Isaías 44 - Biblia SEPT

Autorrevelación de Deus a través da historia salvífica, e polémica antiidolátrica

¹ Agora, pois, escoita, Xacob, meu servo; Israel, a quen eu escollín.

² Así fala o Señor, que te creou, e que te formou, quen desde o seo te vén axudando: "Non teñas medo, meu servo Xacob; Iexurún, a quen eu escollín,

³ porque eu verterei auga sobre o sedento, e regueiros sobre a reseca. Verterei o meu espírito sobre a túa descendencia, e a miña bendición sobre os teus xermolos,

⁴ e brotarán coma entre xuncos, como os amieiros xunto ás correntes de auga. Este dirá: Eu son do Señor; e aquel chamarase co nome de Xacob;

⁵ este escribirá na súa man: Pertenzo ó Señor; e será titulado co nome de Israel".

⁶ Así fala o Señor, Rei de Israel, o seu Redentor, o Señor dos Exércitos: "Eu son o Primeiro, e tamén o Derradeiro; non hai outro Deus fóra de min.

⁷ Quen é coma min? Que o diga, que o manifeste e que se compare comigo, porque eu establecín un pobo eterno e cousas que han vir: comprenderano cando cheguen.

⁸ Non teñades medo nin pavor. Acaso non volo fixen oír e volo manifestei desde entón? Vós sodes as miñas testemuñas: hai acaso un Deus fóra de min? Non, non hai Penedo: eu non o coñezo".

Sátira contra a fabricación de ídolos

⁹ Os escultores de ídolos, todos eles, son nada: para nada serven as súas cousas preciosas. Si, eles mesmos son testemuñas, pero non o queren ver nin recoñecer, porque se avergonzarían.

¹⁰ Quen esculpiu un deus e fundiu un ídolo, sen esperar unha ganancia?

¹¹ Velaí: todos os seus devotos avergónzanse, ós seus artistas sáenlles as cores. Xúntanse todos, fican quedos, atérranse, avergónzanse.

¹² O artista corta o ferro co cicel, quéntao co carbón; co martelo dálle forma, trabállao coa forza do seu brazo. Por veces ten fame e non ten forza; non bebe auga e está canso.

¹³ Corta madeira, estende o cordel, fai unha marca co lapis, trabállaa coa garlopa, logo trázaa co compás, e faina á semellanza dun home, conforme a fermosura dun humano, para que habite no templo.

¹⁴ Si, corta para si uns cedros ou colle un toro de aciñeira ou de carballo, déixao endurecer entre as árbores do bosque, e planta no seu lugar un cedro que a chuvia fará medrar.

¹⁵ A madeira sérvelle ó home para queimar, colle parte dela e acende o lume; quenta o forno e coce o pan. Tamén pode traballar un deus e prostarse ante el, pode facer un ídolo e adoralo.

¹⁶ A metade da árbore quéimaa no lume, sobre a outra asa carne, come o asado e fártase. Tamén se quenta e di: "Ah, quéntome, vexo o resplandor!"

¹⁷ O que lle sobra é para un deus, fai o seu ídolo, adórao e próstrase ante el, rézalle ó seu deus e dille: "Sálvame, que ti es o meu deus".

¹⁸ Non saben nada nin entenden, están ofuscados; os seus ollos non ven, e a súa mente non pensa.

¹⁹ Non medita, non ten saber nin intelixencia ó dicir: "Queimo a metade no lume, e sobre as súas brasas cozo o pan, aso a carne e cómoa, e do resto del fago algo abominable: adoro a póla da árbore".

²⁰ A quen mancha a cinsa, engánao o corazón e extravíao: non porá a salvo a súa vida, pois non pode recoñecer: "O que teño na miña dereita é unha mentira"

Chamada a converterse ó Deus Salvador

²¹ Lémbrate de Deus, Xacob; Israel, ti es o meu servo: eu te formei, o meu servo es ti, Israel: non te esquezas de min.

²² Fixen desaparecer as túas rebeldías coma unha nube, e como a néboa espesa os teus pecados. Convértete a min, que eu son o teu Redentor.

²³ Xubilade, ceos, porque o Señor actuou; gritade alegres, profundidades da terra. Montes, estalade de ledicia: o bosque e toda árbore que hai nel, porque o Señor redime a Xacob, vai mostrar a súa gloria en Xerusalén.

O Deus creador e Señor da historia presenta a Ciro

²⁴ Así fala o Señor, o teu Redentor, o que te formou desde o seo. Eu son o Señor que o fago todo: estendo o ceo eu só e expando a terra. Quen está comigo?

²⁵ Frustro os sinais dos agoireiros e volvo loucos os adiviños, fago volver para atrás os sabios e converto a súa ciencia en tolemia.

²⁶ El fai firme a palabra do seu servo, e completa o plan dos mensaxeiros. Di: "Xerusalén, serás habitada; cidades de Xudá, seredes reedificadas, que volverei levantar as súas ruínas".

²⁷ Di: "Océano, seca; vou secar os teus ríos".

²⁸ Di: "Ciro é o meu pastor, cumprirá todos os meus gustos, anunciando:Xerusalén, serás reedificada; templo, serás cimentado".