⁴ Poderedes adquirir escravos e escravas, que vos sirvan, de entre os pobos de arredor. De entre eles podedes mercar criados e criadas.

⁴⁵ Tamén os podedes comprar de entre os fillos dos estranxeiros que moran convosco, e de entre as familias deles, nacidos e medrados na vosa terra, e poderán ser propiedade vosa.

⁴⁶ Poderédelos deixar en herdanza ós vosos fillos; pero se son vosos irmáns, non os trataredes con dureza, xa que sodes todos fillos de Israel.

Dereitos dos forasteiros

⁴⁷ Se algún forasteiro ou hóspede que tes contigo, chegase a facerse rico onda ti e un irmán teu se endebeda ó seu lado e se ten que vender ó forasteiro ou ó hóspede ou ós descendentes da súa familia,

⁴⁸ despois da venda terá dereito a ser rescatado: algún dos seus irmáns poderao rescatar.

⁴⁹ Tamén o poderá rescatar un tío seu ou un fillo de seu tío ou algún outro dos parentes da súa familia, ou, se se fai rico, el mesmo se poderá rescatar.

⁵⁰ Contará de acordo co seu comprador desde o ano da venda ata o ano do Xubileu: a cantidade de diñeiro que terá que lle dar, será a que lle corresponda segundo o número de anos, coma se se tratase dos días dun xornaleiro.

⁵¹ Se aínda lle faltan moitos anos, devolveralle un rescate conforme o prezo no que foi comprado.

⁵² Pero se lle faltan poucos anos ata o ano do Xubileu, botarán contas e devolveralle o rescate que lle toque.

⁵³ Tratarao coma a un xornaleiro, ano por ano, sen o maltratar en nada.

⁵⁴ Se non se puidese rescatar antes, ó chegar o Xubileu, quedarán libres tanto el coma os fillos que teña consigo,

⁵⁵ porque os fillos de Israel son servos meus, pois fun eu quen os sacou de Exipto. Eu son o Señor, o voso Deus.