Isaías 2 - Biblia SEPT

Título

¹ Palabras que en visión profética recibiu Isaías, fillo de Amós, acerca de Xudá e Xerusalén:

Canto a Sión, morada da lei e da paz para as nacións

² Vede: á fin dos días será creado o monte da Casa do Señor. Vede: será levantado por enriba dos montes e máis cós petoutos, xuntaranse nel todas as xentes.

³ Irán a el pobos numerosos que dirán: "Vinde, subamos ó monte do Señor, á casa do Deus de Xacob, para que nos mostre os seus camiños, e camiñemos polos seus vieiros. Vede: de Sión sairá a Lei, a Palabra do Señor sairá de Xerusalén".

⁴ Xulgará os preitos entre as xentes, decidirá o que é xusto entre os pobos. Coas espadas forxarán arados; coas lanzas, podas. Non levantará un pobo contra outro a espada, nin aprenderán de novo a facer a guerra.

⁵ Casa de Xacob, ven; vaiamos e camiñemos á luz do Señor!

Himno profético ó día do Señor contra toda soberbia humana

⁶ Olla: vou destruír o teu pobo! Destruirei a Casa de Xacob! Está cheo de adiviños desde oriente ata os filisteos; e sóbranlle fillos de estranxeiros.

⁷ A súa capital está chea de prata e ouro, non teñen fin os seus tesouros. A súa cidade está chea de cabalos, os seus carros non teñen fin.

⁸ A súa cidade está chea de ídolos, próstranse diante da feitura das súas mans, diante do que fixeron os seus dedos.

⁹ Abaixaranse os homes, humillaranse os varóns, pero non os ergas.

¹⁰ Métete entre as pedras, escóndete entre o po, lonxe da presenza pavorosa do Señor, lonxe do esplendor da súa maxestade.

¹¹ Os ollos orgullosos abaixaranse, serán dobrados os homes ergueitos, soamente o Señor será enxalzado naquel día.

¹² Velaquí o día do Señor Todopoderoso: contra todo o alto e levantado, contra todo o ergueito e admirable.

¹³ Contra todos os cedros do Líbano altos e levantados, contra todos os carballos de Baxán.

¹⁴ Contra todas as altas montañas, contra todos os petoutos ergueitos.

¹⁵ Contra toda torre esgrevia, contra todo muro inaccesible.

¹⁶ Contra todos os barcos de Tárxix, contra todas as naves esperadas.

¹⁷ O Señor dobrará o orgullo do varón, humillará a soberbia dos homes. Enxalzarase o Señor, El só, naquel día;

¹⁸ El ocupará o lugar de todos os ídolos.

¹⁹ Entrade nas fendas dos penedos, nas gretas do xabre e da barreira, lonxe da cara do Señor, lonxe do esplendor da súa maxestade, cando El se levante para estarrecer a cidade.

²⁰ Aquel día os homes botarán fóra os ídolos de prata, e os ídolos que fixeron co seu ouro, para adoraren toupeiras e morcegos.

²¹ Entrade nas fendas dos penedos e nas regañas das pedras, lonxe da cara terrible do Señor, lonxe do esplendor da súa maxestade, cando El se levante para estarrecer a cidade.

²² Deixade de tratar entre vós co home a quen esmagan o nariz: foi el quen inventou de seu o culto dos altos.