Hebreos 2 - Biblia SEPT

Palabras de ánimo

¹ Por isto temos que poñer toda a atención ó que un día oímos, non sexa que andemos á deriva.

² Pois se a Lei ditada por anxos foi valedoira, de xeito que toda transgresión e desobediencia a ela recibiu xusto castigo,

³ de que xeito nós fuxiremos do castigo, se descoidamos salvación de tanta valía? Porque esta salvación tivo principio na predicación do Señor e confirmáronnola despois os que a escoitaron,

⁴ ó mesmo tempo que Deus acompañaba o seu testemuño con prodixiosos sinais e con milagres de varios xeitos e cos dons do Espírito Santo repartidos conforme a súa vontade.

Irmán dos homes

⁵ Porque non someteu ós anxos ese futuro mundo celeste do que falamos.

⁶ Nalgunha parte o testemuña alguén, cando di: "Quen é o home para que te lembres del, ou a raza humana para que mires por ela?

⁷ Só o rebaixaches un chisco con respecto ós anxos, coroáchelo de gloria e dignidade:

⁸ todo llo sometiches a el". O dicir que lle someteu todo, non puido deixar nada sen lle someter. Certo que agora aínda non vemos que todo estea sometido ó home;

⁹ con todo, xa vemos que aquel que "rebaixaron só un chisco con respecto ós anxos", Xesús, por aguantar os padecementos da súa morte, está coroado de gloria e dignidade. Deste xeito, a súa morte foi unha bendición de Deus para todo home.

¹⁰ Efectivamente, conviña que Aquel para quen e por quen todo existe, se quería levar moitos fillos á gloria, levase á máxima perfección por medio do sufrimento o que ía ir á cabeza dos que se salvarían;

¹¹ pois o consagrante e os consagrados teñen que ser todos da mesma liñaxe. Por isto non se avergonza de lles chamar irmáns,

¹² cando di: "Pregoarei ante os meus irmáns o ben que fixeches, no medio da nosa asemblea heiche de cantar cántigas".

¹³ E noutro sitio di: "Nel poñerei toda a miña confianza", e aínda máis: "Aquí estamos: eu e mais os fillos que Deus me deu".

¹⁴ Por isto, xa que os fillos participan todos da mesma carne e do mesmo sangue, tamén El participou igualmente da carne e do sangue, para que coa súa morte puidese deixar sen forzas o que retiña o poder da morte, isto é, Satán;

¹⁵ e deste xeito, librar a cantos por medo á morte pasaban a vida nunha escravitude.

¹⁶ Porque está claro que a quen lles vén botar unha man, non é ós anxos, senón ós fillos de Abraham.

¹⁷ Por iso tiña que asemellarse ós seus irmáns en todo, para deste xeito poder ser Sumo Sacerdote, que se doia de nós e de quen un se poida fiar nas cousas que se refiren a Deus e así poida expiar os pecados do seu pobo;

¹⁸ porque el xa pasou a proba de sufrimento, pode axudar ós que agora se atopan na proba.