XOB - A Biblia Galega (Ed. SEPT) 21 - Biblia SEPTXob 1 Entón Xob respondeu: 2 —"Escoitade atentos o meu propósito: Que iso sexa para min o voso consolo! 3 Aturádeme un intre mentres falo, cando remate xa vos mofaredes: 4 Presento eu o meu agravio contra un home? Non teño razón para me impacientar? 5 Ollade para min e estarrecede, e ponde a man na boca. 6 Cando o penso, alporízome e apértanseme as carnes co medo: 7 Como é que aínda viven os malvados e de vellos se cadra son máis ricos? 8 A súa caste medra a carón deles; a súa prole, diante dos seus ollos. 9 Nas súas casas hai paz, non hai temores, non bate nelas o fungueiro de Deus. 10 O seu touro cobre a vaca sen fallar, a súa vaca pare sen abortar. 11 Deixan os seus nenos choutando coma años, bailan os seus pequenos; 12 entoan ó ritmo do pandeiro e da cítola, fólganse ó son da frauta, 13 transcorren os seus días na ledicia e baixan tranquilos ó Xeol, 14 por máis que lle teñan dito a Deus: Arreda de nós, non queremos saber dos teus camiños! 15 Quen é o Omnipotente para que o sirvamos? Que proveito tiramos de rogarlle? 16 (Non teñen no seu control a súa prosperidade, non estou eu de acordo co matinar dos malvados). 17 Cantas veces se lle apaga a candea ó impío? Cantas veces dá neles o malvado ou lles reparte Deus dores na súa ira 18 ou se converten en palla diante do vento ou coma lixos que a treboada esparexe? 19 Garda Deus a miseria para os seus fillos? Que lla faga pagar a el para que o sinta! 20 Que vexan os seus ollos a desfeita! Que beba a carraxe do Omnipotente! 21 Pois que vai ser da súa casa despois del cando remate a conta dos meses? 22 Vai un darlle leccións a Deus que xulga ós máis egrexios? 23 Uns morren na plenitude das súas forzas, zumegando paz, e sen cavilacións, 24 cos lombos cheos de graxa e aínda mol a cana dos seus ósos; 25 morren outros fartos de amargor, sen gustar o que é bo, 26 e xuntos déitanos na mesma cinsa, cóbrenos ós dous os vermes. 27 Ben sei eu os vosos pensamentos e as opinións que contra min tecedes. 28 Dicides: Onde está o pazo do poderoso e onde a morada dos malvados? 29 Seica non o dades inquirido dos viandantes? Non o dades pescudado nas súas historias?: 30 Que nos días malditos se salva só o impío e se ceiba no día do furor. 31 Quen lle bota en cara a súa conduta e o forza a pagar polo que fixo? 32 En troques, lévano solemnemente ó nicho, pónselle garda de honor no mausoleo; 33 sábenlle ben mesmo os terróns da cova, arrastra tras de si un xentío, e diante del desfilan a milleiros. 34 Como teimades entón consolarme tan en van? Das vosas respostas o que queda é fraude!" |
Dereitos reservados: SEPT
SOCIEDADE DE ESTUDOS, PUBLICACIÓNS E TRABALLOS (SEPT)