XOB - A Biblia Galega (Ed. SEPT) 11 - Biblia SEPT

Sofar

¹ E Sofar o namateo empezou a dicir:

² —"Vai ficar sen resposta tal falabarato? Vai levar a razón o leriante?

³ Vai silenciar ós demais o teu latricar? Habíaste de mofar sen que ninguén se opoña?

⁴ Ti ben que dixeches: A miña doutrina é limpa, estou diante de ti coma home puro.

⁵ Mais oxalá Deus falase e abrise os seus labios contra ti!

⁶ Mostraríache os misterios da Sabedoría, pois ten moitos aspectos o saber; decataríaste entón de que xa tolleu parte da túa culpa.

⁷ Podes ti, por caso, dexergar o profundo de Deus? Poderaste achegar ata os confíns do Omnipotente?

⁸ É máis alto có ceo: que lle vas facer ti? Máis fondo có Xeol: que podes ti saber?

⁹ É máis longo cá terra; é máis ancho có mar.

¹⁰ Cando El pasa a conta, encadea e chama a xuízo, quen o disuadirá?

¹¹ Coñece ben á xente falsa; olla a iniquidade sen que ninguén o albisque.

¹² Pero o home tolo recobrará o seu siso cando o onagro montés naza desbravado!

¹³ Mais se ti entras en razón e estendes cara a El as túas mans,

¹⁴ se arredas o mal das túas palmas e non cobizas na túa tenda a ruindade,

¹⁵ poderás erguer a fronte sen chata, afincarte no chan sen ter medo.

¹⁶ Daquela esquecerías as túas mágoas; recordaríaste delas coma de auga pasada.

¹⁷ Coma o mediodía xurdiríache a vida e mesmo a tebra trocaríase en abrente.

¹⁸ Poderás entón afiuzar, porque existe esperanza, ollar ó teu arredor, e adormecer acougado,

¹⁹ pousarte sen que ninguén te espante; e haberá moitos que veñan gañar o teu favor.

²⁰ Mais os ollos dos impíos devecen: perdéuselles o refuxio, quédalles coma esperanza soamente o expirar".