XOB - A Biblia Galega (Ed. SEPT) 12 - Biblia SEPT

Xob (12-14)

¹ E Xob respondeulle:

² —"Vós si que sodes xente! Convosco vai morrer a Sabedoría!

³ Tamén eu teño siso coma vós; non vos son menos. Quen non sabe todo isto?

⁴ Mais vin ser a burla do veciño, eu, un que chamaba a Deus e El me escoitaba, o xusto e íntegro, son motivo de escarnio.

⁵ Sobre o caído, aldraxes —pensa o que está seguro—; dándolles o que lles convén ós de pé vacilante.

⁶ Pero, mentres, as tendas dos ladróns están en paz e teñen seguridade os que alporizan a Deus, os que levan o seu Deus na man.

⁷ Inquire logo ás bestas, e elas ensinaranche; e ás aves do ceo, que cho han contar;

⁸ ou ós bechos do chan, e daranche leccións; hante informar mesmo os peixes do mar!

⁹ Quen non sabe destes seres que foi a man de Deus quen os fixo?

¹⁰ Pois na súa man está a alma de canto vive e o espírito do corpo de cadaquén.

¹¹ Non é o oído o que distingue as palabras? Non é o padal o que saborea a comida?

¹² Non anda entre os vellos o saber e o entendemento por entre os anciáns?

¹³ Pois El ten a Sabedoría e o Poder, ten o Consello e mais a Intelixencia!

¹⁴ Se El bota abaixo, non hai quen constrúa; se pecha, non hai quen abra.

¹⁵ Se contén as chuvias, sécase todo; pero déixaas ir, e revolven a agra.

¹⁶ Ten El a forza e mais o éxito, son seus o enganado e o que engana.

¹⁷ El é quen fai tolear ós ministros, volve parvos ós gobernadores,

¹⁸ solta as insignias dos reis e cínguelles os lombos cunha corda;

¹⁹ fai correr nus ós sacerdotes, trabuca ós aristócratas,

²⁰ deixa sen fala os especialistas, quítalles o bo senso ós anciáns,

²¹ verte a vergonza sobre os nobres e afrouxa o cinto dos valentes.

²² Descobre cousas máis fondas cás tebras e fai xurdir a luz da sombra máis escura.

²³ Fai grandes ós pobos ou estrágaos; fai que as nacións prosperen ou desaparezan.

²⁴ Tíralles a razón ós xefes e extravíaos por estepas sen vieiros;

²⁵ van atoutiñando nas tebras sen luz a fainos andar ás toas coma bébedos.