Isaías 15 - Biblia SEPT

Lamentación de Moab polo seu desastre, e novo castigo divino

¹ Oráculo de castigo sobre Moab. Si, de noite foi saqueada; Ar—Moab foi destruída. De noite foi saqueada; Quir—Moab foi destruída.

² Subiu ó templo, a Dibón; ós santuarios dos outeiros para chorar, no alto do Nebó e de Medebá Moab xeme, con todas as cabezas rapadas e todas as barbas afeitadas.

³ Polas súas rúas van vestidos de saco; sobre as súas terrazas e nas súas prazas todo Moab xeme, desfacéndose en bágoas.

⁴ Hexbón e Elaleh gritan, os seus berros óense ata en Iahas, por isto se lle estremece o lombo a Moab, acora sen alento.

⁵ O meu corazón clama auxilio para Moab: os seus fuxidos chegan ata Soar, a terceira becerra. Si, soben a costa de Luhit chorando, camiño de Horonaim lanzan berros esgazantes

⁶ Si, as augas de Nimrim vólvense un sequeiro, está seca a herba, murchan as plantas, xa non hai verdor.

⁷ Por isto todo o que fixeron: as súas propiedades lévanas ó outro lado do regato dos Salgueiros.

⁸ Si, o clamor fai un círculo polas fronteiras de Moab: ata Eglaim chega o seu xemido, a súa queixa está en Beer—Elim.

⁹ As augas do Dimón están cheas de sangue. Pois aínda máis lle engadirei ó Dimón: Un león contra os fuxidos de Moab, e contra o que queda do país!