Filipenses 4 - Biblia SEPT

¹ Polo tanto, meus irmáns tan queridos e por quen sinto saudades, miña alegría e coroa, seguide así firmes no Señor, queridiños!

CONSELLOS Levarse ben

² Recoméndolles a Evodia e mais a Síntique que se entendan, como cristiás que son.

³ E tamén a ti, meu leal compañeiro de traballo, pídoche que lles botes unha man: que elas loitaron canda min polo Evanxeo xunto con Clemenzo e outros colaboradores meus que teñen o seu nome no Libro da Vida.

Estar alegres

⁴ Estade sempre alegres no Señor. Repítovolo: estade alegres.

⁵ Que todo o mundo vexa o bos que sodes. O Señor está a chegar.

⁶ Non desacouguedes por cousa ningunha. En todo presentádelle a Deus as vosas peticións con oracións de súplica e acción de grazas.

⁷ E a paz de Deus, que supera toda intelixencia, custodiará os vosos corazóns e os vosos pensamentos en Cristo Xesús.

Solidarizarse con todo o bo

⁸ Do resto, meus irmáns, todo o que sexa verdadeiro, todo o que sexa serio, todo o que sexa xusto, todo o que sexa enxebre, todo o que sexa estimable, todo o que sexa honroso, calquera virtude ou mérito que haxa, iso é o que debedes estimar.

⁹ O que aprendestes, recibistes, oístes e vistes en min, iso é o que tedes que levar á práctica. E o Deus da paz irá convosco.

Agradecemento

¹⁰ Moito me alegrei no Señor de que por fin abrollase o voso interese por min. Ter xa o tiñades, pero non tiñades a ocasión de o manifestar.

¹¹ Non volo digo pola miña pobreza, que eu aprendín a gobernarme nas situacións en que estea.

¹² Hoxe sei vivir na miseria e na fartura. En calquera situación estou ensinado para estar farto e para pasar fame; para ter de abondo e para non ter nada.

¹³ Teño forzas para todo grazas a quen me fai forte.

¹⁴ Mesmo así, fixestes ben en tomardes coma vosa a miña dificultade.

¹⁵ Vós, os de Filipos, sabedes tamén que de que saín de Macedonia, no comezo da evanxelización, ningunha Igrexa tivo comigo nada que anotar no libro de ingresos e gastos, fóra de vós: os únicos.

¹⁶ Porque xa a Tesalónica me mandarades máis dunha vez algo para as miñas necesidades.

¹⁷ Non é que eu ande á pedicha do agasallo; procuro tan só que os intereses se acugulen na vosa conta.

¹⁸ Acuso recibo de todo e teño de abondo. Quedei ben provisto ó recibir de Epafrodito o que viña de vosa parte, agradable recendo, sacrificio aceptable e que prace a Deus.

¹⁹ O meu Deus, pola súa parte, cubrirá todas as vosas necesidades, conforme a súa riqueza con magnificencia en Cristo Xesús.

²⁰ Gloria a Deus, noso Pai, polos séculos dos séculos. Amén.

Lembranzas e remate

²¹ Moitos saúdos a todos os crentes en Cristo Xesús. Recordos dos irmáns que están comigo.

²² Mándanvos un saúdo todos os consagrados e, en especial, os que están ó servizo do César.

²³ A graza do Señor Xesús Cristo vaia convosco. Amén.